پس لرزه های اعدام صدام ؛ عراق و دو راهی سرنوشت ساز !

می توان اینگونه پیش بینی کرد که عراق بعد از صدام، یک دوراهی بزرگ را در پیش رو دارد: یا یک دوره جدید و گسترده از نا امنی و آشوب و تروریسم و جنگ های فرقه ای در عراق آغاز خواهد شد یا حذف صدام سبب خواهد شد که توازن شکننده فعلی و تعامل ناشی از تقسیم قدرت فعلی بین گروههای مذهبی-سیاسی عراق تثبیت شود و اگر مدل فعلی تقسیم قدرت بین نیروهای سیاسی بتواند پس لرزه های ناشی از حذف صدام را تحمل کند، می توان اینگونه گفت که این "مدل"، تقریبا در عراق امروز تثبیت شده است و مدلی است که حداقل  برای دهه آینده در عراق ،  قابل تداوم خواهد بود.

در واقع اعدام صدام وقتی می تواند بیشترین اثر را در سپهر سیاسی عراق برجا بگذارد که با حذف دیکتاتور بعثی، ائتلاف و همسویی ناپیدا و غیر رسمی بخشهایی از  "اهل سنت" عراق و جریان "تروریستی وهابی-سلفی"  که هردو،علقه هایی نسبت به نظام سابق عراق و نماد آن "صدام" دارند، از بین برود.

به گزارش مهر،واقعیت این است که کاریزمای صدام به عنوان رئیس یک کشور عربی با ژستهای  ضد آمریکایی و ضداسرائیلی  رادیکال ، به ویژه آنکه "قربانی" حمله آمریکا هم  شد؛ از یک سو مورد استفاده جریان تروریستی برای تداوم فعالیتهای خود در عراق قرار می گیرد  و از سوی دیگر بخش مهمی از اقلیت اهل سنت عراق،  "صدام حسین" را به عنوان نماد حاکمیت اقلیت سنی برعراق به یاد می آورند، حذف صدام که منجربه شکستن این همسویی مخرب می شود، نوید بخش افق روشنی در پیش روی عراق و اضمحلال جریان پیچیده تروریستی  در این کشور می تواند باشد.

از منظری دیگر باید توجه داشت اعدام صدام درشرایطی و توسط دولتی انجام می شود که رئیس جمهور آن "کرد" و نخست وزیر آن "شیعه" هستند، این موضوع می تواند توازن فعلی موجود عراق را به ویژه به ضرر "کردها" به هم بزند و حداقل سبب ایجاد حساسیت بین دیگر کشورهای عربی شود، مخالفت مداوم و علنی جلال طالبانی، رئیس جمهور عراق با اعدام صدام و اعلام این نکته که هرگز حکم اعدام صدام را امضاء نخواهد کرد و معاونش این کار را انجام خواهد داد.( از ابتدای تشکیل دادگاه صدام )  نشان از این مسئله دارد که طالبانی به خوبی از پیچیدگی ها و دشواری های اعدام دیکتاتور سابق عراق، مطلع است و درعین حال نیز می خواهد وجهه اعتباری خود به عنوان یک تحصیلکرده رشته حقوق در نزد افکارعمومی جهانی را حفظ کند.

 اعدام صدام در جهان عرب چنین معنا و مفهومی دارد که "رئیس سابق یک کشور عربی توسط غربی ها سرنگون و دستگیر و  اعدام می شود" این مفهوم، احتیاط سران محافظه کارعربی را نسبت به اهداف غرب و به ویژه آمریکا درخاورمیانه را بیشتر
می کند و سبب تنهایی بیشتر آمریکا در منطقه خواهد شد.

اگر عراق بعد از اعدام صدام حسین، به سمت ثبات و اضمحلال تروریسم پیش نرود و آتش جنگهای فرقه ای شعله ورتر شود و جمهوریخواهان آمریکایی هم نتوانند ازاین برگ برنده، استفاده مطلوب کنند، باید پذیرفت  که "بوش" و هیئت حاکمه محافظه کار آمریکا، بزرگترین و تاریخی ترین بازنده مسئله عراق خواهند بود، شکستی که هزینه های سنگین ودراز مدت آن مستقیما "آمریکا" را هدف خواهد گرفت،"تکان های شدیدی" که عراق بعد از صدام، با آن روبرو است، به حدی قوی است که می تواند عراق را تا سرحد " تجزیه" نیز پیش ببرد و همین حساسیت واقعی شرایط موجود را نشان دهد.