به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از انگجت، بررسی های علمی در دانشگاه جرج میسون ویرجینیا منجر به شناسایی ماده ای موسوم به پپتید در پلاسمای این بزمجه ها شده که از آن می توان به عنوان آنتی بیوتیک استفاده کرد. پپتید متشکل از پلیمرهای کوچکی است که از به هم پیوستن اسیدهای آمینه با ترتیب مشخصی و با پیوند پپتیدی تشکیل شده‌اند.
ماده مذکور در بزاق دهان این حیوانات موجود است و محققان قصد دارند با استخراج آن استفاده پزشکی از پپتید را آغاز کنند.
نوعی از پپتید که قرار است بر مبنای این یافته علمی در مقیاس آزمایشگاهی تهیه شود DRGN-۱ نام دارد و از این محصول به عنوان یک آنتی بیوتیک موضعی برای مقابله با برخی میکروب ها استفاده خواهد شد. این آنتی بیوتیک برای درمان برخی انواع زخم های مقاوم که به سختی التیام می یابند نیز قابل استفاده خواهد بود.
بررسی ها نشان می دهد DRGN-۱ سرعت التیام زخم های پوستی و درمان آنها را افزایش داده و میزان آلودگی ها را به سرعت کاهش داده است.
نظر شما