به گزارش خبرنگار مهر، ژیمناستیک ایران هر ساله از استانداردهای آسیایی و جهانی فاصله بیشتری می گیرد. اگرچه استعدادهای ویژه و منحصر به فردی در این رشته پیدا می شوند که ظرفیت کسب مدال آسیایی و حتی جهانی را هم دارند اما با بی توجهی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک به این رشته پایه و مادر شرایط به صورتی پیش می رود که شاید این رشته به یکی از مهاجرت خیز ترین رشته های ورزشی تبدیل شده و بسیاری از قهرمانان آن برای ادامه فعالیت ناچار به مهاجرت به کشوری دیگر شده اند.
آنچه در این برهه از زمان بیش از پیش خانواده این رشته را ناراحت و دلسرد کرده است بی توجهی قابل تامل وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک به ثبت تاریخی یک حرکت به نام ژیمناست ایرانی در فدراسیون جهانی این رشته است.سعید رضا کیخا موفق به ثبت یک حرکت با ارزش بالای F در فدراسیون جهانی شد.بی شک اهل فن می دانند که ارزش این ثبت تاریخی کمتر از کسب مدال المپیک نیست.
مصداق بارز این اهمیت را می توان در پیام های تبریک قهرمانان جهان و المپیک برای کیخا دریافت تا جایی که مکس ویتلاک انگلیسی قهرمان المپیک ریو در پیام تبریکی به کیخا عنوان کرده است که کاش من جای تو بودم!
در این میان جای خالی پیام های تبریک مسئولان ورزش کشور و بی اهمیتی آنها به هنرنمایی ستاره ژیمناستیک ایران و ثبت تاریخی نام ایران و ایرانی در کتاب فدراسیون جهانی دردآور است.کیخا ماه ها در تمرین از خانواده اش دور بود و حتی در زمان تولد فرزندش در کنار خانواده نبود.پاداش او برای ثبت حرکت تاریخی تنها سه سکه از سوی فدراسیون ژیمناستیک بود و بس! اگرچه دیداری با معاون وزیر ورزش و جوانان نیز برای کیخا ترتیب داده شد اما این جلسه هیچ بار حمایتی در پی نداشت.
به گزارش خبرنگار مهر، ثبت حرکات ژیمناستیک در فدراسیون جهانی پروسه دشواری دارد که می بایست به تایید و تصویب کمیته فنی این فدراسیون در مسابقات و رویدادهای معتبر بین المللی برسد. رده بندی این حرکات از A آغاز و به حرف H ختم می شود که هرچه به حرف پایانی نزدیکتر می شود ارزش حرکت نیز بیشتر و اجرای آن دشوارتر خواهد بود.
حرکت سعید کیخا با ارزش F حرکتی بسیار دشوار است که تنها تعداد کمی از ژیمناستهای جهان به تعداد کمتر از انگشتان یک دست موفق به ثبت آن شده اند.سوال مهم خانواده ژیمناستیک از وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و سایر مسئولان ورزش این است که دیگر باید در ژیمناستیک چه کرد تا رویکرد و دیدگاه منفی و خونسرد مسئولان نسبت به این ورزش مظلوم تغییر کند؟
نظر شما