تشکیل فراکسیون زنان در شورای پنجم /دمیدن روح زنانه به شهر

زهرا نژادبهرام، منتخب مردم شهر تهران، ری و تجریش در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام خبر تشکیل فراکسیون زنان در شورای شهر تهران گفت: پارلمان ایده‌آل برای شهروند خانم جایی است که بتوانند به راحتی و بدون دشواری با فراکسیون زنان ارتباط بگیرند و مسائل خود را مطرح کنند؛ امیدوار است که این رویه راه حلی باشد برای گره­گشایی مشکلات نه تنها زنان تهرانی که زنان سراسر کشور.

منتخب شورای پنجم در خصوص جزییات فراکسیون زنان توضیح داد: فراکسیون زنان فرصتی است تا زنان بتوانند از طریق آن مطالباتشان را پیگیری کنند. در فراکسیون زنان الزاماً نباید تنها زنان حضور داشته باشند بلکه مردانی هم که مدافع حقوق زنان هستند، می‌توانند فعال باشند اما متأسفانه در چندسال گذشته به این دلیل که زنان پایه‌گذار این فراکسیون بودند، به همین دلیل این برداشت اشتباه پیش آمده بود که همه اعضا را باید زنان تشکیل بدهند.

نژادبهرام در پاسخ به این پرسش که آیا پس از تشکیل فراکسیون زنان، پیگیری مطالبات و مسائل مربوط به آن‌ها تنها به همین فراکسیون محدود می‌شود گفت: نمی‌توان همه مسائل زنان را در درون این فراکسیون حل و فصل کرد. فراکسیون‌ها مثل نوک پیکان می‌مانند؛ پیش برنده هستند؛ حساسیت‌زا هستند؛ نسبت به یک موضوع، ایجاد واکنش‌های مثبت می‌کنند؛ طبیعی است که یک فراکسیون قادر نیست که همه مسائل مربوط به حوزه خود را پی بگیرد بلکه حساسیت بیشتر یک مجموعه را نسبت به یک موضوع خاص مشخص می‌کند.

وی ادامه داد: این اولین بار باشد که فراکسیون زنان در پارلمان محلی شورای شهر تهران در حال شکل گیری است. برای اولین بار حضور شش نماینده زن در این پارلمان محلی این امکان را برای مجموعه این شش زن فراهم کرد که فراکسیون زنان را تشکیل بدهند تا ضمن پیگیری مسائل شهری، مسائل زنان اعم از برنامه‌ریزی یا تصمیم‌گیری و تصمیم سازی را انجام بدهند.

نژادبهرام با بیان این که شهر ما شهری است که نیاز دارد کالبد زنانه در درون آن دمیده شود گفت: به این دلیل که این شهر، شهر بسیار خشنی است؛ از کالبد گرفته تا معابر؛ از امنیت گرفته تا حوزه اقتصادی؛ از تصمیم‌گیری‌های رفاهی تا نشاط اجتماعی، همه اینها در درون این شهر شکل می‌گیرد. در چنین شهری، حضور زنان بسیار کمرنگ بوده؛ این فراکسیون می‌تواند ظرفیت لازم را برای اینکه فضایی زنانه ایجاد کند همچنین بقیه بخشها و کمیسیون‌ها را به این سمت هدایت کرده و نقطه نظراتشان را نسبت به مسائل زنان تشدید کند.

وی با بیان این که این فراکسیون‌ها می‌توانند دیدگاه‌های موجود مردان را نسبت به حوزه زنان تعدیل کنند گفت: دو نگاه دراین رابطه وجود دارد یک عده معتقدند که این فراکسیون می‌توانند واکنش‌های ضدزنانه مردان و حتی زنان را تشدید کنند؛ یک عده هم معتقدند که وجود چنین فراکسیون‌هایی می‌تواند تعدیل کننده باشد و فرصت‌های بیشتری را در اختیار زنان قرار دهد. اگر مخاطبان شما احساس کنند که مسائلشان مورد کم توجهی یا بی‌توجهی قرارمی گیرد یا حتی اگر مورد توجه باشد اصلاع رسانی نمی‌شود، بیشتر آنها را آزار می‌دهد.

به اعتقاد وی این فراکسیون‌ها چه زمانی که در مجلس شورای اسلامی شکل گرفت و چه حالا که بحث شکل گیری آن در پارلمان‌های محلی شهر تهران مطرح شده، ممکن است که واکنش‌های منفی هم به دنبال داشته باشد اما رویکرد نهایی آن مثبت است به این دلیل که انرژی مثبتی را نسبت به زنان شهر تهران ایجاد می‌کند و این فراکسیون در درون مجلس هم می‌تواند با رویکرد مثبت احساس امیدواری بیشتری را برای زنان ایجاد کرده و فرایند امیدواری آن‌ها را برای دستیابی به مطالباتشان تسهیل کند؛ این نکته بسیار مهم است که مخاطبان شما احساس کنند گروه‌هایی هستند که نسبت به آن‌ها حساس هستند و نسبت به مسائل آن‌ها واکنش نشان می‌دهند و مسائل آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهند.

این منتخب شورای پنجم اضافه کرد: شکل‌گیری فراکسیون زنان در واقع این فرصت را برای مخاطبان زن شهری یا کشوری فراهم می‌کند که بدانند جاهایی هستند که نسبت به مسائل آن‌ها حساس هستند. ضمن این که این فرصت را هم برای دستگاه‌های دیگر که در زمینه مسائل زنان فعال هستند فراهم می‌کند تا بتوانند با یک مرکز مشخصی ارتباط بگیرند و دیدگاه‌ها و نظراتشان را در حوزه تصمیم‌گیری و تصمیم سازی به آنها رائه بدهند.

‌ نژاد بهرام تشکیل فراکسیون زنان را فرصتی برای زنان زنان تهرانی و برای زنان کشور دانست که می‌توانند مسائل خودشان را به شکل مطالبات به فراکسیون زنان اطلاع دهند تا آنها بتوانند در پارلمان محلی و مدیریت شهری این مطالبات را عملیاتی کنند؛ و فرصتی است برای زنان کشور که بتوانند الگو بگیرند و از ظرفیت‌های موجود خود برای ایجاد فراکسیون زنان بهره ببرند و نیز از وجود مردان هم در این فراکسیون استفاده کنند.

او از اعضای مرد شورای شهر هم دعوت کرد تا در این فراکسیون شرکت داشته باشند و نسبت به مسائل مغفول مانده نیمی از جامعه طرح‌های اثرگذاری را ارائه داده و آن را عملیاتی کنند.