خبرگزاری مهر – گروه استان ها – حسن عبدالهی: از همان روزهای اولی که جادوی سینما انسان قرن نوزدهم را سحر کرد، هنر هفتم جایگاهی منحصر بفرد در بین تفریحات و سرگرمی های دوران ظهور خود به دست آورد، جایگاهی که امروزه با تغییر رویکردها به کاربرد سینما از یک ابزار تفریحی و سرگرمی به یک ماشین پول سازی و البته سلاح اصلی در جنگ نرمی که از اواسط قرن بیستم شروع شده و در حال حاضر نیز به اوج خود رسیده، خاص تر و منحصر به فردتر شده است.
هر چند که در تحلیل تخصصی و کاربرد سینما به عنوان ابزار جنگ نرم می توان ساعت ها سخن گفت و مقاله ها نوشت اما در مواجهه با سینمای ایران باید گفت که این رسانه در بیشتر موارد و اوقات همان رسالت و کارکرد کلاسیک خود را ایفا می کند و البته موضوع گزارش حاضر نیز معطوف به بررسی وضعیت فعالیت سینماها و نه کارکردهای مختلف آن در شهری مانند تبریز است که در برخی منابع یکی از دلایل اطلاق شهر اولین ها به آن، راه اندازی نخستین سینمای ایران در این شهر و به سال ۱۲۷۹ و با فاصله ای پنج ساله با اختراع جهانی سینما عنوان شده است.
آنچه در بررسی وضعیت سینماها در شهرهایی مانند تبریز مورد نظر است، پرداختی به وضعیت فعلی این اماکن عموماً فرهنگی و تفریحی در وهله اول و سپس عملکرد آنها در حوزه هایی چون تبیین و ترویج ارزش های ملی و دینی به واسطه رسانه بودن سینما و اثرگذاری آن است، موضوعی که خبرنگار مهر سعی کرده آن را در گفت و گو با دست اندرکاران بخش خصوصی و نهادها و سازمان های مرتبط با امور سینمایی واکاوی کند.
تداوم فعالیت سینماها منوط به حمایت سازمان های مسئول در خصوص امور تبلیغی است
مسئول سینما فلسطین تبریز به عنوان تنها سینمای این شهر که توسط بخش خصوصی مدیریت می شود، در خصوص وضعیت کنونی این مراکز فرهنگی می گوید: در بعد زیرساخت هایی چون ساختمان سینماها باید بگوییم که به غیر از مجموعه سینما ناجی تبریز که نوساخت است، بقیه قدیمی بوده و به طور حتم وضعیت آنها نیازمند رسیدگی است و البته باید توجه داشت که در مورد سینماهای اداره شده توسط بخش خصوصی، مستاجری که سینما را اجاره می کند، مسئول امور جاری و روزمره سینماست و امور کلان چون به روز رسانی و توسعه سینماها باید توسط موجر و سازمان های مسئول در این خصوص صورت گیرد.
تا مخاطب از وجود یک محصول فرهنگی مانند فیلم های سینمایی در حال اکران آگاه نشود، نسبت به خرید و استفاده از آن نیز ترغیب نخواهد شدموسی عباسی که دستی بر آتش اداره سینما فرهنگ و نیز مجموعه سینمایی ناجی تبریز نیز دارد، خاطر نشان می کند: دست اندر کاران سینماها قدرت محدود دارند و محول کردن تمام امور به آنها ادامه فعالیت سینماها را دشوار می سازد و باید دستگاه های دولتی چون صدا و سیما و نیز نهادهای مرتبط با فضای شهری چون شهرداری در امر اطلاع رسانی و تبلیغات با سینماها همکاری کنند زیرا تا مخاطب از وجود یک محصول فرهنگی مانند فیلم های سینمایی در حال اکران آگاه نشود، نسبت به خرید و استفاده از آن نیز ترغیب نخواهد شد.
وی با ابراز نارضایتی در خصوص همکاری چنین سازمان هایی تصریح می کند: خوشبختانه فروش فیلم های سینمایی از ابتدای امسال رند خوبی داشته که علت آن را می توان در تنوع فیلم ها و البته تبلیغات سراسری صدا وسیما (نه شبکه استانی) عنوان کرد که اگر این روند ادامه یابد، افزایش مخاطب و حضور بیشتر تماشاگران در سینما برای دست اندرکاران این حوزه نیز دلگرم کننده خواهد بود تا مستاجر سینما به دنبال کیفیت بخشی به امور جاری و تنوع بخشی به فیلم های اکران شده باشد و موجر نیز امور عمده نظیر نوسازی ساختمان سینماها را مد نظر قرار دهد که همه این موارد بستگی مستقیم به محصول نمایشی، اطلاع رسانی در خصوص آن و در نتیجه جذب مخاطب و درآمدزایی برای سینماها دارد و نقش رسانه ها نیز در این امور غیر قابل کتمان است.
تبلیغات و اطلاع رسانی مهمترین خواسته سینماداران از مسئولان تبریز
عباسی با اشاره به برخی کم لطفی ها نسبت به مراکز سینمایی می گوید: برای نمونه زیباسازی شهرداری تبریز بجای تسهیل شرایط در تبلیغ فیلم های اکران سینماها در سطح شهر، با قرار دادن ایستگاه اتوبوس های تندرو در مقابل سردرب سینما فلسطین، کارکرد یکی از معدود ابزارهای تبلیغاتی ما را با مشکل مواجه کرده و همه این عوامل دست به دست هم داده تا سینمایی که با هشت هزار متر مربع عرصه اعیانی، سال های قبل با ۱۱ نفر فعالیت می کرد و در برخی زمان ها حتی بیش از پنج هزار تماشاچی را میزبانی می کرد، اکنون تنها سه نفر به عنوان نیروی کار داشته باشد و اگر روزی تنها یکصد نفر به تماشای فیلم های آن بنشینند، کلاه خود را بالا می اندازیم.
البته وی با تاکید مجدد بر روند رو به رشد فعالیت سینماهایی چون فلسطین در سال جاری تصریح می کند: متوسط فروش در دو ماه اول سال جاری مطلوب بود و اگر روند اطلاع رسانی بهبود یابد، به طور حتم گیشه سینماها نیز رونق می گیرد چرا که تجربه نشان داده که محصول فرهنگی چون فیلم های سینمایی با ذائقه شهروندان تبریزی سازگار است و تنها باید در این خصوص اطلاع رسانی شود.
مسئول سینما فلسطین تبریز همچنین معتقد است اکنون نیاز به افزایش تعداد سالن ها (و نه تعداد سینماها) در تبریز کاملاً احساس می شود و می گوید: ظرفیت صندلی های فعلی کافی است اما سالن ها کهنه و بزرگ هستند که بدلیل عدم امکان نمایش فیلم های متنوع و پاسخ گویی به سلایق مختلف موجب پس زدن مخاطب می شود و با توجه به در پیش رو بودن رویدادی مهم چون تبریز ۲۰۱۸ تعدد سالن ها گریز ناپذیر و هزینه مورد نیاز آن در مقابل هزینه های کلان دیگر و میزان بازدهی آن به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست و در این بین از مجریان کلان فرهنگی و هنری مانند صدا و سیما، شهرداری و ارشاد که البته در خصوص مسائل این حوزه زحمات بسیاری را نیز متحمل می شوند، انتظار داریم در مورد اطلاع رسانی و تبلیغ فیلم های سینمایی با سینماداران بیش از پیش همکاری کنند.
ارزش گذاری درستی در خصوص فیلم های ارزشی صورت نمی گیرد
مسئول امور سینمایی حوزه هنری آذربایجان شرقی نیز که سه مورد از سینماهای مهم تبریز در حوزه مدیریت این نهاد اداره می شوند، به خبرنگار مهر می گوید: بدون شک شرایط فعلی سینماهای تبریز در شٱن مردم تبریز و استان نیست و بر همین اساس بهبود در وضعیت فعلی، اصلی ترین رویکرد حوزه هنری در مورد سینماهای تحت پوشش و نمونه آن نوسازی و در واقع بازسازی سینما قدس و تبدیل آن به مجتمع و پردیس سینمایی برای پاسخگویی به نیازهای متنوع مخاطبان است و در آینده ای نزدیک و حتی شاید پیش از اتمام پروژه سینما قدس، اقدامات لازم برای ایجاد پردیس و مجتمع سینمایی ۲۹ بهمن را نیز آغاز کنیم.
جواد خازن تنوع، کیفیت، محتوا و تبلیغات فیلم ها برای پاسخگویی به سلایق مختلف، توجه به موضوع امنیت اخلاقی برای حضور خانواده ها در سینماها به عنوان محلی برای صرف اوقات فراغت در محیطی سالم را از مهمترین عوامل توفیق سینماهای تبریز در سالجاری و استقبال قابل توجه شهروندان عنوان کرده و می افزاید: در این بین استقبال عموم از فیلم های ارزشی نیز قابل قبول بوده ولی برنامه ریزی ارگان های ارزشی برای افزایش استقبال مردم از چنین فیلم هایی چندان مناسب نیست به طوری که حتی در مواردی حاضر شدیم با یک سوم قیمت بلیط ها را در اختیار ارگان ها قرار دهیم تا زمینه های رونق بیش از پیش و حضور گسترده تر مردم برای تماشای این فیلم ها فراهم شود که متاسفانه از سوی سازمان ها و نهادهای مرتبط چندان استقبال نشد.
وی توجه به اکران فیلم های ارزشی را از مهمترین رویکردهای حوزه هنری آذربایجان شرقی در بخش سینمایی می داند و تصریح می کند: ما از ابتدای سال این رسالت خود را با روی پرده بردن چندین فیلم از این گونه بر روی پرده سینما ۲۹ بهمن تبریز به عنوان مهمترین سالن سینمایی تحت مدیریت حوزه هنری ادا کرده ایم هرچند شاید فیلم های ارزشی به لحاظ فروش شرایط پایین تری نسبت به سایر ژانرها داشته باشداما متاسفانه در خصوص فیلم های این چنینی ارزش گذاری درستی صورت نمی گیرد و برای نمونه فیلم کاملاً ارزشی مانند «ایستاده در غبار» که یک اثر کاملاً مستند و تصویرگر طیفی از نیروهای ارزشی کشور بود، به مدت یک ماه صورت گرفت که متاسفانه در این خصوص حمایتی از سوی نهادهای مرتبط با چنین حوزه هایی از طریق خرید سهمیه های بلیط اختصاصی صورت نمی گیرد.
تعدد سالن ها، افزایش سانس های اکران و کاهش قیمت بلیط راهکارهای جذب مخاطب
مسئول امور سینمایی حوزه هنری آذربایجان شرقی موضوع تعدد سالن ها و بروزرسانی امکانات به عنوان نیاز سینمایی تبریز را نیز تائید کرده و می گوید: ایجاد پردیس های سینمایی در سینماهای تحت مدیریت حوزه هنری با همین هدف صورت می گیرد و البته این امر نباید استفاده از فضای سالن های بزرگ را برای برگزاری مراسم ویژه تحت الشعاع قرار دهد و علاوه بر این تلاش می کنیم به تدریج پای عوامل و دست اندرکاران فیلم ها را نیز به سالن های سیتما باز کنیم تا خلاء فیزیکی در ساختار سینماها تا حدودی با این اقدامات نرم افزاری جبران شود.
در پایان تاکید دوباره بر نکته ذکر شده در ابتدای این نوشته بی اعراب نخواهد بود و آن اینکه صنعت سینما در حال حاضر به ابزار و یا در اصطلاح صحیح تر، به سلاحی قدرتمند در جبهه جنگ نرم بدل شده که توجه به ملزومات و زیرساخت های آن می تواند فرصت هایی ارزشمند را برای استفاده های بهینه فرهنگی و اجتماعی و حتی سیاسی به وجود آورد و بی اعتنایی به آن مانند چاقویی برنده در دست کسانی خواهد شد که از باب فرهنگ و هنر به دنبال تضعیف و تخریب بنیان های اعتقادی و اصولی در کشورهایی چون ایران هستند و گام نخست در مسیر بدست گرفتن این سلاح قدرتمند، توجه به مولفه های سخت افزاری بنام سینماها و بروز کردن آنهاست.
نظر شما