به گزارش خبرنگار مهر، دکتر زهرا اینچه درگاهی یکی از چهار کاندیدای مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک است. وی نخستین داور بین المللی بانوی ژیمناستیک ایران است که سابقه دبیری، مسئولیت انجمن، نایب رئیسی و عضویت در هیات رئیسه فدراسیون این رشته در گذشته را نیز در کارنامه خود دارد.
او که خود از قهرمانان و مربیان رشته ژیمناستیک است می گوید این رشته با شرایط و ساختار فعلی راه به جایی نمی برد و نیازمند تغییر و تحول اساسی است. اینچه درگاهی صراحتا اعلام کرد که کاندیدایی مستقل است و بر خلاف برخی شنیده ها قصد ندارد با هیچ گزینه دیگری وارد ائتلاف شود.
وی از برخی حرکات تخریبی و نشر اکاذیب علیه خودش صحبت کرد، موضوعی که باعث شده اینچه درگاهی حتی دست به شکایت هم بزند. مصاحبه خبرنگار مهر با دکتر زهرا اینچه درگاهی کاندیدای ریاست فدراسیون ژیمناستیک را می خوانید:
* خانم درگاهی، چه شد که تصمیم گرفتید در انتخابات ژیمناستیک شرکت کنید؟
- امسال چهل و یکمین سال حضورم در ژیمناستیک را تجربه می کنم. من ۱۱ سال قهرمان قهرمانان بودم و ۱۰ سال در کادر تیم ملی شاگردانی داشتم که در مسابقات کشورهای اسلامی به مقام های مختلفی دست پیدا کردند. اولین داور زن ایرانی هستم که برای قضاوت با حجاب اسلامی هم پذیرفته شدم. در طول سالهای کاری از دهه ۷۰ نیز ابتدا دبیر و سپس مسئول انجمن این رشته شدم. کارنامه قابل قبولی در این مدت از خودم بر جای گذاشتم. هم چنین افتخار عضویت در هیات رئیسه فدراسیون را داشتم و در زمان آقای رمضانپور یکی از درخشان ترین دوران ژیمناستیک کشور را پشت سر گذاشتیم. در حدود سالهای ۸۰ تا ۸۲ نایب رئیس فنی فدراسیون آقایان بودم و افتخار برگزاری مسابقات جام جهانی را داشتم. در حال حاضر نیز متخصص طب فیزیک و توانبخش هستم و احساس کردم در این مقطع می توانم با یاری خانواده بزرگ این رشته باعث ایجاد تحول در ژیمناستیک شوم.
* هدف و برنامه اصلی شما از شرکت در انتخابات چیست؟
- ژیمناستیک ایران سالهای سال است که با یک ساختار سنتی اداره می شود. اگر بخواهیم با همین ساختار ادامه بدهیم حداکثر کار حفظ شرایط فعلی است. طبیعی است که در چنین سیستمی هر کس که در راس کار قرار می گیرد تجربه و سلایق خودش را وارد کار می کند و امور قبلی را قبول ندارد و با این شرایط هر چهارسال یکبار محکوم به پرسه در حوالی صفر هستیم. این نیاز احساس می شود که ساختار مناسبی برای ژیمناستیک ایجاد کنیم. مثالی برای شما عنوان می کنم، حدود ۲۰ سال پیش اگر به جایگاه انگلیس در ژیمناستیک نگاه می کردید در آخر لیست بود اما ورزشکاران این رشته را بین مقام های اول تا سوم می بینیم. باید دید چه اتفاقی در ژیمناستیک این کشور رخ داده که حاصل آن این تحول عظیم است؟! این همان تغییر در ساختار است که سیستم قائم به فرد نیست و این افراد نیستند که تصمیم بگیرند.
* در زمینه اقتصادی نیز برنامه خاصی برای رشته ژیمناستیک دارید؟
- بحث اقتصاد در ورزش برای ما بسیار مهم است. بودجه حال حاضر وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک تنها شاید ۲۰ تا ۳۰ درصد هزینه ها را تامین کند. ما با دو دیدگاه اقتصادی مسیر را تعریف می کنیم. باید راه های جذب منابع مالی برای فدراسیون و هیات ها تسهیل شود. در هیات رئیسه خود از شخصیت های بزرگ، تاثیر گذار و یاری دهنده استفاده می کنیم. باید روی ماده ۸۸ کار کرد تا این رشته را از آن مستثنی کنیم. وسایل ژیمناستیک گران قیمت، وارداتی ، کمیاب و نادر است، بنابر این به برنامه ریزی طولانی مدت در این خصوص نیاز داریم. علاوه بر این موضوع روی ارتباطات رسانه ای نیز کار خواهیم کرد تا ژیمناستیک را تبدیل به ورزشی کنیم که در چشم بوده و دیده شود. در زمینه اسپانسر یابی نیز با چندین نهاد مهم مذاکرات و تعامل خوبی داشته ایم که در این زمینه نیز پرقدرت ظاهر شویم.
* شما به عنوان یک کاندیدای خانم چه برنامه ای برای بانوان دارید؟
- ژیمناستیک ما سالهاست که اسیر گروه بندی و تیم های کوچک و متعدد(حتی ۵ نفره) است که همه در تضاد و تعارض با هم حرکت می کنند. نیروی این افراد مدام صرف مجادله و قانع کردن همدیگر می شود در حالی که باید در راه سازندگی خرج شود. من هرگز در هیچ کدام از این گروه ها و دسته ها نبوده و نخواهم بود. هیچ ملاحظه ای به دلیل دوستی با برخی افراد هم نخواهم داشت. جایگاه ها در فدراسیون ما بر پایه ارتباطات نیست سعی دارم با عدالت با همه رفتار کنم.
* برخی می گویند بانو بودن شما ممکن است محدودیت هایی را از نظر حضور در مسابقات مختلف و اجلاس جهانی و ... در پی داشته باشد ، نظر شما در این خصوص چیست؟
- اتفاقا خانم بودن من یک مزیت بزرگ در کسب کرسی های بین المللی به شمار می رود. ما فضای بازی از لحاظ فرهنگی در کشور داریم. در دهه ۷۰ بنا به پستی که داشتم در تمام مسابقات آقایان حضور داشتم. برگزار کننده جام جهانی بودم. در هنگام بروز مشکلات فنی به سادگی وارد سالن می شدم. بعد از گذشت ۲۰ سال از آن تاریخ در حال حاضر فضای فرهنگی خیلی بهتر هم شده است. خانواده ها هم در سالن ورزش فرزندانشان را از نزدیک نظاره گر هستند. تسلط به زبان خارجی و استفاده از قهرمانان ورزشی آن چیزی است که کشورهای دیگر هم از آن به عنوان حرکتی فرهنگی رو به جلو استقبال خواهند کرد. علاوه بر این من می توانم حتی وارد سالن ژیمناستیک بانوان هم شوم و این یکی دیگر از مزیت هاست. می شود در بخش بانوان مسابقات کشورهای اسلامی و همجوار را برگزار کرد.ضمن اینکه ژیمناستها می توانند جذب رشته های دیگر همچون اسکیت هم شوند. ما می توانیم تامین کننده نیروهای متخصص سایر رشته های ورزشی باشیم.
* در خصوص برخی شیطنت ها در فضای مجازی و اسنادی که شما آن را تکذیب و حتی شکایت هم کرده اید توضیح می دهید؟
-وقتی عده ای از رویارویی واقعی عاجز باشند از روش ناجوانمردانه جلو می آیند. چند روز گذشته اوراقی به نام اسناد مالی منتشر شد و برخی اتهام های بی پایه و اساس نیز در این خصوص مطرح شد. در آن زمان (زمان مندرج در اسناد جعلی منتشر شده) شرکتی داشتیم و در زمینه ژیمناستیک هم مذاکراتی با سازمان بهزیستی کشور داشتیم تا حمایت آنها را برای برگزاری دوره های آموزشی مربیان جلب کنیم. تفاهم نامه ای نیز امضا شد. فدراسیون از من دعوت کرد تا پکیجی در خصوص آموزش تهیه شود. همه چیز در حداقل قیمت ها محاسبه شد البته این قضیه پیگیری نشد و قرارداد نیز به مرحله عملیاتی نرسید. این اوراق قانونی و طی یک قرارداد بود و متاسفانه برخی برگه جعلی را منتشر کردند که نوشته است کل بودجه قرارداد به شرکت پرداخت شده است. پرینت حساب بانکی گرفتم و شکواییه ای نیز علیه گروهی که افرادش نیز مشخص است تنظیم و به دادگاه رساندم تا پیشگیری کنم تا استفاده از این روش ها دیگر باب نشود.
* چرا ژیمناستیک ایران ۵۰ سال المپیکی نشده است؟
- با این ساختار ۵۰ سال دیگر هم به المپیک نمی رسیم. المپیک ۲۰۲۰ باید تحقق رویای ۵۰ ساله ژیمناستیک ایران باشد و تمام تلاشمان را می کنیم تا بتوانیم برای این المپیک به سهمیه دست پیدا کینم. تیم ملی فعلی با غیرت و عشق و علاقه به کار خود ادامه می دهد. متاسفانه پشتوانه ای نداریم در حالی که در هر رده سنی باید چند تیم ملی داشته باشیم، در این صورت شانس موفقیت نیز بالا می رود. باید اسپانسر خارجی جذب کنیم تا بتوانیم در کشور دیگری بدون هزینه اردو بگذاریم. نشست های مستندی در این خصوص داشته ام که ان شاالله به نتیجه برسد. برای آموزش مربیان همکاری هایی داریم و باید مربیان توانمند داخلی را فعال کنیم.
* نظر شما در خصوص پدیده مهاجرت چیست؟
- در سال ۸۲ دنبال این بودیم که رشته های جدید را در ژیمناستیک راه اندازی کنیم. تا آن زمان تنها رشته هنری فعال بود. در رشته آکروژیم هم آقای بخشی پور زحمات زیادی کشید. بررسی هایم نشان داد ایروبیک با توجه به امکانات برای آموزش و تمرینات رشته ای المپیکی خواهد شد. راه اندازی ایروبیک از افتخارات دوران مدیریتی من بود. مسیر و ساختار درست بود و راه با رشد و سرعت زیادی ادامه پیدا کرد. حالا میبینیم که متاسفانه تعدادی از ورزشکاران این رشته مهاجرت کرده اند. شاید نتوانیم همه مهاجران را برگردانیم اما وظیفه مان این است که با چنگ و دندان ورزشکارانمان را حفظ کنیم.
* در مورد تجهیز وسایل چه اقداماتی انجام خواهید داد؟
- اکثر وسایل ژیمناستیک ایران قدیمی و خطرناک هستند و صدمات جدی را از این بخش شاهد هستیم. باید حداقل در استانها ۵ مرکز را در نظر بگیریم و تجهیز وسایل زیمناستیک در اولویت کارمان باشد. استانهای محرومی داریم که ژیمناستها و مربیان پراستعدادی دارند. این دانش و علاقه را شاهد هستیم و باید اقدامات اساسی در این خصوص انجام شود. زمانی که افراد با این عشق و علاقه به سالن می آیند اما ابزاری ندارند بسیار ناراحت کننده است. تولید کننده داخلی هم داریم که البته برخی از محصولاتشان قابل استفاده است.
* آیا شما قصد ائتلاف با کاندیدایی را دارید؟
- روز اولی که برای ثبت نام انتخابات آمدم برخی هیات ها ضمن ابراز خرسندی از من می پرسیدند آیا تا آخر می مانید یا خیر؟ از همان روز به همه گفتم مطمئن باشید نیت من ایجاد تحول بزرگ در ژیمناستیک است و با نیروی دوم بودن این مسیر طی نخواهد شد. این تحول در ژیمناستیک با قدرت حد وسط شدنی نیست. سهمی که من از ژیمناستیک می خواهم همه چیز برای ژیمناستیک است و همین جا به صراحت اعلام می کنم قصد ائتلاف با هیچ کاندیدایی را ندارم.
نظر شما