همكاري عبدالحليم خدام با سيستم هاي اطلاعاتي و جاسوسي آمريكا و فرانسه

به گزارش خبرگزاري مهربه نقل ازخبرگزاري سوريه،"ريچارد لاپوير" سردبير راديوبين المللي فرانسه و نويسنده و روزنامه نگار فرانسوي دركتابي با عنوان "تغيير و تحول بزرگ در بغداد و بيروت" نوشت : قطعنامه 1559 شوراي امنيت سازمان ملل متحد نتيجه و ثمره تغيير در روابط فرانسه با آمريكا بود كه بعد از مخالفت فرانسه با حمله آمريكا به عراق، بحراني و متشنج شده بود.

"ريچارد لاپوير" دركتاب خود با اشاره به اين مطلب كه اتهامات كه درقبال ترور "رفيق حريري" نخست وزير اسبق لبنان عليه سوريه زده شد، بي پايه واساس است، پرده از اين مسئله برداشت كه سازمان اطلاعات فرانسه و آمريكا در وراي انجام مصاحبه اي كه "عبدالحليم خدام" با شبكه العربيه انجام داد، قرارداشتند.

"عبدالحليم خدام" معاون سابق "بشار اسد" رئيس جمهوري سوريه در اين مصاحبه، دولت سوريه را متهم به اموري( از جمله دست داشتن در ترور حريري) كرد به طوري كه از اين سخنان بر مي آمد كه وي براي منافع آمريكا و فرانسه فعاليت مي كند.

اين كتاب 375 صفحه اي كه شامل سندي و درپاريس منتشر شد، در واقع به محاكمه دوران ژاك شيراك رئيس جمهوري فرانسه پرداخت. يك تيم سه نفره دركنار وي براي نزديك  كردن ديدگاههاي فرانسه با آمريكا به منظور نوشتن قطعنامه 1559 فعاليت مي كرد و اعضاي اين تيم شامل "موريس گوردو مونتانيو" مشاور شيراك ، "جان داويد ليفيت" سفير فرانسه درآمريكا و "برنار ايمييه" سفير فرانسه در بيروت بودند. 

دراين كتاب، سه تاريخ مهم پيش از نوشتن قطعنامه 1559 مورد بررسي قرارگرفت: اولين اين تاريخ ها زمان برگزاري همايش كشورهاي گروه هشت درايويان فرانسه در ژوئن سال 2003 به طوري كه دراين تاريخ گشايشي در روابط فرانسه و آمريكا شروع شد و دومين تاريخ در پاييز 2003 بود به طوري كه فعاليت هاي پنهاني براي آماده كردن قطعنامه آغاز شد، اما تاريخ سوم ومهمترين آنها ژوئن 2004 بود يعني زماني كه بوش و شيراك درحاشيه برگزاري شصتمين سالگرد پياده كردن نيروهاي متفقين درساحل نورماندي  با يكديگر ديدار كردند و پيش ازآن هم رئيس جمهوري فرانسه از سفيراين كشوردرآمريكا خواست تا به واشنگتن پيشنهاد عميق شدن روابط فرانسه و آمريكا و همچنين چشم پوشي از اختلافات مربوط به جنگ عراق را بدهد. 

"ريچارد" درادامه مي نويسد، سرانجام متن قطعنامه 1559 در پايان ماه ژوئن درمنزل "حريري" در سردينيا نوشته شد.

دركتاب مذكور، نظر خوانندگان به اين تحليل سفير فرانسه در لبنان جلب مي  شود كه پيروزي آمريكا در جنگ سرد با كشورهاي حاشيه خليج فارس همان است كه سياست كنوني آمريكا را درخاورميانه شكل مي دهد و مي توان اين گونه فكر كرد كه سوريه كشوري ضعيف است و توافقنامه صلح با اسرائيل را امضا مي كند.

به گزارش "مهر" نويسنده اين كتاب همچنين درادامه مي نويسد: در 22 فوريه سال 2005 "شيراك" به دعوت "بوش" براي ضيافت شام در بروكسل پاسخ داد و اين دعوت 8 روز بعد از ترور "رفيق حريري" انجام شد. دراين ديدار "شيراك" هر طرف ديگري را به جز سوريه از دست داشتن در ترور حريري تبرئه كرد و براين باور بود كه قطعنامه 1559 شوراي امنيت، ثبات سوريه را از بين مي برد.

"لاپوير" براين باوراست كه خروج ارتش سوريه از لبنان، اين كشور را تا كنون در بي ثباتي دائمي نگه داشت.

وي به اين مسئله اشاره كرد كه روابط "شيراك" با "حريري" پايه و اساس سياست فرانسه بود. همانطوري كه "شيراك" جهان عربي را نمي شناسد بلكه سران ميلياردي عرب را مي شناسد.

ريچارد دركنفرانس مطبوعاتي كه باشگاه روزنامه نگاران عرب درمورد كتابش برگزار شد به همين منظوربرگزارشد؛ درمورد جنگ اخير رژيم صهيونيستي عليه لبنان گفت : شيراك انتظار داشت كه حزب الله طي 5 روز از شروع جنگ از بين برود.

وي درپايان اين كنفرانس مطبوعاتي به اين مسئله اشاره كرد كه سياست فرانسه مرحله جديدي را آغاز كرد كه درآن  از اصول و مبادي فرانسه و ارزش سياست هاي سنتي خبري نيست و نه حتي از مرزهاي سال 1967 بلكه بيشتر به روند سياست آمريكا در منطقه نزديك است.