خبرگزاری مهر-گروه استانها، حجت الاسلام مسعود صفی یاری: با داغ شدن تنور کنسرت ها که هر از چند گاهی به دلایل سیاسی، فرهنگی و اجتماعی رخ می نمایاند مباحث و اظهار نظر ها در این خصوص نیز داغ شده و مخالفان و موافقان هر یک با استفاده از تریبون های در اختیار به تبیین مواضع خود می پردازند از جمله علی مطهری در سفر به زنجان و در گرد همایی حامیان دولت تدبیر و امید استان زنجان، نهی از منکر و تذکر امام جمعه مشهد مقدس در خصوص کنسرت ها را نوعی تفکر فدرالی حاکمیت دوگانه و خود مختاری تلقی کرده و از دولت درخواست نموده در مقابل آن بایستید و پیامد آن رسانه های همسو به توپخانه ای مشترک علیه عناصر متدین و انقلابی که دغدغه ای جز رعایت حریم شرعی و اخلاقی نداشته اند تبدیل شده است.
آنچه مسلم است این است که هر چند اصل موسیقی در اسلام منع شرعی ندارد اما در غالب آنچه امروز به عنوان موسیقی و در قالب کنسرت ها به شکل فراگیر و با پشتوانه های خاص و ویژه در سطح کشور اجرا می شوند تامل جدی و نگرانی عمیقی وجود دارد و بروز این اتفاق در نظامی که داعیه دار پرچمداری حکومت اسلامی در جهان کفر و نفاق است تاثیر و تاسف انسان را بیشتر می کند هرچند بحث در این موضوع بسیار است اما آنچه در این مقاله آمده است بخشی از پرسش های زیادی است که در این حوزه وجود دارد که تعمیق در آن خود بخشی از پاسخ آن است.
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ، جامعه ایران جامعه ای بر اساس اصول و ضوابط اسلامی مبتنی بر جهانبینی اصیل اسلامی تعریف شده است. برگزاری کنسرت های مبتذل، مختلط و خلاف شأن در سراسر ایران اسلامی بخصوص در شهر های مذهبی چه سنخیتی با این فراز از قانون اساسی دارد؟ چه تمهیداتی برای مقابله با قانون شکنی رایج در حوزه موسیقی به عمل آمده است؟
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قوه مجریه موظف به راهگشایی برای ایجاد جامعه اسلامی است آیا ترویج و اصرار بر موسیقی های مبتذل و لهوی منجر به ایجاد جامعه ای اسلامی می شود؟ آیا نگاه افراطی در موسیقی از مختصات جامعه اسلامی است؟
در اصل سوم قانون اساسی می خوانیم: دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است در ایجاد محیطی مساعد برای رشد فضائل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوی و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی همه امکانات خود را بکار ببرد. آیا برگزاری کنسرت های رایج در کشور مصداق تقوی و ایمان بوده یا مظاهر فساد و تباهی و آیا خروجی کنسرت ها محیط را برای رشد فضایل اخلاقی مبتنی بر اسلام ناب فراهم می کند؟
در اصل چهارم قانون اساسی تطبیق کلیه قوانین و مقررات فرهنگی با موازین اسلامی لازم الاجرا شمرده شده است قوانین صدور مجوز های مربوط به کنسرت های کذایی با کدام یک از موازین اسلام مطابقت دارد؟
بر اساس اصل هشتم قانون اساسی دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه ای است همگانی. اصولا غالب کنسرت های برگزار شده در قالب معروف میگنجد یا در قالب منکر؟ پر واضح است شاخصه های منکر بودن و معروف بودن را هم احکام شرعی و فقهی معین نموده و بر اساس ذائقه های سیاسی، باندی و با تفکرات لیبرالی تعیین نمیشود. این نوع کنسرت ها بر اساس شاخصه های شرعی و فقهی قطعا مصداق معروف نیستند. بنابر این سوال این است چرا برخی مسئولان، گروه ها، افراد و رسانه ها اصرار به ترویج منکرات و جلوگیری از اظهار نگرانی متدینین در این خصوص دارند؟ مگر نهی از منکر واجب شرعی نیست؟ مبادا به جایی برسیم که منکر ها و معروف ها جابجا شوند و کسی جرأت نهی از منکر را نداشته باشد که از نشانه های آخر الزمان است.
اصل دهم قانون اساسی مقرر کرده همه برنامه ریزی ها باید در جهت پاسداری از قداست و استواری در روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد. نقش کنسرت ها در حوزه خانواده آیا نقش تقویتی و تحکیمی است و یا به سست شدن مبانی و بنیان های اخلاقی خانواده دامن می زند؟.
ده ها آیه و روایت در آموزه های دینی وجود دارد که ناظر به آسیب زا بودن موسیقی های لهوی و حرمت آن است. از سوی دیگر دلایل و نشانه های زیادی نیز دال بر لهوی بودن بسیاری از کنسرت های موسیقی وجود دارد.اصرار برخی مسئولین فرهنگی و هنری نظام بر توسعه و گسترش فرهنگ کنسرتی در جامعه ریشه چه نوع تفکر و دیدگاهی دارد؟.
موسیقی لهوی در اسلام جزء گناهان کبیره محسوب شده و هم بر نوازنده و هم بر شنونده حرام شده است. بسیاری از کنسرت های اجرا شده به دلیل رعایت نشدن شئونات شرعی و اخلاقی معجونی از گناهان کبیره هستند. چه توجیهی برای ترویج اینگونه امور وجود دارد؟.
مقام معظم رهبری فرموده اند، ترویج موسیقی با اهداف عالیه نظام جمهوری اسلامی منافات دارد. چه دلیل و توجیهی برای این همه افراط در عرصه موسیقی در جامعه اسلامی وجود دارد؟
نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بر پایه ایثار گری و مجاهدت صد ها هزار شهید و جانباز و ایثارگر شکل گرفته است. وصیت نامه های شهدا که منشور حرکت تعالی بخش انقلاب اسلامی است مملو از توصیه به تقوا، دیانت، ارزش های اخلاقی و حراست از آرمان های انقلاب اسلامی است ؟چرا حرکت بخش هنری و به ویژه موسیقی بر خلاف مشی شهدا تنظیم شده است؟.
در جامعه ای که سال ها با تحریم سنگین و بی رحمانه دشمن مواجه است آیا توسعه و ترویج اینگونه کنسرت ها از مصادیق مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن به شمار می آید یا جزئی از نقشه تهاجمی شمرده می شود؟
موسیقی مطرب و لهوی از نگاه همه فقهای شیعه حرام است و موسیقی حلال از منظر فقهای شیعه و مقام معظم رهبری آن نوع از موسیقی است که انسان را از معنویت، خدا و ذکر غافل نکند و مناسب مجالس لهو و عیاشی نباشد چه میزان از امکانات و ظرفیت های نظام برای تولید موسیقی فاخر بکار رفته است و اصولا بعد از قریب به ۴ دهه از پیروزی انقلاب اسلامی نسبت موسیقی های فاخر با تعریف شرعی و فقهی با موسیقی های لهوی با تعریف شرعی و فقهی چه میزان است؟
در شرایط امروز بحث فراگیری آسیب های اجتماعی به شدت نگران کننده شده است. آیا برگزاری کنسرت های موسیقی بر اساس رویه جاری منجر به کاهش آسیب های اجتماعی خواهد شد؟ یا دامنه آسیب ها را افزایش خواهد داد؟.
آیا برگزاری کنسرت ها دو شاخصه اصلی سبک زندگی اسلامی ایرانی"حیا" و "غیرت" را تقویت می کند یا روند حیا ستیزی و غیرت زدایی را دنبال می کند؟
مدافعین سرسخت کنسرت ها که امروز قانون مند هم شده اند و صدور مجوز قانونی کنسرت ها از سوی فرهنگ و ارشاد را مستمسک خود قرار داده اند چرا در خصوص اعمال قانون در مواجهه با بی حجابی و بد پوششی دلواپس شده و جو سازی میکنند؟.
حجاب امری شرعی با پشتوانه بسیار قوی اعتقادی و اجتماعی است و در مبانی فکری و هویتی انقلاب اسلامی جایگاه بسیار ویژه ای دارد ولی همواره این واجب شرعی مورد بی مهری دولت های گوناگون قرار گرفته و دولتمردان با عذر تراشی و بهانه های مختلف از پیگیری جدی اجرایی شدن این واجب و امر قانونی فرار میکند اما موسیقی که نسبت به حجاب و پوشش اسلامی فاقد وجاهت شرعی و اخلاقی بوده و صرفا در صورت غیر مطرب بودن مجاز شمرده شده این همه موارد اقبال برخی از دولتمردان نظام اسلامی قرار گرفته و به چالشی اساسی بین آنان و متدینین و انقلابی ها تبدیل شده. دلایل و ریشه های این نوع تفکرات و اقدامات معکوس چیست؟.
اخیرا یکی از اصحاب موسیقی اعلام کرده که اگر موسیقی و کنسرت شهید بخواهد من حاضرم اولین شهید این راه باشم . این نوع تفکر ریشه در چه اعتقادی دارد. شهادت قدسی ترین و والاترین مقام معنوی است که اولین شرط آن اخلاص و قصد قربت است را در موضوعاتی مانند کنسرت های مسئله دار هزینه کنیم؟ آیا این گونه قرائت و برداشت از اسلام خطرناک نیست؟
مقام معظم رهبری اخیرا مقابله با موضوع ولنگاری فرهنگی را مورد تاکید قرار داده و مسئولین فرهنگی را به پرهیز از آن فرا خوانده اند. نسبت کنسرت های موسیقی که معمولا توام با اختلاط حجم وسیع محرم و نامحرم ، کشف حجاب، رقص فردی و جمعی و خارج شدن از حالت عادی است، با ولنگاری فرهنگی چیست؟ و تکلیف دولت در مقابل این نوع ولنگاری چیست؟
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به انتقادات و توجیه برگزاری کنسرت ها گفته که جامعه ایرانی نیاز به شادی و امید دارد. گویا از نظر آقایان هدف وسیله را توجیه میکند. آیا شادی منبعث از گناه و امید برخاسته از زیر پا گذاشتن ارزش های دینی و اخلاقی می تواند شرعی باشد؟ ایشان کنسرت ها را شرعی، عرفی و قانونی خوانده ولی ذکر نکرده که این فتواها در کدام مکتب فقهی و بر اساس فتوای کدام مرجع تقلید بیان شده است. وانگهی شادی واقعی و امید آفرین نه در برگزاری کنسرت های آسیب خیز که در اشتغال زایی برای فرزندان این مردم، رفع مشکلات اقتصادی و رفع آسیب های اجتماعی و اخلاقی جامعه حاصل می شود که متاسفانه مورد بی مهری قرار گرفته است.
*مدیر کل تبلیغات اسلامی استان زنجان
نظر شما