اين شاعرمعاصر در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : شعرعرفاني درمراحلي ازادبيات كهن ما با ظهور كساني مانند : مولانا و عطار و .. ، به اوج و غنا رسيده است و به عقيده من بعد از اين دوره و ورود به عصرحاضرما تلاش چنداني براي سرودن شعرعرفاني و ورود به عرفان نداشته ايم ، چراكه احساس مي شود همه چيز درمورد عرفان گفته شده و به اوج رسيده و بايد به سراغ چيزهايي برويم كه دنياي امروز به آن احتياج دارد .
سعيد بيابانكي با بيان اينكه عرفان و شعر عرفاني بيشتر در جامعه سنتي مورد قبول بوده و متولد مي شود و در عصر مدرن و ماشيني امروز كه انسان روز به روز كوچك تر شده و از مقياسهاي انساني دورتر ؛ طبيعتا از مسائل عرفاني هم فاصله مي گيرد ، تصريح كرد : اگربخواهيم درشعر و ادبيات به عرفان بپردازيم بايد درواقع عرفان را به طوري امروزي و به روز كنيم ، عرفاني كه مد نظر مولانا يا عطار و يا حافظ است امروزه كاربردي ندارد چرا كه انسان امروز ما نيازهاي ديگري دارد كه انسان ديروز نداشت .
وي ادامه داد : سهراب سپهري از جمله شاعراني است كه عرفان دراشعارش مشاهده مي شود و به نظربه روز تر و امروزي تر شده و ملموس تر و قابل درك براي انسان امروز ارائه شده است . اگر ديروز حافظ در شعرش مي گفت كه " يكي هست و نيست كس جز او / وحده لااله الا هو " در شعر سهراب به اين صورت بيان مي شود " به خدايي كه اين نزديكي است / لاي اين شب بوها / پاي آن كاج بلند " كه براي انسان امروز ملموس تر است.
اين شاعرخاطرنشان كرد : مفاهيم و درجات عرفان بسيار دشوار است و كمترقابل درك مي باشد و براي انساني كه روز به روز تهي تر مي شود آن عرفان قابل هضم نيست ، اگر بخواهيم شعرعرفاني ارائه دهيم بايد به طوري ارائه شود كه قابل درك تر و ملموس تر براي انسان امروز باشد .
وي در خصوص لزوم ترويج عرفان اسلامي درجوانان امروز ، گفت : بهترين راه اين است كه ما ارتباطمان را با فرهنگ گذشته خود حفظ كنيم هر چه قدركه درشعركساني كه مدعي شعر مدرن هستند دقت مي كنيم ، در مي يابيم كه نوعي از شعر تبليغ مي شود كه باري از هويت فرهنگي ما پشتوانه آن نيست ، ما بايد خودمان را به گذشته وصل كنيم و ابشخوراصلي خود را در شعرو ادبيات و فرهنگ گذشته غني خود قرار دهيم كه نزديك به هزارسال است و طبيعتا كم سالي هم نيست .
اين شاعراضافه كرد : اگر شعر مولانا 700 سال عمر كرده و هنوز تر و تازه است طبيعتا 700 سال ديگر هم عمرمي كند و اگر قرار بود از بين برود و به نسل حاضر نرسد در همان سالهاي اول از بين مي رفت . تفكر و ادبيات گذشته هم چنان حضور دارد وما هر چه قدر خودمان را به اين ادبيات و فرهنگ متصل كنيم ماناتريم .
سعيد بيابانكي خاطرنشان كرد : در عصر امروز عرفايي مانند فقيه اصفهاني و شهريار و علامه طباطبايي را داشته ايم و اگر توفيقي در اشعارشان است و زمزمه مي شود به اين دليل است كه ما را با گذشته خود كه فرهنگ از ياد رفته ماست به صورتي پيوند و گره زده است .
نظر شما