به گزارش خبرگزاری مهر، لمکه از پارالمپیک سال ۲۰۰۸ وارد عرصه جنبش پارالمپیک شده است. وی در بازی های پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن و سوشی ۲۰۱۴ حضور داشت و از فستیوال روز ملی پارالمپیک در ایران و روسیه بازدید به عمل آورد.
لمکه در گفتگو با سایت کمیته بین المللی پارالمپیک در خصوص چالش هایی که مردم دارای معلولیت در سراسر جهان با آن مواجه هستند نظرات خود را مطرح کرده است.
سایت کمیته بین المللی پارالمپیک: مردم دارای معلولیت چه مشکلاتی در جامعه دارند؟ آیا این مشکل در میان کشورهای جهان سوم و کشورهای پیشرفته با هم متفاوت است؟
- اشخاصی که دچار معلولیت هستند به دلیل این ناتوانی با تبعیض و بدنامی رو به رو هستند. آنها غالبا از فعالیت های اجتماعی نظیر تحصیل، زندگی اجتماعی، فرصت و علاوه بر این از ورزش محروم می مانند. بنابراین بسیاری از آنها به لحاظ اجتماعی منزوی می شوند و در محیط خانه می مانند.
تبعیض و بدرفتاری نسبت به آنهایی که دچار معلولیت هستند در کشورهای مختلف با هم تفاوت دارد. در حالی که در برخی کشورها سیاست ها و قوانینی وضع می شوند تا از حقوق و نیازهای افراد دارای معلولیت محافظت شود در برخی دیگر از کشورها تحت تاثیر فرهنگ و باورهای سنتی شان، چارچوب قانونی برای این افراد وضع نمی شود. به عنوان مثال از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد فقط ۱۶۴ کشور «کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت» را امضا کرده اند. این تهدیدی برای شان و ارتقای حقوق افراد دارای معلولیت به حساب می آید.
* بزرگ ترین چالش برای درگیر کردن افراد دارای معلولیت با ورزش پارالمپیکی چیست؟
- در بسیاری از کشورها، منابع تخصیص یافته به ورزش پارالمپیکی کاملا مشهود است. افراد دارای معولیت فرصت دستیابی و شرکت در فعالیت های ورزشی را ندارند. فراتر از آن، رویدادهای مربوط به ورزش معلولان و موفقیت های آنان در قیاس با ورزشکاران سالم به میزان اندکی پوشش رسانه ای داده می شود... ارتقای توسعه ورزش پارالمپیکی در یک جامعه با سرمایه گذاری بر روی زیرساخت های ورزشیِ تطبیق پذیر و قابل دسترس، از اهمیت بالایی برخوردار است.
* به نظر شما چه فوایدی برای کسانی که در ورزش پارالمپیکی شرکت می کنند وجود دارد و همینطور برای کسانی که این رقابتها را به عنوان تماشاگر و یا بیننده تلویزیونی دنبال می کنند؟
- هر کسی که در یک رویداد ورزشی پارالمپیکی حضور داشته و یا آن را تماشا کرده است از توانایی فوق العاده و شجاعتی که از سوی ورزشکاران معلول سر زده در شگفت شده است. برای بینندگان، شرکت کنندگان معلول به معنی واقعی ورزشکار هستند و غالبا دیدگاه مرتبط با آنان در بسیاری از کشورها به چالش کشیده می شود. در ضمن، شرکت کنندگان در این رویدادها در یک جامعه شناخته شده و از حقوق برابر اجتماعی برخوردار می شوند.
* می توانید بعضی از بهترین تجاربی که ورزش پارالمپیکی بر روی یک جامعه تاثیرگذار بوده را با خوانندگان به اشتراک بگذارید؟
- دفتر من در بخش ورزش برای توسعه و صلح در سازمان ملل متحد، یک کمپ تمرینی برای جوانان ترتیب داد؛ برنامه ای که نشان می داد یک جوان به لحاظ عملی در صورت دستیابی به تمرین چطور می تواند تاثیر مثبت تری بر روی جامعه اش بگذارند.
در سال ۲۰۱۴ یک ورزشکار جوان پارالمپیکی به نام «مکلین دزیدزینیو» از غنا، در برنامه تمرینی جوانان در برلین شرکت کرد. او به استاندارد B در خصوص زمان مقدماتی برای بازی های پارالمپیک دست پیدا کرد. با تشکر از جامعه این ورزشکار ، مکلین صاحب یک ویلچر سرعت شد و در تلاش است تا مجوز حضور در بازی های پارالمپیک در ریو را کسب کند. او در نقش الگو برای بچه ها و ورزشکاران است؛ به عنوان کسی که صرفنظر از ناتوانی جسمانی در خصوص اهمیت پیگیری رویاهایش مقاومت نشان داد و آن را تعقیب کرد.
* شما اکتبر گذشته در مراسم روز پارالمپیک در ایران شرکت کردید. ورزش پارالمپیکی به نظر شما چگونه صلح و توسعه را در این کشور ارتقا داده است؟
- در بسیاری از کشورها کودکانی که دچار معلولیت هستند هنوز اجازه حضور در زنگ ورزش مدارس را ندارند. ورزش ابزاری فوق العاده است برای اینکه افراد را از حاشیه خارج سازد، به برابری جنسیتی کمک می کند و افراد سالم را با معلولیت هایی که در اجتماع وجود دارد، نزدیک می سازد.
روز ملی پارالمپیک در ایران فوق العاده پیشگامانه برگزار شد. در سال ۲۰۱۴، هشت هزار کودک معلول در ایران این روز را جشن گرفتند. در حالیکه معلولان بسیاری چه در ایران و چه در دنیا حضور دارند، روز ملی پارالمپیک که اکتبر سال گذشته برگزار شد یک قدم رو به جلوی مهم بود تا آگاهی مردم را نسبت به این موضوع در جامعه بالا ببرد.
* ورزش های پارالمپیکی مورد علاقه شما برای تماشا و بازی کدام هستند؟
- از آنجایی که خود دمن دونده نیمه ماراتن هستم واقعا از اینکه دوهای مسافت بالا را در پارالمپیک به نظاره بنشینم لذت می برم. بسکتبال با ویلچر هم یکی از رشته هایی است که دوست دارم در پارالمپیک به تماشای آن بنشینم. تماشای مسابقات ویلچررانی هم واقعا برایم لذتبخش است.
* برای دیدن کدام رشته در پارالمپیک ریو بیش از همه هیجان زده اید؟
- افزون بر رشته هایی که به آن اشاره کردم خیلی هیجان زده ام تا فوتبال پنج نفره را تماشا کنم. از آنجایی که من برای ۱۸ سال مدیر عامل باشگاه وردربرمن بودم دوست دارم بازی افراد نابینا را که زیرمجموعه فوتبال به عنوان پرطرفدارترین ورزش دنیاست را تماشا کنم.
* برزیل در سال های اخیر با مشکلات اقتصادی و سیاسی مواجه بوده است. آیا فکر می کنید بازی های پارالمپیک بتواند کمک کند تا غرور مردم برزیل بازگردد؟
- با وجود تمام مشکلات سیاسی و اقتصادی که برزیل با آن روبه روست، این کشور باید افتخار کند که نخستین کشور آمریکای لاتین است که میزبان چنین رویدادی خواهد بود. ورزش عامل مهمی است که مردم را با هم متحد می سازد. بر این باورم در طول بازی ها ، برزیلی ها اختلافات خود را کنار می گذارند و دست در دست هم بازی های المپیک و پارالمپیک را به عنوان تماشایی ترین بازی های تاریخ این رقاتها تبدیل خواهند کرد.
نظر شما