به گزارش مهر ، " سيد محمد حسين بهجت تبريزي " كه بعدها نام " شهريار" را برگزيد ، از مشهورترين شعراي معاصر است كه شاهكارهايي در حوزه شعرايران طي نيم قرن اخير خلق نموده است .
وي در سال 1285 هجري شمسي در شهرستان تبريز و در خانواده اي فرهنگي و صاحب نام بدنيا آمد. دوران كودكي شهريار مصادف بود با ايام نهضت مشروطيت و به هم ريختگي شديد اوضاع اجتماعي تبريز؛ لذا وي مدتي طعم نا امني و آوارگي را چشيد و در روستاهاي اطراف تبريز و از جمله ده آبا و اجدادي اش خشكناب به سر برد .
استاد شهريار تحصيلات خود را در تبريز آغاز و در مدرسه دارالفنون تهران به پايان برد و پس از اتمام دوره متوسطه وارد دانشكده پزشكي شد ولي در سال ششم در حالي كه چند ماه بيشتر به اتمام دوره نداشت به علت فقر و تنگدستي و درپي يك شكست عاطفي (كه به دنبال عشقي ناكام براي او پيش آمد) تحصيل طب را رها كرد و به شاعري روي آورد.
شهريار پس از ترك تحصيل به خراسان و ديدار كمال الملك نقاش برجسته آن روزگار شتافت و شعري هم با عنوان ( زيارت كمال الملك ) سرود.
وي در سال 1310 وارد خدمات دولتي شد و پس از چند بار تغيير شغل سرانجام در بانك كشاورزي مشغول به كار شد و علي رغم عدم علاقه به اين كار تازمان بازنشستگي شغل خود را تغيير نداد.
ويژگي استاد شهريار مهارت وي در سرودن انواع شعر سنتي اعم از قصيده، مثنوي ، غزل ، قطعه و رباعي بود . اين شاعر بزرگ در شعر نو نيز طبع آزمائي كرد و قطعات زيبايي چون ( اي واي مادرم ) ، ( دو مرغ بهشتي ) ، ( موميائي )، (پيام به انيشتين) نيز از خود به يادگار گذاشت كه روح انسان دوستي و همدردي با انسان گرفتار در چنگال تمدن صنعتي در اين اشعار به چشم مي خورد .
اوج هنر استاد در اشعار تركي آذربايجاني از جمله منظومه (حيدربابايه سلام ) بود كه در زمره برترين شاهكارهاي ادبيات تركي آذربايجاني به شمار مي رود و موجب شهرت وي در خارج از مرزهاي ايران شد .
بيشترين لطايف طبع شهريار در قالب غزل نمودار گشته و غزليات وي كه اكثرا يادگاردوران جواني شاعر است از لحاظ زبان و احساس در اوج پختگي و غناي طبع است . استاد شهريار ارادت و علاقه عميق خود را به حضرت علي (ع) در اشعار متعددي نمايان ساخته است و يكي از مشهورترين اشعار وي نيز در وصف حضرت علي(ع) است .
علي اي هماي رحمت تو چه آيتي خدا را
كه به ماسوا فكندي همه سايه هما را...
او همچنين در توصيف حماسه هاي رزمندگان اسلام و حضرت امام خميني (ره) پيرمراد فرزندان غيور اين آب و خاك ، فراوان سرود كه بخشي از آنها را در زمان زندگي خود به دست انتشار سپرد ، از ابيات او چنين است :
سلام اي جنگجويان دلاور
نهنگاني به خاك و خون ، شناور
ربابا ! فرصتي با گريه هم نيست
سر قنداقه خونين اصغر( ع )
استاد سيد محمد شهريار در سال 1367 در سن 84 سالگي درگذشت و در مقبره الشعراي تبريز آرام گرفت .
منابع :
-1 يا حقي ، محمد جعفر: چون سبوي تشنه، تهران، انتشارات جام، 1374
-2 اسحاق، محمد : سخنوران نامي ايران در تاريخ معاصر، تهران ، نشرطلوع وسيروس،1367
نظر شما