به گزارش خبرگزاري "مهر"، در ادامه سخنرانيهاي موزه ملي تاريخ علوم پزشكي درباره موضوعات اخلاق و تاريخ پزشكي حيدر شادي درباره "رابطه اخلاق و فقه پزشكي" سخنراني كرد.
شادي با اشاره به اينكه امروزه در جوامع اسلامي نوعي ابهام در خصوص جايگاه و نسبت فقه و اخلاق پزشكي وجود دارد گفت : اين مشكل ناشي از ابهام در خصوص ماهيت رابطة اخلاق اسلامي و فقه است چرا كه هر دوي فقه و اخلاق، احكام ارزشي گزاره‌هايي حاوي محمولاتي همچون بايد، نبايد و … صادر مي‌كنند.
وي در ابتدا با استناد به منابع فقهي و اخلاقي رابطه تاريخي و سنتي اين دو علم را توصيف كرد، سپس نسبتهاي ممكن بين اين دو حوزه معرفتي در عصر مدرن معرفي شده و مورد ارزيابي قرار گرفتند.
پژوهشگر مركز تحقيقات اخلاق و تاريخ پزشكي دانشگاه علوم پزشكي در پايان با توجه به روابط تصوير گذشته سه مدل مناسب براي سيستم بررسي ارزشي فعاليت پزشكي در جامعه اسلامي ارائه كرد:
1. براساس مدل اول، فقه مرسوم در مراكز حوزوي كه متكفل صدور احكام با متدولوژي ويژه خود مي‌باشد توانايي لازم براي پاسخدهي به سوالات ارزشي جامعه اسلامي دارد و Bioethics بايد به فقه پزشكي ترجمه گردد و مراكز اخلاق پزشكي حداكثر براي فقه پزشكي موضوع‌شناسي كرده و زمينه را براي اجراي آن آماده مي‌كنند.
2. براساس مدل دوم در جوامع كنوني اسلامي مي‌توان با تغيير متدولوژي و مباني وجود شناختي و معرفت‌شناختي فقه تمام داوري‌هاي ارزشي را به فقه ارجاع داد. اخلاق عموماً متكفل تهذيب نفس و حداكثر آداب معاشرت است.
3. براساس مدل سوم بايد فقه را به خاطر انتقادات وارده، كه در متن به تفصيل آمده، ناكارآمد دانسته و در جوامع اسلامي براي بررسي ارزشي امور به جاي فقه از اخلاق فلسفي سكولار، آن طور كه در جوامع مسيحيت تجربه شده، استفاده نمود.
نظر شما