به گزارش خبرنگار مهر، پیش از این و زمانی که سرعت رشد فناوری پایین بود، کارخانجاتی در عرصه خودروسازی ظهور کردند که ویژگی هایی چون سرعت و به ویژه صفر تا صد، آنها را از سایران متمایز می ساخت. به عنوان مثال بی ام دابلیو و لامبورگینی به عنوان اتومبیل های پرشتاب و فولکس واگن قورباغه ای به عنوان نماد خودروهای کُند به حساب می آمدند.
البته امروز خودروسازان با بهره گیری از یک الگوی کلی، فاصله های اینچنینی را از پیش رو برداشته اند و امروز اگر فرق اساسی هم وجود دارد در آپشن ها است و نه کلیت سیستم.
این امر در خصوص صنعت فیلمسازی، داستان نویسی، معماری، ورزش و... صدق می کند. داستان ها ته کشیده اند؛ سوژه ها تکراری اند و حرف جدیدی نمانده منتهی مهم نحوه ارائه داستان ها و فیلم هاست. در فوتبال نیز چنین است. زمانی ایسلند شاید به خواب هم نمی دید انگلستان را شکست دهد اما امروز از رویارویی با این تیم، پیروز از میدان خارج می شود. و آلبانی می تواند تا دقیقه ۹۰ تیم فرانسه را به خوبی مهار کند و با بداقبالی به عنوان بازنده از زمین خارج شود.
فرق امروز فوتبال در آپشن هاست. پرتغال بهترین نفرات را در اختیار نداشت. کریستیانو رونالدو هم همان ستاره رئال مادرید نبود و حتی بازی فینال را هم از دست داد. اما «فرناندو سانتوس» آپشن بهتری برای پیروزی داشت و آن هم «ادر» بود.
در دنیای امروز مسائل روحی - روانی، ریزه کاری های فنی، و البته درایت و تدبیر مربی تاثیرگذارتر از تاکتیک هایی است که اکثر تیم های دنیا با توجه به فراگیرشدن رسانه، به این فرمول ها دست یافته اند. زمانی نام آلمان (غربی) لرزه بر اندام هر تیمی می انداخت اما امروز تیم ها بهتر می توانند مقابل این ابرقدرت صف آرایی کنند.
واژه شگفتی ساز رفته رفته رخت برمی بندد. ولز و ایسلند را نباید شگفتی تلقی کنیم. همانطور که یونان در یورو ۲۰۰۴ شگفت آفرین نبود. «اتوری هاگل» آپشن متفاوتی ارائه کرد و قهرمان شد.
فوتبال به یک دهکده جهانی تبدیل شده است.
نظر شما