مدير كل كارآفريني وزارت كار و امور اجتماعي در گفتگو با مهر : نظام دانشگاهي ايران كارآفرين تربيت كند نه كارجو / خطر خسارت شركت هاي دانشگاهي با يارانه دولت جبران مي شود

مهندس "خسرو سلجوقي" - مدير كل كارآفريني وزارت كار و امور اجتماعي در گفتگو با خبرنگار دانشگاهي مهر افزود: ماده 154 قانون برنامه سوم توسعه و ماده 51 برنامه چهارم توسعه به رغم آنكه تأسيس شركت هاي دولتي با هدف كوچك شدن دولت توسط قانون گذار نهي شده است ولي اجازه داده شده شركت هاي دولتي در دانشگاه ها راه اندازي شوند تا خطر خسارت شركت ها با يارانه دولت جبران شود. طبيعتا پس از آنكه اين شركت ها نهادينه شد و توانايي هضم خطر و پذيرش آن را داشت شركت هاي خصوصي جاي شركت هاي دولتي را مي گيرند.

مدير كل كارآفريني وزارت كار و امور افزود: شركت هاي دانشگاهي در ايران بر اساس مراكز رشد ايجاد شده اند و تا كنون مجوز راه اندازي 44 مركز رشد صادر شده است كه شركت هاي كوچك و متوسطي در قالب اين مراكز در دانشگاه هايي مانند صنعتي شريف، تهران، شهيد بهشتي و سمنان راه اندازي شده است.

وي اضافه كرد: زماني كه قانون برنامه سوم توسعه تدوين مي شد نگاه دولت اين بود كه با تغيير نام وزارت فرهنگ و آموزش عالي به وزارت علوم، تحقيقات و فناوري يك تغيير رفتاري در وزارت علوم ديده شود. در دانشگاه ها تا كنون 2 انقلاب رخ داده است، يكي در اوايل قرن نوزدهم كه علاوه بر وظيفه آموزش رسالت پژوهش نيز به كارويژه هاي دانشگاه ها اضافه شد و انقلاب دوم در آنجاست كه وظيفه نوآوري فن آورانه به دانشگاه سپرده شد و از اين زمان است كه دانشگاه ها به سمت تربيت نيروهاي كارآفرين و فرهنگ ساز كارآفريني سوق پيدا مي كنند.

مديركل كارآفريني وزارت كار و امور اجتماعي در زمينه نهادينه شدن كارآفريني در نظام اجتماعي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي گفت: كارآفريني در هر كدام از دستگاه ها بايد به جزئي از وظايف و رفتار مسئولين و كاركنان اجرايي، آموزشي و اقتصادي و فرهنگي تبديل شود.

مدير كل كارآفريني وزارت كار و امور اجتماعي اضافه كرد: زيرساخت آموزشي از ديدگاه وزارت كار يكي از زيرساخت هاي اصلي است كه نگاه دانش آموزان و دانشجويان و فارغ التحصيلان در آموزش هاي عمومي، دانشگاهي و مهارت هاي حرفه اي به "كارآفريني" جلب شود.

"سلجوقي" افزود: در دروس دانش آموزان و دانشجويان بايد نگاه كارآفرينانه لحاظ شود زيرا كشورهايي كه حرف اول را مي زنند كشورهايي هستند كه رشته ها، دپارتمان ها، دانشكده ها و دانشگاه هاي كارآفريني را در خود ايجاد كرده اند و بحث كارآفريني در رفتار اساتيد و مدرسان آن نهادينه شده است و آنها به عنوان ظرفيتي كه مي توانند بر متعلم اثرگذاري داشته باشند ظاهر مي شوند.