امیر فرجام فر در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: تلاشهایی در فدراسیون پیرامون تبارنامه و شناسنامه اسب کرد صورت گرفت و تعدادی نمونه گیری انجام و برای آزمایشگاه مرجع ارسال شده است و آزمایشگاه مرجع نیز بر اساس آن بیس ژنتیک تعدادی را تشخیص داده و نتیجه اولیه را ارسال کرده اما فعلا شناسنامه جدیدی ارسال نشده است.
فرجامفر افزود: از سراسر کشور نمونههایی که ادعا شد اسب کرد هستند برای آزمایش فرستاده شد اما هنوز به صورت قطعی چیزی به هیئت استانها مبنی بر شناسنامه و تبارنامه جدید داده نشده است.
وی بیان کرد: زمانیکه کارشناس مربوطه به کرمانشاه آمد برای این مسئله که آزمایشگاه مرجع استرالیا باشد و یا آمریکا اختلاف نظر وجود داشت و نهایتا فدراسیون تصمیم گرفت نمونهها را به آمریکا بفرستد اماعده ای نیز اعتقاد داشتند که کار فدراسیون فرمالیته است... و در نهایت هیچ اتفاقی در کرمانشاه نیفتاد زیرا آگاهی بخشی و تلاش اثرگذاری برای این مهم صورت نگرفت و روسای هیئتها برنامهای نداشتند و در کرمانشاه هیچ آموزشی برای مالکین و پرورش دهندگان اسب ارائه نشد.
فرجامفر با ادامه توضیحات افزود: مردم و اسب داران کرمانشاه آموزش لازم در این خصوص که اقدامی برای تشکیل تبارنامه اسب کرد شود را ندیدند و توجیه نشدند و تنها در نشستی با حضور دکتر ابراهیم پور دلایل این اقدام مطرح شد اما توجه لازم به اسبداران صورت نگرفت.
وی تلاش برای تشکیل تبارنامه و شناسنامه دار کردن اسب کرد را یکی از اهداف فدراسیون دانست و گفت: فدراسیون متولی ورزش سوارکاری است و یکی از اهداف کوچک، کار بر روی نژادها است و اکنون در سیستم فدراسیون پیگیر این مهم هستند اما در شهر ما مبنای ورزش سوارکاری تنها اخذ شناسنامه برای اسب کرد شده و دیگر پرورش دهندگان اسب مطرح نیستند و به طور کلی ورزش مطرح نیست و تنها اسب و مادیات مطرح شده و الان ورزشکار به حاشیه رانده شده است.
فرجامفر اظهار کرد: امروز ورزش در هر کشوری دسته بندی میشود و به عنوان مثال ورزشهای مدال آور، المپیکی و سمبلیک داریم و اکنون رشتههای پرش، سه گانه و درساژ از رشته های مدالآور در ورزش سواری کاری محسوب میشوند و این سه در ورزش سواریکاری المپیک مدال دارند.
وی افزود: کشورهای اروپایی برای ورزش سواری کاری تلاش و هزینههای زیادی را صرف کردند و در کشورهای در حال توسعه نیز توجه بسیاری به کسب مدالهای المپیک در رشتههای سواریکاری شد و به عنوان مثال در هندوستان کارهای زیادی در حال انجام است و در کشورهای حاشیه خلیج همچون قطر یکی از ارکان اصلی مسابقات پرش با اسب جهان محسوب میشود.
فرجامفر در ادامه گفت: کشورهای دیگر نیز همچون امارات به دنبال تصاحب این سه مدال در ورزش سواری کاری هستند و در واقع تشنه مدالند. در ایران با روی کار آمدن ریاست جدید فدراسیون کارها نقش و رنگ بهتری گرفت و طوری شد که الان سیاست اصلی فدراسیون تقویت ورزشکار و تهیه امکانات برای آنها جهت شرکت در تورنمنتهای مختلف سواری کاری است و در واقع جایگاه ورزش سواری مشخص شده اما روسای هیئت استانها نیز باید سواد این کار را داشته باشند.
وی با اشاره به مشکلات ورزش سواریکاری در استان کرمانشاه توضیح داد: من بعد از ۱۵ سال کار آموزش در ورزش سواری کاری ماحصل کارم تشکیل یک تیم پرش و استقامت شد و تعداد زیادی را آموزش دادیم و در این خصوص جزو پنجمین رشته شهرستان در جذب ورزشکار مطرح شدیم.
رئیس هیئت سواری کاری شهرستان کرمانشاه افزود: هیئت شهرستان از هیئت های پرکار محسوب می شود و با وجود تمام مشکلات و ناهماهنگی اما برای ارتقا ورزش سواری کاری کار کردیم و متاسفانه مسئولان هیئت استان در پیشبرد برنامههای ما ساز مخالف زدند. ما اکنون در تمام ردههای نونهال و نوجوانان و جوان و بزرگسال سوارکار داریم و تلاش من در ۱۶ سال گذشته تربیت سوارکار در تمام ردههای سنی بوده است.
فرجامفر بیان کرد: طی سالیان اخیر ما تربیت سوارکار کارآمد را از بیست کیلومتر شروع کردیم و به صد و بیست کیلومتر رسیدیم و در کرمانشاه پنج سوارکار موفق در این زمینه با تلاش و صرف زمان و هزینههای فراوان تربیت کردیم اما هنگام اعزام به مسابقات متاسفانه اقدام لازم از سوی ریاست هیئت استان صورت نگرفت. این سطحی نگری در حالی بود که در کل کشور تنها سی نفر در ۱۳۰ کیلومتر معرفی شدند و از این تعداد پنج سوارکار کرمانشاهی بودند و حتی اعلام شد که تنها هشت اسب اجازه شرکت دارند و از این تعداد سه تا چهار سهم متعلق به کرمانشاه بود و ما تلاش بسیاری کردیم و بارها مراتب اعتراض خود را عنوان کردیم اما هیچکس کمکی و الان تیم منزوی و پراکنده شده و این در حالیست که من به عنوان مربی تلاش بسیاری برای تربیت این سوارکاران کردم.
وی افزود: ظاهرا قرار شده تا زمینی در اختیار هیئت استان برای پرورش و تربیت ورزشکار قرار داده شود تا شاید سالهای دیگر در پرش و استقامت و کورس مدعی داشته باشیم در حالیکه ما در پرش و استقامت سوارکار حرفهای داشتیم و متاسفانه دیده نشدند و کسی هم فریاد ما را نشنید.
فرجامفر مدیریت ناکارآمد، نداشتن علم کافی به رشته سوارکاری و واقف نبودن به ارزش مدال آوری در رشته سواری کاری را از انتقادات وارده به هیئت استان دانست و گفت: مشکل هیئت استان این است که کار تشکیلاتی انجام نشده است. ما ورزشکاری داریم که برای سواری کاری در استان بیش از صد میلیون تومان هزینه کرده اما اکنون دیگر انگیزهای برای ورزش ندارد چراکه توان و قدرت و هنر سوارکار در مسابقات نشان داده می شود و وقتی این عرصه مهیا نباشد منزوی می شوند.
فرجام فر سیاست نادرست را از مشکلات هیئت استان دانست و اضافه کرد: بی توجهی به مسابقات ورزشی و صرفا پرداختن به برگزاری جشنوارههای زیبایی، ورزش سوارکاری را به رکود کشانده است.
وی افزود: من به عنوان یک مربی سوارکاری ۱۶ سال را در این استان برای ورزش سوارکاری و آموزش گذراندم و هزینههای بسیاری برای ارتقا جایگاه ورزش سواری کاری در استان داشتم. بیش از ۳۰ مدرک بین المللی و ۵۰ مدرک داخلی دارم و در فدراسیون نیز به عنوان نماینده بهترین باشگاه سواری کاری کشور حضور یافتم و همه تلاش خود را برای تربیت سوارکاران به کار گرفتم.
فرجامفر افزود: الان ۴۰ سوارکار کارآمد در استان داریم و عمدتا کسانی به این ورزش روی میاورند که از وضعیت مالی خوبی برخوردار هستند اما متاسفانه مسئولان هیئت استان جایگاهی برای ورزش سواری کاری قائل نیستند.
نظر شما