به گزارش مهر، بنا بر اعلام روابط عمومي حوزه هنري استان تهران، ميراحسان افزود: البته ما اين مولفه را در بسياري از شاعران معلق بين دوران مدرن وسنتي هم مي بينيم .
وي با بيان اين كه شفيعي كدكني بسيار درگير زمان است اضافه كرد : چالش هاي سياسي قبل از انقلاب و استبداد موجود آن دوران به همراه نوعي باستان گرايي درآثار اوليه شفيعي كدكني ديده مي شود .
ميراحسان ادامه داد : هرچند پشتوانه عظيم ادب پارسي نزد شفيعي كدكني مي ماند اما او گاهي عناصر متجانسي از ادبيات پيشين را وارد شعر نيمايي مي كند كه منطقي به نظرنمي رسد .
وي دراين نشست كه يازدهمين نشست " پوئتيك نو و بازخواني هاي نيمايي " بود اضافه كرد: فضاي دهه 40 جامعه ايراني فضاي رسوخ تفكرمدرن است و قريب به اتفاق شاعران مي خواهند از محيط هاي سنتي عبور كنند .
اين نويسنده و منتقد ادبي با بيان اينكه دو نيروي "مذهبي " و " انديشه هاي چپ " در حالت عادي و معمول از يكديگر فاصله بسيار دارند افزود: اين دو نيرو به سبب تاثير عصر و زمان بر انديشه و ذهن شاعران آن روزگار، تا حدودي به هم نزديك مي شوند. در نظام بسته قبل از انقلاب كه خواندن برخي اشعار براي شاعران دردسر ايجاد مي كرد، سروده شدن برخي از اشعار توسط ايشان واقعا شجاعانه بوده است .
ميراحسان گفت: از سال 56 به بعد گرايش شعري شفيعي كدكني به رمانتيسيسم و طبيعت گرايي بيش از گرايش او به سياست است و نمادهاي روستايي به طور مداوم در فضاي شعري او ديده مي شود چنانكه گويي شاعر خواستار يك انقلاب شهري است .
ميراحسان همچنين پيوند ادبيات مدرن با ادبيات كهن ، زبان شعري روان ، استفاده درست از اوزان ، احياي كلمات از دست رفته و توجه به گسترش شعر نيمايي را از دستاوردهاي مهم شعر شفيعي كدكني دانست .
نظر شما