روزنامه جوان نوشت: چند روز پیش بود که انتشار مصاحبه‌ای از معاون تحقیقات وزارت بهداشت دوباره پرونده پارازیت‌ها را در افکار عمومی جامعه باز کرد و کاسه و کوزه ۳۰۰ هزار بیمار سرطانی در کشور و افزایش سالی ۹۰ هزار مورد جدید از سرطان را بر سر این امواج نامرئی شکست. دکتر رضا ملک‌زاده درباره پارازیت‌ها اینگونه اظهار نظر کرده است: «علاوه بر اینکه امواج و پارازیت‌ها ممکن است باعث ایجاد سرطان شود، می‌تواند عوارض دیگری هم برای سلامتی داشته باشد و می‌تواند در شیوع بیشتر سرطان در کشور ما هم تأثیرگذار باشد».
در برابر این رئیس اداره پرتوهای وازرت بهداشت تأکید می‌کند «انرژی این پرتوها از حد خطرناک آن بسیار کمتر است و اگر بنا باشد خطری سلامت مردم را تهدید کند، این خطر از جانب سیگنال‌های ماهواره‌ای خواهد بود؛ چراکه در برابر طیف گسترده‌ای از سیگنال ماهواره‌ای که شبانه روز تولید می‌شوند تعداد محدودی امواج با همان فرکانس و با محدود انرژی کمی متفاوت برای تداخل یا تضعیف این سیگنال‌ها تولید می‌شود که قابل مقایسه با سیگنال‌های تولید شده نیست.
پارازیت‌ها بخشی از امواج نامرئی هستند که در گروه امواج الکترومغناطیس جا می‌گیرند؛ چیزی درست شبیه امواج رادیویی، سیگنال‌های ماهواره‌ای، امواج موبایل و مودم‌های وای فای؛ در این میان اما تنها پارازیت‌ها هستند که بدنام شده‌اند. اظهار نظرهای پزشکان هم به عنوان قشر معتمد مردم درباره خطرات پارازیت در ابتلا به بیماری سرطان و سقط جنین امری است که به بدبینی‌ها درباره این دشمنان نامرئی دامن می‌زند. حالا اگر معاون تحقیقات وزیر بهداشت بیاید و در این باره اظهارنظر کند، بدیهی است نگرانی‌ها از آنچه هم اکنون وجود دارد نیز بیشتر خواهد شد؛ نگرانی از اشعه‌ای نامرئی که ما را در کام مرگ فرو خواهد برد. در برابر اظهارات دکتر ملک‌زاده درباره نقش پارازیت‌ها در ابتلای به سرطان به سراغ مهندس علی گورانی، رئیس اداره پرتوهای وزارت بهداشت می‌رویم تا این بار از زاویه نگاه یک متخصص پرتوها به این موضوع نگاه کنیم. گفت‌وگویی که افق‌های تازه‌ای را درباره امواج پیش‌رویمان باز می‌کند.
سیگنال‌های ماهواره‌ای متهم اصلی ماجرا
امواج تلفن همراه، وای فای و سیگنال‌های ماهواره‌ای که در طیف گسترده‌ای هر روز و هر لحظه ما را احاطه کرده‌اند و ما هیچکدام از آنها را نمی‌بینیم، درست از جنس همین آنتی‌سیگنال‌های ماهواره‌ای هستند که آنها را به نام پارازیت می‌شناسیم. گورانی با بیان این مطلب می‌گوید: در واقع باید بگوییم که ابتدا سیگنالی تولید شده که حالا آنتی‌سیگنال‌ها یا همان پارازیت برای تداخل درآن تولید می‌شود. وی تصریح می‌کند: پارازیت‌ها دقیقاً همان مشخصات سیگنال‌های ماهواره‌ای را دارند با یک اختلاف جزئی در انرژی.
از سوی دیگر در برابر طیف بسیار گسترده‌ای از امواج ماهواره‌ای که آنها را در قالب دهها هزار شبکه ماهواره‌ای مشاهده می‌کنیم، آنتی سیگنال‌ها یا همان پارازیت‌ها در برابر تعداد محدودی از این سیگنال‌ها تولید می‌شوند پس در صورت اثبات سرطانزایی این امواج متهمان ردیف اول چنین قصه‌ای سیگنال‌های ماهواره‌ای و تمامی امواج رادیویی هستند نه آنتی‌سیگنال‌ها و در این صورت باید از تمامی امواج رادیویی چشمپوشی کنیم از ماکروویو گرفته تا تلفن همراه و بیسیم‌های مختلفی که از آنها استفاده می‌کنیم. این در حالی است که هیچ‌کس به خود امواج ماهواره‌ای توجهی ندارد و همه حساسیت‌ها روی پارازیت‌ها متمرکز شده است.
رئیس اداره بهداشت پرتوهای وزارت تأکید می‌کند: برابر استاندارد ایران، انرژی میدان الکتریکی این پرتوها هیچ‌گاه نباید بیش از ۶۱ ولت بر سانتی‌متر به مردم برسد. اکنون همه سیستم‌های رادیویی ما در محدوده قانونی قرار دارد و پارازیت‌ها در ایران در محدوده استاندارد قرار گرفته و به ندرت انرژی میدان الکتریکی آنها که یکی از معیارهای جهانی برای سنجش سلامت اینگونه انرژی‌هاست از ۱۵ بیشتر می‌شود. وی درباره محدوده انرژی پارازیت‌ها می‌گوید: ماهواره‌های تجاری روی فرکانس ۱۰ تا ۱۲ گیگ هستند و آنتی‌سیگنال‌های آنها هم در همین محدوده‌اند. با وجود این برخی افراد به گونه‌ای با پارازیت‌ها برخورد می‌کنند که انگار این امواج بمبی جداگانه هستند، در حالی که این امواج هم همان مشخصات دیگر امواج الکترو مغناطیس را دارند.
وی درباره فیلم‌هایی که در این باره از سوی شبکه‌های ماهواره‌ای تولید شده و در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌چرخد نیز تصریح می‌کند:در این کلیپ‌ها غلط‌های محرز علمی وجود دارد. گورانی با اشاره به دیش‌های ماهواره‌ای درباره امواجی که این دیش‌ها به خود جذب می‌کنند نیز می‌گوید: تمام انرژی‌ای که در سطح دیش جمع می‌شود، روی کانون آن یعنی جایی که ال ام بی‌قرار دارد، متمرکز می‌شود اما در این حالت هم اگر آشکارسازی را در مقابل این دیش‌ها قرار دهیم، میزان امواج آن از حد استاندارد سلامت بیشتر نیست. به گفته گورانی طبق اعلام مرکز تحقیقات سرطان وابسته به سازمان جهانی خطرات پرتوهای رادیوفرکانس‌ها در دسته «احتمالاً سرطان‌زا» قرار دارند. وی در عین حال تصریح می‌کند: یک اصلی در دنیا وجود دارد به نام «آلارا»، به این معنی که تا جایی که امکان دارد، پرتوها را باید کاهش داد.
دریافت امواج طی پرواز با هواپیما
محمد اسماعیل اکبری، رئیس مرکز تحقیقات سرطان ایران هم در این باره می‌گوید: حتی یک مقاله علمی وجود ندارد که اثبات کند پارازیت‌ها در بروز سرطان دخالت دارند. البته مشخص است که اگر ما در معرض زیاد امواج قرار بگیریم، خطرناک بوده و ممکن است تغییراتی را در سلول ایجاد کند، اما ما تولیدکننده موج نیستیم و حتی در صدا و سیما هم تولید موج را نداریم، بلکه موج را دریافت می‌کنیم، در صورتی که خود ما تولیدکننده موج شویم می‌تواند خطرآفرین باشد.
وی با اشاره به اینکه انسان در روز به طور مداوم در معرض اشعه‌هاست، تأکید می‌کند: حتی یک بار پرواز با هواپیما یکصد برابر یک دستگاه رادیولوژی به بدن اشعه می‌رساند و اگر اشعه به طور ممتد و ثابت به یک فرد تابیده شود شاید در طولانی‌مدت مشکل‌آفرین باشد، ولی امواج‌هایی که اکنون برای خنثی‌سازی امواج ماهواره‌ای استفاده می‌شود، چون در حد استاندارد است، مشکل‌آفرین نیست.
نظر شما