به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، medicalnewstoday اعلام کرده است که سالانه حدود ۳۰۰ کودک زیر ۱۰ سال در آمریکا، به دلیل نوعی تومور مغزی موسوم به گلیومای پونتین ذاتی منتشر(DIPG) می میرند.
این تومورها موجب مرگ این کودکان در ظرف مدت کمتر از یک سال می شوند.
دکتر علی شیلاتیفرد و همکارانش در Feinberg مولکولی را شناسایی کرده اند که بنابر ادعای آن ها موثرترین مولکول درمانی برای این نوع تومور است. پیش از این شیلاتیفرد در مطالعه روی مگس سرکه مسیری را شناسایی کرده که موتاسیون در آن موجب این نوع سرطان می شد.
به همین دلیل آن ها این مسیر را هدف مناسبی برای درمان این تومورها دیدند. در گام بعد آن ها مطالعه را با استفاده از مدل موشی ادامه دادند. آن ها مولکولی که شناسایی کرده بودند را از طریق شکمی به موش ها تزریق کردند و مشاهده کردند که بقای آن ها تا ۲۰ درصد افزایش یافت.
در گام بعد آن ها این مولکول را از طریق ساقه مغزی به این موش ها تزریق و مشاهده کردند که بقای آن ها به میزان بیشتری افزایش یافت. در ادامه آن ها این مولکول را روی رده های سلولی توموری مشتق از کودکان بیمار تست کرده و آن ها را به ساقه مغزی موش ها تزریق کردند.
تومور انسانی در مغز موش پیوند شد. سپس موش با مولکول تیمار شد و محققین تومورها را مونیتور کردند. مشاهده کردند که تومور رشد سلول های توموری را متوقف کرد و آن ها را مجبور کرد که این سلول ها به جای تکثیر، وارد تمایز شدند.
این مولکول ها، پروتئین هایی موسوم به برومودومین را که به پروتئین جهش یافته دیگری به نام هیستون H۳K۲۷M متصل می شود و در ۸۰ درصد تومورها وجود دارد را از هیستون H۳K۲۷M جدا می کند.
از آن جایی که این مولکول در حال حاضر به صورت تجاری در دسترس نیست، محققین کلاس مولکولی مشابه ای به نام مهارکننده های BET را تست کردند و نتایج راضی کننده ای را بدست آوردند. دکتر شیلاتیفرد این یافته را مثال کاملی از استفاده از علوم پایه برای رسیدن به راهکارهای درمانی می داند.
نظر شما