به گزارش خبرگزاري مهر، نشست «توانايي هاي فلسفه اسلامي در مسائل اجتماعي با حضور دكتر محمد لگنهاوزن در موضوع تواناييهاي اجتماعي فلسفه اسلامي در پژوهشكده فلسفه و كلام پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي برگزار شد.
دكتر لگنهاوزن در ابتدا به وضعيت فلسفه غرب در توجه به مسائل اجتماعي پرداخت و گفت : البته همه مكاتب فلسفي به يكسان به اين مسائل توجه نكردند البته ورود به فلسفه هاي مضاف مثل فلسفه اخلاق، فلسفه سياست و فلسفه اقتصاد...، تخصص در دو حوزه را لازم دارد.
وي معتقد است كه ورود فلسفه در حوزه هاي اجتماعي در جامعه اسلامي نه تنها ضرري ندارد، بلكه از چند جهت كمك كننده است. يكي از جهت فهم عميق تر دين؛ دوم از جهت نحوه اجراي احكام ديني، با توجه به شرايط امروز.
لگنهاوزن خاطر نشان كرد: علت ضعف دين داري در اروپا تأمل فلسفي در مسائل ديني نبود، بلكه مسائل اجتماعي و نحوه عملكرد كليسا در حمايت از نظام فئودال و سلطه طلبي در آن نقش داشت. اما در فلسفه ورزي در مسائل ديني نبايد سطحي نگري كرد و با ادله ضعيف به نفي مسائل ديني پرداخت.
لگنهاوزن در پاسخ به اين سؤال كه چرا مسائل اجتماعي در فلسفه اسلامي كمرنگ است، گفت: مسائل اجتماعي وجود دارد چه در آثار فارابي و چه سهروردي، ولي كمرنگي آن در دوره هاي متأخر مربوط به جوّ زمانه مي شود و گلايه هاي صدرا در كتاب سه اصل نشان از آن دارد.
وي با اشاره به اينكه بعضي معتقدند فلسفه اصيل اسلامي در كلام اسلامي و تا حدّي اصول فقه آمده است، با اين حساب فلسفه اسلامي را در كجا بايد جست، اظهار داشت: فلسفه يك معناي عام دارد كه شامل حوزه هاي كلام و اصول هم مي شود، ولي در حوزه خاص، همان مكاتب مطرح هستند.
وي در ادامه گفت : امروزه براي باروري فلسفه اسلامي در حوزه هاي عملي، بايد به همه حوزه هاي كلامي اصول فقهي، متون اصلي اسلامي و سخنان غربيان توجه كنيم.
وي افزود : سوال اين است كه از كجا بايد آغاز كنيم، جواب اين مي شود كه هم به ترجمه متون دست بزنيم ، هم به تصحيح انتقادي متون گذشته در تمدن اسلامي همت بگماريم و هم به متون اصلي دين توجه كنيم و با كاري تطبيقي و انتقادي و با سرعت زياد به پرسش هاي امروزي پاسخ دهيم.
نظر شما