به گزارش خبرگزاري مهر به نقل از خبرگزاري آلمان، اين منابع در ادامه گفتند كه 14 تن از نمايندگان پارلمان در اين كشور با امضاي دادخواستي و ارائه آن به "عبدالهادي مجالي" سخنگوي مجلس نمايندگان اين كشور از وي خواستند تا براي ابراز خشم افكار عمومي اين كشور از ادامه تجاوزات اسرائيل به لبنان سفير را از سرزمين هاي اشغالي فراخواند.
اين نمايندگان در يادداشت خود نوشتند : بدين وسيله ما از دولت اردن مي خواهيم تا با فراخواني و بازگرداندن فوري سفير خود از اسرائيل و برگردان سفير اسرائيل از اردن به تل آويو به مسئوليت تاريخي خود عمل كند.
"عظام هنيدي" رئيس فراكسيون اسلامي شاخه سياسي جنبش اخوان الملسلمن كه 17 نماينده از 110 نماينده را در مجلس به خود اختصاص داده است در پارلمان گفت كه انتظار مي رود در يكي دو روز آينده به تعداد نمايندگاني كه خواستار فراخواني سفير اردن از اسرائيل هستند اضافه شود.
منابع پارلماني همچنين از تمايل گروههاي طرفدار دولت در پارلمان براي بازگردان سفير نيز خبر داده اند و در همين رابطه، 12 عضو از همگرايي دموكراسي در پارلمان - كه جناحي طرفدار دولت به شمار مي رود- با برگزارش نشستي خواستار فراخواني سفير اردن نيز از اسرائيل شدند.
اردن در سال 1994 با اسرائيل رابطه ديپلماتيك برقرار كرده است و بيشتر گروهها در اين كشور از اين امر خرسند نيستند.
نكاتي درباره روابط اردن و اسرائيل:
اردن از ابتدا خواهان داشتن روابط سياسي با اسرائيل بوده است. رهبران دو طرف در طول سالهاي قبل از انعقاد قرارداد رسمي صلح ، بارها با يكديگر ملاقات كردند و اخبار مربوط به اين ديدارها نيز بطور پراكنده و محدود منتشر گرديده است. اظهارات مقامات اردني و اسرائيلي در مورد عدم وجود مشكل اساسي در روابط ، مدام مطرح مي شد اما اردن در شرائطي قرار نداشت كه بتواند اين خواسته قلبي خود را عملي سازد.
پس از افشاي مذاكرات محرمانه ساف- اسرائيل در نروژ در تابستان 1993 وزير امور خارجه رژيم صهيونيستي پيش بيني كرد كه ممكن است همزمان با امضاي قرارداد غزه - اريحا، قرارداد مشابهي با اردن نيز امضا شود.
چند روز بعد نخست وزير اردن با اشاره به سخنان وزير خارجه اسرائيل كه گفته بود تل آويو مي تواند به آساني با اردن پيمان صلح امضاء كند، اعلام كرد كه ما هم اميدواريم كه اسرائيل بفهمد اختلافات اردن با آنها ناچيز است. كمتر از 24 ساعت پس از امضاي قرارداد غزه - اريحا، بين دو طرف نيز قراردادي در پنج ماده به امضاء رسيد كه به موجب آن چارچوب هاي كلي دستيابي به يك قرارداد صلح بين دو كشور مشخص گرديد.
براساس اين قرارداد در مورد باز گرداندن سرزمينهاي اشغالي به اردن، بر گرداندن آبهاي رودخانه هاي اردن و يرموك به مسير اصلي خود، عدم تجاوز به خاك اردن، بازگشت آوارگان بصورت مسالمت آميز و تضمين عدم بازگشت مهاجرين به اردن، بين طرفين توافق حاصل شد.
امضاي اين قرارداد كه بلا فاصله پس از صلح ساف- اسرائيل امكان پذير شد، نقطه آغاز علني شدن روابط اردن و اسرائيل بود. بطور كلي روابط اردن و اسرائيل پس از قرارداد غزه- اريحا دستخوش تغييرات اساسي شده و روند كلي مناسبات بين دو طرف سير صعودي داشته است.
روابط اردن و اسرائيل از 13 سپتامبر 1993 كه قرارداد صلح اردن و اسرائيل منعقد گرديد به شرح زير مي باشد:
1- ديدار محرمانه شاه حسين و اسحاق رابين:
در اواخر سپتامبر 1993 شاه حسين پادشاه سابق اردن پس از ورود به شهر ايلات، با اسحاق رابين و چند تن از مسئولان اسرائيلي بطور مخفيانه ديدار كرد كه هدف از اين ديدار كاستن از نگراني شاه حسين در مورد قرارداد صلح ساف- اسرائيل بود.
2- مذاكرات محرمانه شاه حسين و شيمون پرز:
در اوايل نوامبر 1993 شاه حسين و شيمون پرز در امان با هم ديدار و درباره همكاريهاي اقتصادي، عقب نشيني اسرائيل از كرانه غربي رود اردن و سفر شاه حسين به آمريكا براي امضاي نهايي توافقهاي انجام شده گفتگو شد.
3- امضاي توافق نامه اقتصادي بين اردن و اسرائيل در واشنگتن:
در اين مسير مي توان ديدار حاخامهاي يهودي از اردن در ژانويه 1994، ديدار شاه حسين با رهبران يهوديان آمريكا، ديدار وليعهد اردن با بنيامين نتانياهو در ژوئن 1994، ديدار شيمون پرز از اردن در ژوئيه 1994، ديدار رسمي شاه حسين و اسحاق رابين در آمريكا در 25 ژوئيه 1994 براي امضاي توافق نامه مرسوم به "بنيامين واشنگتن" افتتاح گذرگاه مرزي بين دو طرف، اتصال شبكه برق دو كشور، در 18 آگوست 1994، تشكيل كمسيون سه جانبه اقتصادي در 31 آگوست 1994 با شركت آمريكا، اردن و اسرائيل در واشنگتن و ... را مي توان نام برد.
نظر شما