خبرگزاری تسنیم نوشت: این روزها کشمیر صحنه درگیری‌ها و حوادث خونین است، مسئله کشمیر، تازه و اتفاقی گذرا نیست. سالهاست که این منطقه باعث تنش و درگیری در شبه قاره هند شده است و دو کشور هند و پاکستان ادعای مالکیت این منطقه را دارند.
بخش‌هایی از منطقه کشمیر طی روزهای اخیر در پی اقدام نیروهای امنیتی هند در کشتن برهان مانی از فرماندهان گروه موسوم به حرکه المجاهدین و دو همراهش شاهد درگیری‌های خونین میان نیروهای امنیتی و مردم مسلمان بوده است .به گفته یک شهروند کشمیری، نیروهای امنیتی هند با خشونت تمام به روی مسلمانان این منطقه آتش گشودند و در این منطقه حکومت نظامی اعلام کرده‌اند و مردم بیش از یک هفته است که به اعتصاب سراسری دست می‌زنند، کسب و کار مردم فلج شده و دست‌کم ۴۰ نفر از مردم کشته و دست‌کم ۱۷۰۰ نفر زخمی شده‌اند.
مقامات محلی اجازه انتشار گزارش‌های دقیق از صحنه درگیری‌ها را نمی‌دهند و ارسال گزارش‌ها و اخبار مربوط به تحولات کشمیر هم به دلیل کنترل شدید شبکه‌های ارتباط اجتماعی در فضای مجازی به سختی انجام می‌شود.
نهادهای حقوق بشری در گزارش‌های خود از حملات نظامیان به مردم کشمیر، بازداشت، شکنجه و اعدام آنها خبر داده‌اند، اسناد و مدارک منتشر شده توسط ویکی لیکس هم به افزایش شکنجه بازداشت‌شدگان کشمیری اذعان کرده است.
چند نمونه از جنایاتی که علیه مردم کشمیر رخ داده
کشتار ۲۸۰ معترض کشمیری در گاوکادال در جریان حمله نیروهای شبه نظامی و پلیس مرکزی
کشته شدن ۲۳ تظاهرات‌کننده و زخمی شدن ۴۷ نفر دیگر در یورش نیروهای هندی در تنگپورا و زکورا
تعرض نیروهای ارتش به ده‌ها نفر از زنان روستای کونان پشپورای کشمیر در ۲۳ فوریه ۱۹۹۱ که دیده‌بان حقوق بشر هم آن را تایید کرده است.
حمله نیروهای نظامی به مردم شهر سوپور در ۶ ژانویه ۱۹۹۳ که ۵۵ کشته به جا گذاشت.
قتل عام بیجبهارا با ۴۰ کشته و ۱۵۰ زخمی در تیراندازی نظامیان به صفوف تظاهرات‌کنندگان
حمله نظامیان به بزرگترین تظاهرات مردمی کشمیر در سال ۲۰۰۸ به کشته شدن ۴۰ نفر منجر شد، این تظاهرات در اعتراض به نقض حقوق مسلمانان از سوی دولت هند برگزار شده بود.
نیروهای نظامی با حمله به تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم کشمیر در ژوئن ۲۰۰۸، ۱۱۲ نفر از آنها را به ضرب گلوله کشتند.
حملات نظامیان به مردم معترض کشمیر طی چهار روز در ماه جولای جاری، ده‌ها کشته و صدها زخمی به جا گذاشته است.شدند.
کشف گورهای دسته‌جمعی در کشمیر
سازمان عفو بین الملل اخیرا در پی کشف گورهای دسته‌جمعی در کشمیر که متعلق به قربانیان حملات نظامیان است، دولت دهلی را به انجام تحقیقات سریع فرا خوانده بود.
بر اساس گزارش جمعیت موسوم به پدران و مادران افراد ربوده شده که مرکز آن در سرینگر است، گورهای دسته‌جمعی مربوط به ۲۰۰۶ به بعد است، ارتش هند ادعا کرده بود که افراد دفن شده در این گورها، افراد مسلح و جنگجویان خارجی بوده‌اند که کشته شدن آنها قانونی بوده است در حالی که شهادت‌های ساکنان ۱۸ روستا در کشمیر براین مسئله تاکید می‌کند که بیشتر قربانیان دفن شده، مردم عادی این منطقه بوده‌اند.
بر اساس گزارش منابع کشمیری، از سال ۱۹۸۹ تا کنون، حدود هشت هزار نفر در کشمیر تحت سیطره هند ناپدید شده‌اند، در حالی که مقامات هندی ادعا می‌کنند این تعداد کمتر از چهار هزار نفر بوده و بیشتر آنها هم برای پیوستن به گروه‌های معارض مسلح به پاکستان رفته اند.
سال ۲۰۰۶ گزارشی از سوی پلیس محلی منتشر شد که به مرگ ۳۳۱ نفر از بازداشت‌شدگان در دوران بازداشت اذعان شده بود.قتل خارج از چارچوب قانون و ربودن و شکنجه غیرنظامیان به مثابه نقض آشکار قوانین بین المللی و حقوق بشری است.
روایت چند خبرنگار هندو از عملکرد ارتش هند در کشمیر
۱- سیکمانی سینگ خبرنگار مجله هندی «Illustrated weekly of India » در گزارش تکان‌دهنده‌ای با عنوان حافظان یا درندگان درباره رفتارها و عملکرد ارتش هند در کشمیر آورده بود :« نیروهای ارتش که دولت هند، آنها را به بهانه عادی‌سازی اوضاع و حفظ قانون و نظم و محافظت از مردم در برابر تروریسم به کشمیر اعزام می‌کنند، در حقیقت قاتلان، متجاوزان به عنف و غارتگران اموال مردم و از نظر مردم کشمیر، افراد وحشی هستند، زیرا آنها غیرنظامیان بیگناه را به محض این‌که به آنها اتهام می‌زنند و مشکوک می‌شوند، مورد شکنجه قرار می‌دهند، این نظامیان اعزامی به کشمیر مافوق قانون هستند و هیچ کس آنها را بازخواست نمی‌کند و قانون آنها را از تحقیر مردم(کشمیر) و ریختن خون بیگناهان منع نمی‌کنند.. دیدن انسانی در یونیفورم نظامی در کشمیر امروز یعنی شعله‌ور شدن آتش خشم مردم کشمیر اعم از مردم شهری یا روستایی است، زیرا نگرانی آنها از رفتار وحشیانه نظامیان با آنها و زنانشان افزایش یافته است، شهرها و روستاهای کشمیر همگی شاهد حوادث هتک حرمت نوامیس به حدی است که نمی‌توان آن را در جهان متمدن امروز تصور کرد، دولت هند، تعرض نظامیانش به نوامیس مردم کشمیر را یک مسئله داخلی در ماموریت رسمی ارتش هند قلمداد می‌کند و حتی شاید آن را یک اقدام مهم برای سرکوب مسلمانان کشمیری و تحقیر آنها به دست نظامیان هندی و شیوه مفید برای ایجاد رعب و وحشت در مرد مسلمان کشمیر می‌داند».
۲- هارندر باویجا خبرنگار مجله ایندیا تودی در گزارشی با عنوان کشمیر... شبح مرگ پس از دیدارش از این منطقه نوشته بود:« فقر و فلاکت همه ایالت را فرا گرفته و تاریکی دشت کشمیر را در بر گرفته و مردم آن از نعمت‌های زندگی و زیبایی‌اش محروم شده اند، این ایالت از گردشگرانی که زمانی مملو از آنها بود، خالی شده است... با وجود این اوضاع سخت،هیچ امکانی برای تثبیت امنیت در این ایالت نیست، زیرا نفرت از هند، مردم کشمیر را فرا گرفته و زنان این منطقه همواره از اقدامات نظامیان هندو در غارت و سرقت از منازلشان شکایت دارند، آنها حتی غذاهایی را که مردم برای زمستانشان ذخیره کرده‌اند به سرقت می‌برند».
۳- ساهی بابا دبیرکل جمعیت مردمی هند که با هدف اطمینان یافتن از نقض گسترده حقوق بشر و تروریسم دولتی علیه غیرنظامیان بیگناه به کشمیر رفته بود، در گزارشی آورده است:« از دیدن تروریسم دولتی نظامیان هندی و جنایات وحشیانه آنها علیه غیرنظامیان بیگناه در کشمیر احساس شرم می‌کنم».
نظر شما