به گزارش خبرگزاری مهر، مساله دمکراسی و استبداد از جمله قدیمی ترین مباحث موجود در فلسفه سیاسی و علم سیاست است.
افلاطون به عنوان پدر دموکراسی و ایده پرداز اصلی آن در یونان باستان معتقد است که دموکراسی با تمامی فواید آن در حقیقت همان دیکتاتوری یا استبداد اکثریت است.
می توان اینگونه استنباط کرد که با تمامی تقابل هایی که میان دموکراسی و استبداد وجود دارد، فاصله میان این دو بسیار کم است. به این معنا که دموکراسی در صورت عدم توجه کافی به اصول آن، به سادگی تبدیل به استبداد و خودکامگی خواهد شد و حال آنکه نام آنکه صاحبان قدرت به سادگی نام آن را دموکراسی خواهند گذاشت.
«تیموتی اشنایدر» در کتاب جدید خود با نام «در باب استبداد» که به تازگی توسط انتشارات «پنگوئن» منتشر شده، معتقد است ریشه استبداد به تاریخ بشریت باز می گردد و مساله نوینی نیست. از دید نویسنده پدرسالاری باستانی همان ریشه استبداد امروزی است.
اشنایدر با بررسی انواع حکومت های استبدادی به نام قرن بیستم، بخش دوم نام کتاب خود را بیست درس از قرن بیستم گذاشته است.
همانطور که از نام کتاب بر می آید، نویسنده سعی کرده تا تمامی حکومت های استبدادی قرن بیستم از حکومت هیتلر گرفته تا موسیلینی و استالین، همگی را با نگاهی تاریخی مورد نقد و بررسی قرار دهد.
وی همچنین در پایان معتقد است امروز بار دیگر جامعه اروپا در معرض ایدئولوژی های استبداد محوری همچون کمونیسم، نازیسم و فاشیسم قرار گرفته است. البته وی معتقد است تنها مزیتی که انسان امروزی نسبت به انسان قرن بیستم دارد، این است که او اکنون راه مبارزه با این استبداد را از تجربیات گذشته درس گرفته و می داند چگونه باید آن را از بین برد.
نظر شما