مرکز اسلامی هامبورگ از تاریخ جمعه ۲۸ آپریل ۲۰۱۷ به مدّت سه روز، میزبان صدها نفر از جوانان مؤمنِ آلمانی زبانی بود که به دعوت موسسه فرهنگی «صراط مستقیم» از اقصی نقاط مختلف کشور آلمان و نیز اتریش در این مکان مقدس گردهم آمده بودند. این گروه که اعضای اصلی آن را نیروهای بومی منطقه تشکیل می دهند، برای شناخت بهتر اسلام و ترویج آموزه های عقلانی و وحیانی شریعت اسلام، سالیان متمادی است که مشغول فعالیت هستند و در این گردهمایی با برنامه های مختلف معارفی و فرهنگی و حلقه های معرفت به کسب معنویت و تقویت داشته های دینی و نیز برنامه ریزی درخصوص تداوم برنامه های آتی خود پرداختند.
آیت الله رمضانی، امام و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ که از مشوّقان اصلی و مهم این گروه جویای حقیقت می باشد، در اوّلین روز این گردهمایی در نشست ۳ ساعته ی پرسش و پاسخِ مباحث دینی، میهمان این جمع ولایی بودند. ایشان ضمن خیر مقدم و خوش آمدگویی به کلیه شرکت کنندگان، در خصوص اهمیت این نوع نشست های فرهنگی گفتند: از اینکه بار دیگر در جمعِ جوانان مومن و خداجویی چون شما هستم بسیار خوشحال و خرسندم و خدای بزرگ را بر این نعمت الهی سپاسگذارم و به نوبه خود از برگزارکنندگان که این کار ارزشمند تشکر و قدردانی می نمایم. از جمله خصوصیت های این برنامه آنست که در هر دوره ای یکی از موضوعات اساسی، کاربردی و مورد نیاز جوانان اوپایی، محور گفتگوها قرار می گیرد و در خصوص آن موضوع به شکل های مختلف بحث و اظهار نظر میشود که در نتیجه موجب آشنایی هرچه بیشتر جوانان با فرهنگ ناب اسلامی خواهد بود. اگرچه به نظر می رسد این نوع برنامه ها و ارتباط با جوانان باید در طول سال تداوم داشته باشد و به مسائل مختلفی مانند احکام، عقاید، اخلاق و مسائل فکری مختلف جوانان پاسخ داده شود. خصوصاً امروزه که شبه های زیادی در امور دین ایجاد شده، ضرورت این کار بیش از پیش رخ می نماید.
امام و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ همچنین با تبریک اعیاد شعبانیه، ماه شعبان را ماه رسالت دانسته و افزودند: بنا بر آنچه در آموزه های دینی و احادیث ائمه اطهار(ع) آمده است، ماه شعبان ماه پیامبر اکرم(ص) است. از جمله نکاتی که در ماه شعبان باید به آن توجّه ویژه نمود، مسئله رسالت پیامبر اکرم(ص) و درک ابعاد گوناگون آن است. رسالت مسؤولیت بزرگی بود که از سوی خدای متعال به پیامبر(ص) داده شد تا ایشان حقایق عالم را برای مردم تبیین نماید و راه درست زندگی را به همگان آموزش دهد و ما باید از آن الگو بگیریم.
رئیس اتحادیه اروپایی علما و تئولوگهای شیعه در خصوص دیدگاه های مربوط به بعث انبیاء الهی گفتند: در طول تاریخ دو دیدگاه افراطی و تفریطی در مورد پیامبران الهی وجود داشته است. برخی در رابطه با پیامبران الهی دچار افراط شده و آنان را تا حد خدایی بالا برده و بر این باور شدند که پیامبر، نعوذ بالله، خدا یا فرزند خداوند است. دیدگاه دوم، دیدگاه تفریطی است که برخی پیامبر خدا را در حد یک انسان معمولی پایین آورده اند. امّا آنچه از آیات قرآن کریم استفاده می شود آن است که پیامبران الهی دو وجهه داشته اند؛ یک وجهه بَشری و مُلکی و دیگری وجهی قُدسی و مَلکوتی.
بر اساس آموزه های دینی، پیامبر خدا، اولاً باید بشر باشد؛ چون می خواهد الگوی انسان ها قرار بگیرد. از سوی دیگر او پیام آور الهی است و می خواهد سخن خدای بزرگ را دریافت و سپس ابلاغ کند و برای این امر خطیر باید انسان برتری باشد که داراری جنبه قدسی و ملکوتی است. لذا قرآن مجید در سوره کهف آیه ۱۱۰ می فرماید: ای پیامبر من به مردم بگو که «من هم مثل شما بشر هستم با این تفاوت مهم که به من وحی می شود: « قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحی إِلَیَّ » با این بیان مشخص میشود که پیامبران بشر هستند ولی بشر عادی نیستند. رسول خدا، مافوق انسان نیست، امّا به طور قطع انسان مافوق و برتری است که لیاقت و شایستگی دریافت وحی و ارتباط با ملکوت عالم را دارد.
بنابر آنچه در کتاب مناقب ابن شهر آشوب آمده است، پیامبر اسلام(ص) قبل از شروع رسالت ۲۰ نشانه و صفت اخلاقی برجسته داشته اند که چنانچه حتی یکی از این ۲۰ مورد را فردی داشته باشد، نشانه جلال و بزرگی اوست. برخی از این اوصاف عبارت اند از: عاقل بودن، امانت داری، علم و هوش سرشار، صبر، حلم، شجاعت، سخاوت، زهد، حرّیت، اصالت، عدالت و ... که پیامبر اکرم(ص) تمام این خصلت ها را دارا بودند.
پیامبر اکرم(ص) یکی از علل مهم بعثت خود را انتشار رحمت الهی در میان انسان ها دانسته و فرمودند: « انّما بُعِثتُ رحمةً » من مبعوث شدم برای اینکه رحمت الهی را در بین مردم انتشار دهم. برای اینکه مردم با هم نزاع نکنند. در همین راستا دو قبیله اوس و خزرج که بیش از ۱۲۰ سال با هم در جنگ بودند، به واسطه حضور پیامبر اسلام با هم آشتی نمودند و کدورت های سابق را کنار گذاشتند. پیامبر اکرم(ص) آمد که هادی باشد و هدایت نماید. هادی به وقتش بشارت می دهد و به وقتش هشدار می دهد. هم بشیر است و هم نذیر. در این بین پیامبر(ص) در حقیقت چراغ راه است، صراط منیر است.
نماینده مرجع اعلای شیعه در ادامه با اشاره به آیه ۱۵۷ سوره مبارکه اعراف، افزودند: خداوند متعال در این آیه شریفه مومنان واقعی را اینچنین توصیف می کند که آنان: الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْأُمِّیَّ الَّذِی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبَاتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبَائِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلَالَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذِینَ آَمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ أُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ مؤمنان کسانی هستند که از این فرستاده، پیامبرِ درس ناخوانده که اهل کتاب او را نزد خود با همین نام و نشان در تورات و انجیل نوشته می یابند، پیروی می کنند. می یابند که آنان را به کار پسندیده فرمان می دهد و از کار ناپسند بازشان می دارد و پاکیزه ها را برای آنان حلال و پلیدها را بر آنان حرام می کند، و بار گرانشان را از دوششان برمی دارد و بندها و زنجیرهایی را که بر آنان تحمیل شده است از آنان فرو میگذارد. پس کسانی که به او ایمان آورده و او را بزرگ داشته و یاری اش کرده اند و از قرآن، این کتاب روشنگری که از جانب خدا نازل شده و قرین او و گواه راستگویی اوست پیروی نموده اند آنان نیکبخت خواهند بود.
در مورد واژه «اُمِّیّ» چند معنا در میان مفسرین ذکر شده است. یک معنای آن، اینست که پیامبر(ص) نزد کسی درس نخوانده است. معنای دیگر آن، آنست که ایشان از شهر مکّه که امّ القری عصر خود بوده است، بوده است و ...
در منابع حدیثی اسلام آمده است که خداوند متعال برای هدایت بشریت، ۱۲۴ هزار نبی فرستاده است. منظور از نبی، کسانی هستند که با خدای عالم ارتباط داشته و به سبب معنویت بالای خود از اخبار غیبی مطلع بوده اند. البته همه آنان، انبیاء جهانی نبوده اند.
از میان این ۱۲۴ هزار نفر، تنها ۳۱۳ نفر رسول بوده اند؛ یعنی کسانی که مامورِ تبلیع آیین خداپرستی بوده اند.
از میان این ۳۱۳ نفر نیز، تنها ۵ نفر اولو العزم بوده اند. اولو العزم یعنی پیامبرانِ صاحب شریعتی که کتاب داشته اند
از میان این ۵ نفر نیز، یک نفر خاتم بوده است. او هم خاتِم انبیاء (پایان بخش پیامبران) بوده است و هم خاتَم انبیاء (نگین پیامبران). زیرا حضرت محمّد(ص) هم زینت پیامبران و برترین پیامبر الهی است و هم پایان دهنده سلسله پیامبران است.
به تصریح قرآن مجید، صفات و خصوصیات پیامبر اکرم(ص) در کتب آسمانی قبل یعنی تورات و انجیل نیز آمده و یهودیان و مسیحیان نیز منتظر ظهور آن حضرت بوده اند و او را به درستی می شناختند.
قرآن کریم در ادامه آیه ۱۵۷ سوره اعراف در مورد امر به معروف و نهی از منکر سخن می گوید. اگر کسی بپرسد که معروف چیست؟ باید پاسخ گفت که معروف چیزی است که فطرت انسان آن را می پسندد. در مقابل منکر، آن چیزی است که فطرت آن را نمی پسندد و ناآشنای فطرت است.
امام و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ درباره ایمان به پیامبر اکرم(ص) و لزوم یاری رساندن ایشان گفتند: به تصریح قرآن کریم کسانی که به پیامبر خاتم(ص) ایمان بیاورند و در برابر دشمنان و مخالفان او را حمایت و یاری کنند و از دستورات و خواسته های او پیروی کنند، اینها رستگارند «أُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ». امّا سوال مهمی که باید به آن پاسخ داد اینست که امروزه یاری کردن پیامبر(ص) چگونه است؟ یاری پیامبر(ص) به احیای سنت های اخلاقی و ارزش های انسانی است. یاری پیامبر(ص) معرّفی عقلانی و صحیح اسلام است. یاری پیامبر(ص) از طریق آراستگی به مکارم اخلاقی امکان پذیر است. یاری پیامبر(ص) از طریق خدمت به خلق و اخلاق نیک میسّر میشود که همه این موارد از سفارشات خود آنحضرت است. یاری پیامبر خدا و یاری دین خدا، انسان را عزیز و بزرگ میکند. یاری از دین خدا به آدمی صلابت و بزرگی، عشق و محبت، عقلانیت و معنویت می دهد. البته این را هم باید بدانیم که اگر ما دین خدا را یاری کردیم در واقع به خود یاری رسانده ایم؛ چراکه خداوند متعال غنیّ بالذات است و هیچ نیازی به کمک ما ندارد.
رئیس اتحادیه اروپایی علما و تئولوگ های شیعه درخصوص علت نزول قرآن گفتند: قرآن آمده تا مسیر درست زندگی بشر را به مردم بشناساند. قرآن کتاب قانون است. قرآن برای بیداری بشر نازل شده است. قرآن مرام نامه زندگی است. قرآن امانت پیامبر(ص) است که به دست ما رسیده است. متاسفانه بعضی ها وحی را مانند رویای صادقانه تفسیر میکنند که طبق صریح آیات قرآن این پندار اشتباه است. برخی نیز نسبت به قرآن بی مهری می کنند و حرمت آن را حفظ می کنند.
قرآن برای آنست که در زندگی روزمره مورد استفاده قرار گیرد، نه اینکه فقط در مجالس عزا قرائت گردد و یا در جلسات قرآن با صدای زیبا تلاوت بشود؛ بلکه باید در عمل و تفکر بشری ظهور و بروز داشته باشد. در این صورت، قرآن دعاگوی افراد خواهد بود. طبق روایات صحیح در روز قیامت، قرآن به زیباترین شکل آشکار می گردد و از پیروان واقعی خود شفاعت می کند و البته از عدّه ای نیز شکایت می کند.
آنچه خیلی مهم است، آنست که ما باید در زندگی خود به دو امر مهم «عقلانیت و معنویت» توجّه ویژه داشته باشیم. دینی زندگی کردن به ما معنویت و عقلانیت می دهد. در قرآن بیش از ۳۰۰ آیه در مورد تفکر و تعقل آمده است. به عنوان نمونه خدای متعال در آیه ۱۰ سوره انبیاء می فرماید: لَقَدْ اَنزَلْنا إِلَیْکُمْ کِتابًا فیهِ ذِکْرُکُمْ اَفَلا تَعْقِلُونَ؛ کتابی بر شما نازل کرده ایم که در آن آوازه بزرگی شماست آیا به عقل نمی پردازید؟
آیت الله رمضانی مورد زندگی عقلانی و رابطه آن با ظهور حضرت حجت (عج) اضافه کردند: اینکه اسلام بر زندگی عقلانی تاکید می کند به این معنی است که باید همه امور انسانی، حتی عاطفه و غریزه نیز عقلانی و تحت مدیریت عقل باشد. لذا آیه ۲۴ سوره انفال با اشاره به همین حیات معقول میفرماید: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما یُحْییکُمْ. در حیات معقول، هدف و انگیزه زندگی، عشق به خداوند متعال است. وجود نازنین پیامبر(ص) نیز آمده است که ما را به همین حیات معقول که توأم با معنویت و بصیرت است دعوت کند.
در روایات مربوط به ظهور امام زمان(عج) نیز داریم که در آن دوران عقل انسان ها رشد کرده و به بالاترین مرتبه خود خواهد. در این صورت دولت امام زمان(عج) نیز دولت معرفت، عقلانیت و معنویت خواهد بود. با این بیان واضح و روشن است که امام زمان(عج) هیچ گاه به دنبال جنگ و خشونت نخواهد بود، بلکه او مُصلح است و برای برقراری صلح و امنیت که آرزوی همه عقلای عالم و بشریت است، تلاش می کند. البته بدیهی است در این راه، هرجا که لازم باشد در مقابل زورگویان و صاحبان قدرتی که حاضر به پذیرش حرف حق نیستند و دست از ظلم و ستم خود نمی کشند خواهد ایستاد، و این انتظاری است که همه انسان ها از مصلح عالم بشریت خواهند داشت. متاسفانه ما امروزه در دنیا شاهد آن هستیم که برخی شعار حقوق بشر و دفاع از کرامت انسان را سر می دهند و در عین حال برای رسیدن به قدرت و ثروت بیشتر، نقشه کشتن انسان های بی گناه در گوشه گوشه این کره خاکی را می کشند. و اگر از ما بپرسند که چطور میتوانیم ادّعای انتظار آن حضرت را داشته باشیم؟ پاسخ اینست که منتظر واقعی باید به خودسازی و زمینه سازی برای ظهور آن حضرت از طریق نشر عدالت خواهی و معنویت خواهی بپردازد.
پس از سخنرانی آیت الله رمضانی، جلسه پرسش و پاسخ با حضور جوانان به مدّت دو ساعت در فضایی صمیمی برگزار شد. در انتهای برنامه همه شرکت کنندگان در حال و هوایی معنوی دعای سلامتی امام زمان(عج) را با عمق وجود زمزمه کردند.
نظر شما