غفلت رسانه ملي از سينماي ملي!

به گزارش مهر،  نكته حائز اهميت اين است كه وقتي تلويزيون ناپرهيزي مي كند و مي خواهد با خريد فيلم هاي ايراني خوني تازه در رگ سينماي ايران تزريق كند، چه معيارهايي را در نظر مي گيرد و از چه نوع فيلم هايي حمايت مي كند؟

"با خريدش چشم بازار را كور كرد" ضرب المثل معروفي است كه بينندگان آشنا به آرشيو سينماي ايران پس از اعلام فيلم هاي تازه خريداري شده تلويزيون در ذهنشان نقش مي بندد. آخرين باري كه اين ضرب المثل در ذهن مردم نقش بست شامگاه روز ميلاد حضرت علي (ع) (سه شنبه 17 مرداد) پس از ديدن نام "عروس فراري" بر صفحه "شبكه دو، شبكه تو (!)" بود.

تصور معقول اين است كه در سايه شعارهاي حمايت از سينماي ملي و بها دادن به سينماي فرهنگي كه آئينه تمام قدي از ايران و واقعيات روز جامعه ايران باشد، رسانه ملي آثاري را خريداري و پخش كند كه داراي چنان خصوصيات بارزي باشند. اما اين تصور تنها يك تصور خام از آب درمي آيد وقتي مي بينيد زماني كه به پيك مخاطب شهرت دارد، "عروس فراري" از ميان آثار جذاب و مخاطب پسند سينماي ملي بر صفحه شبكه دو هويدا مي شود.

"عروس فراري" نسخه بازسازي شده يكي از آثار سينمايي پيش از انقلاب است كه از ابتدايي ترين روابط علي و معلولي بي بهره است و حتي در اندازه هاي سلف چند دهه قبل هم از كار نيامده است. در آن فيلم حداقل نقش آفريني بازيگر نقش اول مرد قابل قبول بود، اما "عروس فراري" در اغتشاش  بي سر و ته فيلمنامه و كارگرداني همين نكته را نيز يدك نمي كشد.

اين فيلم به هيچ وجه با جامعه ايراني متناسب نيست، ساختار سينمايي قابل توجهي ندارد و پيام درخوري را نيز انعكاس نمي دهد. مردي كه دامادي يك شبه را كرايه مي كند و 15 ميليون تومان هم بابتش مي دهد را احتمالا مردم كوچه و بازار به لطف چنين فيلم هايي و ترويج آن در رسانه ملي به تماشا مي نشينند!

اگر مديران تلويزيون در زمان خريد اين اثر حداقل به نقدهايي كه درباره "عروس فراري" به چاپ رسيده بود مراجعه مي كردند، متوجه مي شدند بر سر جيب مردم چه كلاهي مي رود. اما گويي كسي متوجه عيار فرم و محتواي اين فيلم نشد و حتي زمان پخش ايده الي هم براي آن در نظر گرفته شد تا عيار شعار حمايت از سينماي ملي توسط رسانه ملي محك تازه اي بخورد!

وقتي تلويزيون نمي تواند در مناسبت هاي مهم فيلم هايي درخور توجه و داراي شاخصه هاي فرهنگي را برگزيند، چه خوب است با راه اندازي يك سيستم الكترونيكي اين فرصت را در اختيار مردم قرار دهد تا آنها از آرشيو سينماي ايران آثاري را كه امكان خريد دارند براي پخش برگزينند. اينگونه هم مردم به خواسته هاي خود نزديكتر مي شوند، هم رسانه ملي بودجه اش را براي حمايت از سينماي ملي هزينه مي كند و هم اين مطلب در كنار يك نقد، يك پيشنهاد و راهكار نيز ارائه مي‌دهد.