فيلمنامه اقتباسي؛ آري يا نه؟

به گزارش خبرنگار مهر، آنچه در ابتداي كار از سوي اين دفتر به عنوان سياست‌هاي حمايتي مطرح شد كمابيش همان سياست‌هائي است كه اخيراً هم اعلام شده: پرداخت حقوق فيلمنامه‌نويسي كه براي اقتباس از آثار خريداري‌شده اين دفتر از طرف تهيه‌كننده معرفي مي‌شود، پرداخت وام و ... به علاوه اين دفتر پيشنهاد تهيه‌كنندگان براي اقتباس از هر اثري را در شورايي بررسي مي‌كند و در صورت تأييد كتاب مورد نظر همان مراتب حمايتي شامل حال فيلمنامه‌نويس و تهيه‌كننده و فيلم خواهد شد.

به نظر مي‌آيد با اين سياست‌ها و برنامه‌هاي حمايتي علاوه بر تمركز فيلمنامه‌نويسان و كارگردانان صاحب‌تجربه در اين مركز، بايد سلسله مباحث مطروحه گسترده‌تر و كاربردي‌تر مورد بررسي قرار بگيرد و البته كميت رويكرد به امر اقتباس هم بيشتر و گسترده‌تر شود. اما در عمل كميت خروجي اين دفتر در طول يك سال گذشته يك اثر ساخته‌شده به نام "گوشواره" به كارگرداني وحيد موسائيان است كه از داستان "لبخند انار" هوشنگ مرادي كرماني اقتباس شده و دو كار ديگر كه درمرحله پيش توليد و ... هستند.

همين مقدمات را با سينماگران صاحب تجربه در حيطه اقتباس ادبي در سينماي ايران مطرح كرديم و تحليل آنها را از تشكيل چنين دفاتر حمايتي جويا شديم. البته با طرح اين پرسش كه با بررسي آثار اقتباسي در سينماي ايران علت گرايش كمتر فيلمنامه‌نويسان مستقل به اقتباس ادبي نسبت به فيلمنامه‌نويس ـ كارگردانان چيست؟ به ويژه كه اكثر اين اقتباس‌ها هم در حوزه ادبيات خارجي انجام شده و به نوعي گونه ادبيات پربار ايراني را زير سئوال مي‌برد.

سير اقتباس در سينماي ايران به كجا مي انجامد و چه آينده‌اي براي آن متصور است؟ سينماگران صاحب تجربه در اين حيطه به اين پرسش‌ها پاسخ داده‌اند.