پيامدهاي سياست خلع سلاح مبارزان فلسطيني

اين اقدام در راستاي حركتهاي تاكتيكي ابومازن و شارون كه مانند دو لبه يك قيچي براي سركوب انتفاضه عمل مي كنند صورت مي گيرد .
آريل شارون نخست وزير رژيم صهيونيستي هفته گذشته درنخستين حركت خود با طرح آمريكايي موسو به "نقشه راه " موافقت كرد و از ابومازن خواست تا در حركت بعدي  مبارزان فلسطيني را خلع سلاح كند.
ابومازن متعاقب آن در نشستي با رهبران گروه هاي مبارز فلسطيني ازآنان خواست ظرف مدت سه هفته سلاحهاي خود را به وزارت كشور حكومت خودگردان تحويل دهند .
رهبران گروه هاي مبارز فلسطيني تحويل سلاح را منوط به عقب نشيني ارتش اسراييل از كرانه باختري و نوار غزه  دانستند.
آنان همچنين تاكيد كردند در صورتي حاضرند سلاحهاي خودرا تحويل دهند وعمليات استشهادي را متوقف سازند كه ارتش اسراييل ازترور شخصيت هاي مبارز فلسطيني اجتناب كند.
طبيعي است در اين شرايط مسولان رژيم  اسراييل تلاش مي كنند تا قبل ازدادن هرگونه امتيازي به فلسطينيان انتفاضه الاقصي را بكلي مهار و گروه هاي مبارز فلسطيني را خلع سلاح نمايند .
 ابومازن نيز بدون توجه  به پي آمدهاي سوء چنين اقدامي به ابزاري  براي اجراي مطالبات نامشروع حكومت آريل شارون تبديل شده است.
 با اينكه پس ازخلع  سلاح گروه هاي مبارز فلسطيني،  شارون - خواستار دستگيري و تسليم رهبران گروه هاي فلسطيني خواهد شد اما اين حركت قطعا به بروز شكاف عميق ميان جبهه فلسطيني منجر خواهد شد .
اصرار شارون براي خلع سلاح گروه هاي مبارز فلسطيني با هدف ايجاد يك جنگ داخلي بين حكومت ابومازن و رهبران مبارز فلسطيني صورت مي گيرد تا از اين رهگذر دشمن اصلي فلسطينيان يعني اسراييل فراموش شود.
اقدام ابومازن در دادن مهلت سه هفته اي به رهبران فلسطيني براي تسليم سلاح هاي  خود قطعا به بروز يك بحران داخلي منتهي مي شود كه در آن صورت كنترل چنين بحراني بسيار دشوار است و برنده نهايي اين بازي خطرناك رژيم صهيونيستي خواهد بود.