فرح اصولی که در ششمین دوسالانه نگارگری مجموعه ای از مینیاتورهای خود را با عنوان "حافظ" ارائه کرده بود، در این باره به خبرنگار مهر گفت: "مجموعه حافظ متشکل از 50 اثر با مضامین اشعار حافظ است. من نزدیک 10 سال روی این سوژه فکر کردم و اجرای آن نیز چهار سال طول کشید. بخشی از این آثار پنج ماه در نمایشگاهی انفرادی در موزه لودویک آلمان به نمایش گذاشته شد و ماه آینده بخش پایانی آنها را در موزه لوکزامبورگ به نمایش می گذارم."
وی در ادامه افزود: "با این حال درصدد هستم مجموعه آثار حافظ را به شکل نمایشگاهی بزرگ در ایران برپا کنم. حافظ اصلا متعلق به این آب و خاک است و باید در این کشور به معرض نمایش گذاشته شود. در واقع زحماتی که من در سال های اخیر برای تکمیل این مجموعه کشیدم باعث شد حاضر به فروش این آثار در داخل و خارج کشور نباشم."
این مینیاتوریست عضو داوران ششمین دوسالانه نگارگری درباره انتخاب آثار نیز گفت: "هیئت داوران تلاش کرد آثاری باکیفیت روی دیوارهای موزه قرار گیرد. آنچه در این آثار وجود داشت قدرت تکنیک هنرمندان بود، اما متاسفانه نوآوری در کارها کمتر به چشم می خورد که کمبود این امر بسیار نگران کننده است. گرچه رسیدن به تکنیک خوب هم آسان نیست، اما مینیاتور عرصه ای است که در آن باید علاوه بر انتقاد، تحلیل و مباحث نظری، نوآوری و خلاقیت هم داشت."
اصولی گفت: "جای تاسف است که ما رشته مستقلی به نام نگارگری یا مینیاتور در دانشگاه نداریم. در حالی که لازمه کار یک هنرمند نگارگر اشراف به ریشه های زیبایی شناسی هنر و دانستن تاریخ هنر ایران و جهان است و این دانش جز در بستر دانشگاه به دست نمی آید. در این میان می توان به هنر تذهیب نیز اشاره کرد که از سال ها پیش برای زیبا نوشتن قرآن به کار می رفت و نمونه های دیگر آن را می توان در کاشیکاری ها نیز مشاهده کرد. اما تذهیب امروز از جمله هنرهای منزوی است."
وی در پایان افزود: "برای پرداختن بیشتر به هنر نگارگری می توان به آموزش های همه جانبه دست زد. دانشکده مینیاتور برپا کرد و رشته هایی چون تذهیب، گل و مرغ و نقاشیخط را فراگیر کرد. گرچه نمی توان در این هنرها نوآوری اساسی کرد، اما می توان به آنها مفهوم امروزی بخشید. ما می توانیم در دایره هنرهای سنتی دست به نوآوری بزنیم و در سطح جهان مطرح شویم."
نظر شما