اهداف گمشده يك جشنواره

جشنواره ذكروذاكرين يكي از جشنواره هاي موضوعي در حيطه موسيقي آييني ايران است كه از همان دوره هاي اوليه اش به دليل طراحي خوب و حساب شده و همچنين بافت منسجم و در هم تنيده آن در ارتباط با رپرتوار موسيقي آييني،به سرعت جا افتاد و در ذهن و ضمير مخاطبان و مجريانش خوش نشست.

دلبستگي و شيفتگي ذاكرين وتاثيرات عميق و دروني مناجات و ذكرها در ابعاد و اشكال مختلف آن از يك سو و اجراي ملودي ها و نغمه هاي از دل برخاسته قوم ها و طايفه هاي مختلف در مناطق و نواحي دور و نزديك ايران از سوي ديگر، موجب شد تا ملودي هاي زيبا و ذكرهاي آهنگين در دل موسيقي مذهبي ايران با شيواترين و زيباترين جلوه هاي خود مترنم شده وبر دل مخاطبان وحدانيت بنشيند ودر حقيقت پنجره هاي جديدي را از گنجينه موسيقي ايراني بگشايد.

اين قابليت  بالاي موسيقايي نزد اقوام سنتي ايران به مثابه قويترين ابزار پيوند مذهبي، فرهنگي ودر نهايت وحدت قومي بويژه بين اهل سنت و تشيع در جشنواره ذكروذاكرين مورد استفاده به جا قرارگرفت وبه اهداف والاي خود نزديك شد. اساسا به خاطرهمين ويژگي مهم بود كه از ابتدا، ايام برگزاري آن به زمان ميلاد مبارك حضرت ختمي مرتبت و هفته وحدت (12تا 17ربيع الاول) موكول شد تا به بهترين و زيباترين شكل از اين قابليت بالاي موسيقي مذهبي ايران بهره برداري شود.

نخستين دوره اين جشنواره در 16 سال پيش و به همت و همكاري انجمن موسيقي ايران و سازمان تبليغات حوزه هنري برگزار شد و از دوره بعد بنا به پيشنهاد مبدعان و مسئولان اين جشنواره، مسئوليت برگزاري آن به وزارت ارشاد سپرده شد.(اين پيشنهاد به دليل گسترده تر بودن امكانات ارشاد در شهرستان ها - در آن زمان - بود.)

با توجه به نكات اشاره شده ومهمترين آنها كه تقويت روحيه وحدت و يگانگي نزد اقوامي كه به علت تفاوت مذهبي ، مستعد تفرقه و انفكاك بيشتري بودند ، جشنواره ذكر و ذاكرين در اين مراكزبا كاركرد بسيار عالي برگزار مي شد .

 15دوره پيشين اين جشنواره در كردستان ، خراسان ، گرگان و يك دوره هم در اصفهان برگزارشد اما اكثر اين 15دوره در كردستان وبا بيشترين مخاطب و به تبع آن با بيشترين تاثيرات برگزارشد.

استمراربرگزاري اين جشنواره درمناطق كرد نشين و دو مذهبي (كردستان) كه به نوعي مهد اصلي اين نوع موسيقي ها محسوب مي شود از مزاياي بزرگي برخوردار بود كه هر سال به پختگي و تاثيرگذاري بيشتري مي رسيد.از سوي ديگر اين تاثيرگذاري به دلايلي كه به برخي از آنها اشاره شد منافع و دستاوردهاي بزرگي را نيز در زمينه هاي هنري و اجتماعي به ارمغان مي آورد .

در يك دهه گذشته ، با توجه به جشنواره هاي متعددي كه از سوي ارشاد برگزار مي شود ، ذكروذاكرين به عنوان يكي ازموفق ترين جشنواره ها، به لحاظ هزينه كم و بازدهي بالاي معنوي ،همواره مورد توجه منتقدان و پژوهشگران بوده است اما معلوم نيست كه در شانزدهيمن دوره آن بنا به چه دليلي هم تاريخ  و هم محل اين جشنواره بدون هيچ توجيه و توضيح منطقي تغيير كرد.

البته دبير جشنواره شانزدهم ذكروذاكرين در جمله كوتاهي اطلاع رساني و امكانات مربوط به آن را تنها دليل تغيير مكان جشنواره اعلام كرد كه دليل قانع كننده اي به نظر نمي رسد.چرا كه نگاهي كوتاه به 15دوره گذشته و اطلاع رساني مربوط به آنها كه ثيت و ضبط شده است به سادگي اين ادعا را رد مي كند، مضاف برآنكه در دوره هايي نيز به طور همزمان برنامه هايي در تهران وبا همين موضوع برگزار مي شد. جداي از مساله تغيير زماني كه سنخيت اصلي جشنواره را از بين برده و با هدف اوليه آن كه وحدت بين مسلمين - در هفته وحدت - و در مناطق خاص بوده، فاصله گرفته است، حتي انتخاب مجموعه "كاخ" نياوران درشمالي ترين نقطه تهران آن هم با كاركردي كاملا متفاوت ومغايربا موضوع ، با هيچ توجيه و تفسيري پذيرفته نيست.

در يك جمع بندي ساده و با كنار هم گذاشتن مصالح و اتفاقات رخ داده در اين جشنواره و رؤيت تنافرهاي موجود، متاسفانه جز جذب وصرف بيهوده بودجه اختصاص يافته،به هيچ نتيجه ديگري نمي توان رسيد.