به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله جوادی آملی در جلسه درس تفسیر که به آیات ابتدایی سوره مبارکه طور اختصاص داشت بیان داشت: عده‌ای با کوثر سیراب می‌شوند، اما عده‌ای می خواهند با آب دهان خودشان سیراب بشوند! که این شدنی نیست. اگر کسی بخواهد با لهو و لعب، زندگی را بگذراند همیشه کم می‌آورد برای اینکه این محقّقین گفتند «لَعب» از «لعاب» است و لعاب دهان، هیچ کسی را سیرآب نمی‌کند؛ آدمِ تشنه را با لعاب نمی‌شود سیرآب کرد.
وی تاکید داشت: انسان با لهو و لعب تأمین نمی‌شود، اگر به دنبال گمشده حقیقی خود نباشد، می‌بیند خسته شده ولی کاری نکرده و چیزی به دست نیاورده است، انسان وقتی دانشمند شد کمتر از آن بازی‌کننده ممکن است تلاش و کوشش بکند اما یک رهاوردی بالأخره به همراه دارد.
وی با اشاره به اثرات وضعی گناه در وجود انسان ابراز داشت: الان اگر کسی یک غذای سمّی بخورد، و بعد یک غدّه سمّی در بدنش به وجود بیاید، می گویند در اثر خوردن آن غذای مسموم است، گفته اند این غذای مسموم را نخور، چرا که در آینده به صورت یک غدّه خود را در بدن تو ظاهر می کند. گناه نیز همین گونه است.
آیت الله جوادی آملی اظهار داشت: عالَم با حق خلق شده است! یک دژی است که دژبانش خداست و دربانش علی و اولاد علی(ع) هستند. حضرت امیر(سلام الله علیه) در نهج‌البلاغه فرمود: ما باب این شهریم، ممکن است کسی از در وارد نشود و چند کلمه یاد بگیرد، اما این دزدی است! علمِ دزدی مشکل آدم را حل نمی‌کند و اثری ندارد. علم دزدی مشکل خودش را حل نمی‌کند چه رسد به اینکه مشکل عالم را حل کند!
وی بیان داشت: راه ائمه علیهم السلام، راه ایمان و عمل به دستورات آنهاست. اگر کسی معاذ الله اسماً شیعه بود نه رسماً و وصفاً، او هم ممکن است چهارتا کلمه یاد بگیرد اما از راه نرفته؛ او باید بداند که علمِ سرقتی مشکل آدم را حل نمی‌کند. ممکن است شخصی مفسّر و فقیه باشد و کتاب هم بنویسد اما عاقبتش طور دیگری خواهد بود، علمی که از مسیر باب مدینة العلم بدست نیاید، حافظ انسان نخواهد بود.
نظر شما