خبرگزاری مهر، گروه استانها- زهرا ناصران: بعد از ۲۵ سال تحقیق درزمینهٔ تاریخ فوتبال، تبریز نخستین موزه فوتبال ایران و دومین موزه آسیا را تأسیس کرده و در حال حاضر این موزه در باغ رضوان شهرک امام تبریز قرارگرفته است.
با ایوب نیکنام لاله مؤسس موزه فوتبال آذربایجان شرقی گفتگویی ترتیب دادهایم که در ادامه میآید:
* در خصوص تاریخچه موزه فوتبال آذربایجان توضیح دهید؟
موزه فوتبال آذربایجان اولین موزه فوتبال ایران است، تأسیس موزه فوتبال آذربایجان، قسمتی از ماحصل تحقیق ۲۵ ساله بنده از تاریخ فوتبال تبریز است. این مجموعه بعد از ۱۸ ماه تلاش، با حمایت جمعی از مسئولان شهر، در چهارم دیماه سال ۹۳ در تالار باغ رضوان شهرک حضرت امام(ره) تبریز افتتاح شد.
طبق اسناد موجود، ورزش فوتبال برای اولین بار در ایران به تبریز شهر اولینها واردشده و هماکنون این مجموعه اولین موزه فوتبال ایران و خاورمیانه محسوب میشود. با توجه به اهمیت این نوع موزهها، لازم است به نحوه و چگونگی تأسیس آن پرداخته شود.
در تابستان ۱۳۸۸، محمدرضا تقیّون (مدیر روابط عمومی هیأت فوتبال استان آذربایجان شرقی) در یک مصاحبه مطبوعاتی اعلام کرد که بهزودی کتابی با عنوان «تاریخ فوتبال تبریز» منتشر و در دسترس عموم قرار خواهد گرفت. با عنایت به اینکه اینجانب از سال ۱۳۶۸ درباره فوتبال تبریز تحقیق کرده و نزدیک به ۲۰ سال با پیشکسوتان و بزرگان فوتبال در ارتباط بودم، لذا این خبر نهتنها باورنکردنی بلکه تألیف چنین کتابی بدون اطلاع اکثر پیشکسوتان و بزرگان ورزش، تقریباً غیرممکن بود.
بعد از انتشار این خبر، در اولین فرصت با آقای تقیّون تماس گرفته و از صحتوسقم موضوع سؤال کردم. آقای تقیون گفت که شخصی بنام آقای «جلال شمع سوزان» در حال تألیف کتاب هستند و بنده از وضعیت چاپ و نشر آن بیخبرم! آدرس آقای شمع سوزان را گرفته، نزد ایشان رفتم. وی ضمن تائید خبر گفتند که نزدیک به شش ماه است با همکاری جمعی از دوستان با تعدادی از پیشکسوتان فوتبال مصاحبه کردهایم.
با توجه به اظهارات آقای شمع سوزان، بنده قسمتی از تحقیقات مکتوب خود را در مورد فوتبال تبریز با تعدادی اسناد و مدارک به ایشان نشان دادم. وی ضمن تحسین، گفت؛ چون شما در مرحله تکمیل کتاب هستید، لذا اگر ما نیز این روند را ادامه دهیم، موازی کاری خواهد شد. هرچند بنده اصرار داشتم آنها نیز تحقیقشان را ادامه دهند، ولی او قبول نکرد.
دو سه سال بعدازاین ماجرا، آقای شمع سوزان پیشنهاد دادند با استفاده از اسناد و مدارک جمعآوریشده توسط بنده موزه تخصصی فوتبال تأسیس شود. بنده با علم به اینکه؛ چه گنجینهای عظیم و باارزشی از آثار ورزش و بهخصوص از فوتبال کهن شهر تبریز موجود است. بدون تأمل، پیشنهاد این عزیز را قبول کرده و از فردای همان روز به نیّت تأسیس اولین موزه فوتبال ایران اقدام کردیم.
بعدازاین پیشنهاد، آقای شمع سوزان بنده را به محمدرضا عیوضی (مدیر محترم وقت گردشگری اماکن تاریخی و موزههای شهرداری تبریز) معرفی کرد. او در ملاقات اول، به علت آگاهی از اهمیت موضوع، بنده را بسیار تشویق و سپس با حجتالاسلام حمیدی (معاون فرهنگی شهرداری تبریز) و همچنین بعد از مدتی با آقایان سردار محمدحسین جعفری و حاج جواد ششگلانی از اعضای ورزشی شورای اسلامی کلانشهر تبریز جلسهای برگزار کرد. این مسئولان ضمن استقبال و اعلام آمادگی برای اجرای طرح، قول مساعد دادند، ولی متأسفانه در این دوره پیشرفت عملی برای تأسیس موزه حاصل نشد.
بعدازاین قرار و ملاقات و عدم حصول نتیجه لازم، با راهنمایی کمال سلامی (مربی و پیشکسوت فوتبال تبریز) به حضور دبیری (رئیس شورای اسلامی کلانشهر تبریز) رسیدیم و طرح تأسیس موزه فوتبال را بهصورت مکتوب عرضه کردیم. خوشبختانه آقای دبیری با تشویق و تمجید، درخواست اینجانب را به نجفی شهردار ارائه و آقای شهردار نیز ضمن استقبال از طرح مذکور، این درخواست را به آقای سهرابی مدیرعامل سازمان ورزش شهرداری تبریز ارجاع و دستور اقدام لازم صادر کردند.
آقای سهرابی طرح موزه را که در۳۰ صفحه بهصورت مجلد توسط بنده تهیهشده بود در جلسه اعضای شورای ورزش شهرداری تبریز مطرح و آن را به تصویب رساندند. خوشبختانه بعد از تصویب طرح، بر اساس دستور شهردار کلانشهر تبریز محلی به این امر اختصاص داده شود. بعدازاین دستور، سهرابی برای تعیین محل موزه خیلی تلاش کردند، اما با تأسف دیگر، این کار نیز عملاً تحقق نیافت.
در این گیرودار، برحسب اتفاق روزی که قرار بود شهردار تبریز از سازمان اسناد ملی شمال غرب بازدید کنند، عزیز الله جوانپور (ریاست وقت سازمان اسناد ملی شمال غرب) و استاد حسن اسودی (کارشناس ارشد و محقق ارجمند سازمان اسناد ملی) موضوع بازدید آقای شهردار را بنده اطلاع داده و از بنده خواستند در زمان بازدید، این بزرگواران را همراهی کنم.
آقای جوانپور در حین بازدید، مسئله موزه را به آقای شهردار یادآوری کرده و از وی خواستند به این موضوع توجه ویژهای داشته باشند. بنده هم از فرصت استفاده کرده و با شناختی که از آقای حاجیزاده داشتم موضوع را با ایشان مطرح و از وی بهعنوان عضو ورزشی شورای کلانشهر تبریز تقاضا کردم طرح موزه فوتبال را با جدوجهد پیگیری کنند. این اتفاق سرآغاز آشنایی بنده با آقای حاجیزاده شد و از فردای همان روزبه دفتر ایشان مراجعه کردم.
با اعلام خبر تأسیس قریبالوقوع اولین موزه فوتبال در پایتخت توسط فدراسیون فوتبال ایران و همچنین اصرار ما بر تأسیس این موزه در تبریز (شهر اولینها) قبل از سایر شهرهای ایران، مجدداً از دبیری و سعید حاجیزاده تقاضا کردم هرچه در توان دارند مضایقه نکرده تا موزه در مدت کوتاهی تأسیس شود. آنها و جمعی از مسئولان دلسوز و بلندپایه شهر پیگیر موضوع شدند که درنهایت دکتر نجفی از طریق آنها پیغام دادند؛ چنانچه بنده محلی برای موزه سراغ داشته باشم اطلاع داده تا موردبررسی قرار بگیرد.
*در خصوص تأسیس موزه فوتبال آذربایجان چه اقداماتی انجام شد؟
بعد از پیام شهردار تبریز، طرح موزه را با شهردار منطقه ۶ تبریز(فرهاد روشنی) در جریان گذاشته و شهردار تبریز ضمن استقبال از طرح، بهصورت تلویحی از تأسیس موزه در محدوده شهرداری منطقه شش استقبال کردند.
روشنی بعد از توضیحات بنده به علت درک اهمیت موضوع و علاقه خاص به تاریخ پرافتخار شهر تبریز، در همان جلسه از طرح مذکور استقبال و برای اجرای آن اقدامات اولیه را انجام دادند. برای بنده این برخورد خیلی عجیب و در نوع خود جالب بود، چراکه تا آن موقع اکثر مسئولان از این طرح حمایت کرده و قول همکاری و پیگیری را میدادند ولی عملاً کارها پیشرفت محسوسی در پی نداشت، اما آقای دکتر روشنی در عرض ۱۵ دقیقه تصمیم نهایی را گرفتند! و از همانجا استارت تأسیس اولین موزه فوتبال ایران در محدوده شهرداری منطقه شش تبریز زده شد.
با تلاش فرهاد روشنی (شهردار منطقه ۶ تبریز) و با حمایت صادق نجفی و پیگیریهای مستمر سعید حاجیزاده و با راهنمایی و سفارش شهرام دبیری و همچنین با کمک شبانهروزی همسر و فرزندان اینجانب، بعد از دو ماه تلاش، موزه فوتبال آذربایجان (اولین موزه فوتبال ایران و خاورمیانه) در شهر اولینها که حق قانونی تبریز و برازنده قامت پرافتخار این شهر بود، با حضور جمع کثیری از مسئولان و پیشکسوتان ورزش فوتبال تبریز در تاریخ چهارم تیرماه افتتاح و مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
ناگفته نماند، از روزی که طرح موزه مطرح شد تا زمان افتتاح آنکه بیش از یک و نیم سال طول کشید، در این مدت از هرکسی که ممکن بود کمک و یاری خواستم. از مسئولین ارشد استان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و همچنین از اعضای شورای اسلامی کلانشهر تبریز و متولیان ورزش، اگر اغراق نباشد باید بگویم برای تأسیس این مجموعه، بیش از ۱۸ ماه به اکثر ادارات و نهادهای مربوطه مراجعه کردم.
*لطفا در خصوص بخشهای مختلف موزه فوتبال آذربایجان توضیح دهید؟
موزه فوتبال آذربایجان برمبنای طرح پیشنهادی مکتوب، به پنج فاز تقسیمشده که فاز اول این مجموعه در دیماه سال ۹۳ افتتاح شد. در این فاز آثار ورزش فوتبال تبریز در چهار بخش مختلف مجسمه، اسناد، تصاویر و لوازم ورزش فوتبال در معرض نمایش قرارگرفته که در زیر بهصورت خلاصه به این بخشها پرداخته میشود.
موزه فوتبال آذربایجان برمبنای طرح پیشنهادی مکتوب، به پنج فاز تقسیم شده که فاز اول این مجموعه در دی ماه سال ۹۳ افتتاح شد.
بخش مجسمه (تندیس): در فاز نخست موزه، تنها از تندیس زندهیاد حسین صدقیانی (ملقب به پدر فوتبال ایران) رونمایی شد که به نظر بنده یکی از کارهای ماندگار و ارزشمند این طرح بود. با نصب این تندیس، از زحمات کسی که سالها عمر خود را وقف ورزش ایران کرده بود تقدیر شد و از این طریق به نسلهای آینده نشان داده شد؛ پدر فوتبال ایران، اولین سرمربی تیم ملی و اولین لژیونر «زندهیاد حسین صدقیانی تبریزی» است.
در فازهای بعدی، پیشبینیشده در صورت حمایت مسئولان، مجسمه سایر بزرگان و پیشکسوتان صاحبنام فوتبال تبریز و همچنین تندیس کامل بازیکنان و بزرگان تیم منتخب یک قرن پیش تبریز تهیه و در این موزه نصب شود.
ساخت و نصب تندیس زندهیاد حسین صدقیانی بزرگترین آرزوی من بود که برآورده شد. این تندیس در پاگرد ورودی تالار اصلی موزه نصبشده است.
بخش اسناد: قسمتی از اسناد تاریخ فوتبال تبریز که در ویترینهای افقی این مجموعه قرارگرفته، شامل انواع مکاتبات بین باشگاهها، انواع حکمهای ورزش فوتبال، مجوز بازیکنان برای شرکت در رقابتهای قهرمانی کشور، انواع کارت شناسایی بازیکنان و نمونهای از کارتهای عضویت باشگاهها، انواع مدارک و گواهی داوران و سایر اسناد تاریخی از سال۱۳۰۰ تاکنون در معرض نمایش قرار دادهشده است.
همچنین، از مهمترین اسناد این بخش که شاید در ایران بینظیر باشد، میتوان به برنامه مسابقات باشگاههای تبریز در دهه ۲۰، انواع دعوتنامهها برای تشکیل جلسات و شرکت در انتخابات فدراسیون (هیأت) فوتبال آذربایجان و همچنین به یک نمونه از سند انتقال بازیکن قرضی بین دو تیم اشاره کرد. در این بخش دو عدد از ویترینهای افقی برای وسایل و لوازم استاد کاظم علیزاده نوبری (عکاس ورزشی پیشکسوت) و استاد حبیب چرندابی (روزنامهنگار ورزشی پیشکسوت) اختصاص دادهشده تا قسمتی از وسایل و آثار این بزرگان در معرض دید عموم قرار بگیرد.
چرندابی در کنار فعالیت مطبوعاتی، بیش از۱۰ سال در روزنامه مهد آزادی (از سال ۶۲ تا ۷۱) به همراه سایر نشریات قلم میزد. همچنین، وی نشریه اوحدی (کاملاً ورزشی) را در سال ۷۰ به مدت ۲ سال منتشر نموده است. چرندابی هماکنون یکی از پیشکسوتان روزنامهنگاری در بخش ورزش آذربایجان است که قسمتی از مجلات و نشریات تاریخی خود را به موزه فوتبال آذربایجان اهدا کرده تا آثار ایشان در یکی از ویترینهای افقی، در معرض نمایش قرار بگیرد.
تصاویر تاریخی مربوط به فوتبال تبریز در ادوار مختلف بصورت منظم برمبنای قدمت و تاریخ موضوع تصویر، بر دیوارهای پاگرد راه پله و تالار اصلی موزه در معرض نمایش قرار داده شده
بخش تصاویر(تاریخ فوتبال تبریز به روایت تصویر): تصاویر تاریخی مربوط به فوتبال تبریز در ادوار مختلف بهصورت منظم برمبنای قدمت و تاریخ موضوع تصویر، بر دیوارهای پاگرد راهپله و تالار اصلی موزه در معرض نمایش قرار دادهشده که قسمتی از آن بهطور خلاصه در زیر توضیح داده می شود.
تصاویر مربوط به زندهیاد حسین صدقیانی و مدرسه مموریال: این تصاویر شامل تعدادی عکس از مدرسه مموریال تبریز و همچنین تصاویری از زندگی فوتبالی مرحوم صدقیانی برحسب قدمت تاریخی بر دیوار پاگرد تالار اصلی موزه نصبشده است.
تصاویری از تیمهای قدیمی و باشگاههای فعلی: در این بخش، عکسهایی از تیمهای فوتبال روئینتن، نظام، سیمرغ، آذر، راهآهن، شهاب، شاهین، آذرآب و ... همچنین تصاویری از اولین تیمهای تراکتورسازی، ماشینسازی، شهرداری(آتشنشانی سابق) و گسترش فولاد بر مبنای تاریخ تأسیس باشگاه بر دیوار تالار اصلی موزه نصبشده است.
تصاویر مختلف: در این بخش، نمونهای از تصاویر مربوط به اولین مدرسه فوتبال ایران، انواع آگهی بازیهای مهم فوتبال و عکسهایی از داوران پیشکسوت و همچنین تصاویری از رویدادهای تاریخ فوتبال تبریز در ادوار مختلف در معرض نمایش قرارگرفته است.
تصاویر تیم منتخب تبریز از سال ۱۳۴۶-۱۳۱۸: همچنان که در بخش ششم مربوط به تصاویر تیم منتخب تبریز توضیح داده خواهد شد، اولین مسابقات رسمی قهرمانی ورزش فوتبال در ایران، از سال ۱۳۱۸ با شرکت شش تیم از شهرهای مختلف ایران، شامل تبریز، اصفهان، تهران، مشهد، اهواز و کرمان در زمین فوتبال دانشگاه تهران برگزارشده بود. این مسابقات تا سال۱۳۴۶، در مناطق مختلف ایران برگزار میشد. لذا در این بخش، تصاویر مربوط به تیم فوتبال تبریز، در طول سالهای(۱۳۴۶-۱۳۱۸)، بهصورت منظم و به ترتیب سال در قسمتی از موزه نصب و در معرض نمایش قرار داده شده است.
بخش وسایل و لوازم ورزش فوتبال: در این بخش، لوازم و وسایل ورزشی شامل انواع لباس، توپهای قدیمی، جام (کاپ) مسابقات و همچنین مدالهای مختلف تاریخ فوتبال تبریز و اولین بلیتهای فوتبال ایران و وسایلی چون کاپ قهرمانی مسابقات رزمندگان لشکر ۳۱ عاشورا در جبهههای جنگ در دو ویترین مستقل به نمایش گذاشتهشده است که در زیر بهطور خلاصه به بخشی از این وسایل اشاره میگردد:
ویترین توپهای فوتبال (مربوط به ادوار و اشخاص مختلف): در دو ویترین جداگانه، انواع توپهای قدیمی فوتبال که مهمترین آنها توپ زندهیاد حسین صدقیانی (مربوط به دهه۲۰) و توپ امضاءشده توسط مربیان حاضر در کلاس مربیگری دیتمار کرامر آلمانی و تعدادی توپ بسیار قدیمی در معرض نمایش قرارگرفته است.
ویترین مدالها، نشانها و انواع بلیتهای تاریخ فوتبال تبریز: در این ویترین انواع مدالهای قهرمانی و نایبقهرمانی تیم منتخب تبریز در دهه۴۰ و همچنین انواع نشانهای بازیکنان فوتبال، اولین بلیت موجود از تاریخ فوتبال تبریز و اولین بلیت الکترونیکی استفادهشده در مسابقات فوتبال ایران در معرض نمایش قرارگرفته است.
ویترین وسایل داوری: در این ویترین انواع سوتهای قدیمی کوچک و بزرگ و کارتهای زرد و قرمز و همچنین انواع وسایل قدیمی برای سنجش قطر، فشار هوا و وزن توپ در معرض نمایش قرارگرفته است. همچنین، در این ویترین، اولین کتاب قانون داوری ایران (نوشته زندهیاد دکتر عباس اکرامی) زینتبخش موزه است.
ویترین مخصوص تیم فوتبال تراکتورسازی: در این ویترین تعدادی جام قدیمی باشگاه تراکتور به همراه آثار منحصربهفرد از این تیم، مانند پرچم، انواع تمبر و ... در معرض نمایش قرار دادهشده است.
ویترین مخصوص تیم فوتبال شهرداری تبریز: در این ویترین، تعدادی جام قدیمی تیم فوتبال شهرداری تبریز به همراه پرچم رسمی باشگاه در معرض دید عموم قرارگرفته است.
ویترینهای لباس ورزشی فوتبال: در این ویترینها، اولین لباس بدون آرم تیم تراکتورسازی شامل(پیراهن، زنگال، گرمکن و ...) و همچنین یک عدد کت با یکدست گرمکن ورزشی مربوط به بازیکنان تیم ملی ایران در سال ۱۳۳۷ و پیراهن تیم ملی ایران و منتخب تبریز مربوط به دهه۵۰ در معرض نمایش قرارگرفته است.
ویترین جام(کاپ) تیمهای محلات تبریز: در این ویترین، انواع کاپ تیمهای مختلف محلات تبریز ازجمله جامهای مختلف تیم عقاب باغمیشه و ... در معرض نمایش گذاشتهشده است.
ویترین شهدای فوتبال تبریز: در این ویترینها که تعداد آنها دو عدد هستند، تعدادی مدال و تصاویر تیمهای فوتبال رزمندگان در جبهههای جنگ، تصاویر جمعی از شهدای فوتبالیست و همچنین جام (کاپ) دستساز قهرمانی از جنس پوکه توپ جنگی مربوط به گردان امام حسین علیهالسلام (قهرمان مسابقات دورهای رزمندگان لشکر ۳۱ عاشورا در جبهههای جنگ) در معرض نمایش قرار دادهشده -است، که باارزشترین بخش موزه بهحساب میآید.
*سخن پایانی؟
مسئولان فدراسیون فوتبال ایران از چندین سال پیش، در ادوار مختلف بارها تصمیم به تأسیس موزه تخصصی فوتبال داشتند، اما متأسفانه تاکنون موفق به این کار نشدهاند. در سال گذشته، زمانی که طرح موزه فوتبال آذربایجان رسانهای شد، یکی از اساتید قلم شهر تهران که درزمینهٔ تاریخ با اینجانب مراوده و ارتباط تنگاتنگ دارند، هنگام حضور در منزل بنده، با مشاهده اسناد و آثار مربوط به ورزش فوتبال تبریز، بعد از مدتی با بنده تماس گرفت و اطلاع دادند؛ اگر مایل باشید طبق هماهنگی انجامشده با مسئولان ذیربط، اسناد و وسایل مربوطه از شما خریداری و جهت تأسیس موزه فوتبال به تهران منتقل شود.
بنده در قبال درخواست این فرد گفتم؛ هرچند آثار ورزش فوتبال با هزینه شخصی تهیهشده، ولی این اسناد و لوازم ورزشی هویت تاریخی مردم سرزمین من است و این مجموعه به مردم آذربایجان تعلق دارد. لذا انتقال هویت و تاریخ یک ملت به سایر نقاط، حتی در مقابل پول هنگفت، تقریباً با منطق و وجدان همخوانی ندارد.
این مجموعه نهتنها اولین موزه فوتبال ایران بلکه تا جایی که اطلاع داریم بعد از ژاپن، دومین موزه تخصصی فوتبال در قاره آسیاست.
لوازم و اسنادی از ورزش فوتبال تبریز که در طول تألیف کتاب «تاریخ فوتبال تبریز» جمعآوری و قسمتی از آن به شهرداری تبریز اهداء شده، تقریباً یکپنجم وسایل موجود بوده لذا در صورت توسعه این مجموعه و یا انتقال محل موزه به مکانی بزرگتر از تالار رضوان، مابقی آثار به این موزه انتقال داده خواهد شد.
از طرفی، خوشحالی غیرقابل وصفی که در روز افتتاح موزه در تکتک چهرههای بزرگان و پیشکسوتان ورزش فوتبال مشاهده میشد و همچنین اظهار رضایت قلبی این بزرگان و اتفاقات همان روز، یک دستاورد باارزش برای اینجانب و یک رؤیا و خاطره تکرار نشدنی است.
همچنان که گفته شد، در طرح پیشنهادی موزه فوتبال، محل تأسیس موزه، ساختمان تاریخی مدرسه مموریال (پیشگام ورزش فوتبال ایران) پیشنهادشده بود، ولی وجود بعضی مشکلات، مانع از تأسیس موزه در مدرسه مموریال شد. لذا از روی ناچاری، موزه را در تالار پارک رضوان، در محدوده شهرداری منطقه ۶ تبریز افتتاح کردیم. خوشبختانه بیشتر از چهار ماه از افتتاح موزه نگذشته بود که سعید حاجیزاده در مراسم افتتاح خانه پیشکسوتان فوتبال تبریز، در جمع بزرگان و پیشکسوتان حاضر، خبر خوش «تصویب طرح تملک ساختمان تاریخی مدرسه مموریال تبریز در کمسیون فرهنگی شورای شهر تبریز» را اعلام کردند.
ما نیز بهنوبه خود، ضمن تشکر از تکتک اعضای شورای اسلامی کلانشهر تبریز، امیدواریم این اعضای پرتلاش و بهویژه اعضای ورزشی شورا، در مدتزمان کوتاهی، جهت تملک مدرسه تاریخی مموریال و انتقال موزه فوتبال آذربایجان به این مکان، اقدام لازم را انجام دهند تا بزرگترین موزه فوتبال خاورمیانه در مهد فوتبال ایران (شهر تبریز) و در محل جدید تأسیس و برقرار شود.
درحالیکه تنها ۳ ماه از آغاز فعالیت این موزه میگذشت. در مراسمی که برای معرفی موزههای برتر کشور در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد، موزه فوتبال آذربایجان در سه شاخص (پژوهش، معرفی و خلاقیت و نوآوری) موردتقدیر قرار گرفت.
همچنین، در راستای توسعه موزه فوتبال آذربایجان و باهدف معرفی این موزه به مردم اقصی نقاط ایران و جهان، سایت «تور بازدید مجازی» این مجموعه به آدرس www.footballmuseum.irتوسط شهرداری منطقه۶ تبریز در خردادماه سال ۹۴ راهاندازی شد.
انتظار داریم در شورای پنجم باهمت شهرداری این موزه به مدرسه مموریال منتقل و فازهای بعدی موزه تکمیل شود، چون اسناد و اشیاء زیادی داریم.
نظر شما