منتقدان تئاتر تخصصي در بازيگري ندارند

به گزارش خبرنگار مهر، در ابتداي جلسه كاظم هژير آزاد نائب رئيس انجمن بازيگران خانه تئاتر با اشاره به برگزاري اين جلسه گفت: "براي اولين بار است كه انجمن بازيگران خانه تئاتر جلسه نقد و بررسي براي بازيگري يك نمايش برگزار مي كند. همواره اين نقيصه حس مي شد كه به بازي هاي بازيگران يك نمايش به صورت فني و تخصصي نگاه نمي شود."

وي ادامه داد: "نقد بازي هاي بازيگران بازيگران نمايش ها در روزنامه ها و مجلات تنها به اين جمله كه بازي فلاني خوب يا بد بوده منتهي مي شود كه علت اين امر، تخصص نداشتن منتقدان تئاتر در امر بازيگري است كه نمي توانند بازي هاي بازيگران را به صورت ريز و جزئي نقد كنند."

عضو هيئت مديره خانه تئاتر درباره بازيگري در نمايش "شهادت خواني ..." گفت: "بحث بازيگري در اين نمايش بسيار پيچيده و سخت است، چون اين نمايش خاص است. نمايش "انسان هاي سرگشته ..." از لحاظ شخصيت پردازي شبيه كارهاي بيضايي است كه هنرپيشه بايد از بازي در بازي بهره بگيرد. در نمايش هاي كلاسيك بازيگر مي تواند با احساسش به نقش برسد و آن را در صحنه متجلي كند، اما در اين نمايش و نمايش هايي از اين قبيل كار براي بازيگر سخت است، چون شكل كار روايي است."

وي افزود: "تغيير شخصيت ها در لحظه و تبديل شدن بازيگر به راوي كار را براي بازيگر سخت مي كند، اما گروه بازيگران اين نمايش در اين زمينه موفق عمل كرده و توانسته اند يك نمايش شنيدني و غيرتصويري را تبديل به اثري ديدني و تماشايي كنند. بازي هاي اين نمايش قانع كننده بود و در كليت اثر تلاش شده بود مفاهيم اسطوره اي غني كشور با شيوه مدرن بيان شود."

محمد ساربان عضو انجمن بازيگران خانه تئاتر و ديگر كارشناس جلسه با بيان اينكه فعاليت در عرصه بازيگري نيازمند سال ها تجربه است، گفت: "استفاده از تكنيك براي ايجاد ارتباط بين صحنه و تماشاگر لازمه بازيگري است كه اين نيز خود نيازمند تجربه، دانش اندوزي و تمرين است كه مكررا بايد توسط دانش آموختگان بازيگري انجام پذيرد، مسئله اي كه متاسفانه در جامعه تئاتري ما كمتر اتفاق مي افتد."

جواد اعرابي ديگر كارشناس جلسه با اشاره به بهره گيري از شيوه برشتي در بازي اين نمايش گفت: "بازيگران اين نمايش بايد كار خود را با روايت انجام مي دادند و از همان تكنيك معروف فاصله گذاري برتولت برشت در اين نمايش استفاده شده بود. وقتي بازيگري مي خواهد روايت كند و در عين حال فضاسازي براي تماشاگر انجام دهد، كار براي او مشكل خواهد بود. طي چند سال اخير اتفاقي كه در تئاتر ما افتاده اين است كه يك گونه نمايشي ملي و ديني كه مختص كشور ماست به تدريج در تئاتر نفوذ و مخاطب را با خود آشنا كرده است."

وي ادامه داد: "اگر قرار بود اجراي اين نمايش مبتني بر حركات باشد، ديدگاه ما نسبت به آن مي توانست تغيير كند، اما وقتي كلام وارد نمايش مي شود، توقعات بالاتر مي رود و كار را مشكل مي كند."