میراث جاودان امام هشتم؛ عقلانیّت و تدبیر در برابر ضلالت هاست

به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر یادداشتی از حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی به مناسبت سالروز میلاد حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) است که در ادامه می خوانید؛

ارادتی به پیشگاه حضرت رضوی (ع)

این ذرّه ناچیز را نرسد تا در برابر بزرگی به بلندای همه هستی سخنی آورده و یا کلامی‌ گوید، که او سلطان عزّت است و شاه بال وجودش کائنات را از تحت ثریٰ تا فوق ثریا به زیر پر می پرورد،  حشمت و جلالش بی مانند، شکوه و جمالش بی نظیر، عزّت و شوکت اش بی مثال است.

  آن امام رئوفی که عالم آل محمد(ص)  می‌خوانندش و آن ولیّ رحیمی که از رأفت و رحمتش همگان بهره مندند. مغناطیس وجودش همه ی دل باختگان را به سوی خویش فرا می کشد. شهد کلامش و شیرینی مرامش دلکش شاهدان و مشهد عاشقان است.

صحن مصفّا و رواق مرقّا و ضریح بیضاء و گنبد مطلّای حضرت رضوی (ع) همواره نشان جایگاه الهی ومرتبت قصوی اوست.

البته مقام رضا و مکانت والای حضرتش یگانگی ثبوت و فرزانگی وجودش را نمایان می‌سازد.

گرچه همه اولیای الهی در سپهر امامت و سمای ولایت، خورشیدی تابان و حماسه ای جاودان اند، در عین حال هر یک به تنهایی گوهری یکتا و درّی یگانه اند که در دوران حیات و زندگی خویش به زیباترین جلوه ظاهر شده و با درایت و تدبیر برغم همه سختی‌ها و تمام دشمنی‌ها، نظم دین و نظام امت را ضامن و حافظ بودند.

 البته در این میان حیاط سراسر فروغ امام رضا (ع) بسی جای تامّل و فراوان جای توجّه دارد، تنها امامی که در ایران این سرزمین شگرف و در بین این ملّت سترگ مأویٰ گرفته و مضجع شریفش تحفه الهی و بارقه ای ربّانی به این مردم و این مرز و بوم گردیده حضرت علی ابن موسی الرضا (علیه السلام) است.

حماسه ها را تنها نمی ‌توان در میدان نبرد و قلمرو کارزار خلاصه کرد بلکه حماسه هائی بزرگتر و هنگامه­ های ستودنی تر را چه بسا در میادینی دیگر می توان مشاهده نمود. اگر حماسه حسینی (ع) در برابر زور و زر انسانهای وضیع و پست عصر اموی بسیار بزرگ و ماندنی بود، لیکن حماسه رضوی (ع) در برابر تزویر عباسی و نیرنگ و فریب مأمونی به مراتب شگفت انگیزتر و خیره کننده تر است؛ اگر همه جهل و نادانی و تمامی حماقت و عصبیّت در چهره مردان خشن و خلفای کینه توز اموی و مروانی  جمع شده بود تمامی جهالت و غرور و سراسر مکر و فسون در مردان فریب و خلفای حیله گر عباسی به وفور نمایان بود.

اما امام رضا (ع) برای این سرزمین به گونه‌ای دیگر درخشید و حماسه متفاوت آفرید. میراث حضرتش  برای این خطّه که قلمرو فرزانگان و سرزمین خردمندان است با حفظ اصل عزّت و شوکت اسلام و صلابت و اتقان امّت مسلمان در تمامی دوران حیات، خصوصاً از مقطع هجرت از مدینه به خراسان و مدت اقامت در خطّه زرخیز ایران،  هوشیاری و هوشمندی،  متانت و استواری، علم و آگاهی،  صبر و بردباری، حشمت و شکوهمندی، ایستادگی و خردمندی بود.

نه نیرنگ و فریب در او اثر نهاد و نه وی  بر پایه مکر و حیله با احدی روبرو شد. بلکه فرزانگی، اخلاق، عقل، درایت، آرامش و متانت از او زرّ نابی ساخت که تلالو وجودش چشمها را به بارش،  عقلها را به کرنش،  قلبها را به آرامش و زبانها را به ستایش گشوده و می گشاید.

میراث جاودان امام هشتم (علیه السلام) که فخر همه دوران و شرف سراسر اقالیم، خصوصاً اقلیم ایرانیان است، عقلانیّت برای تمشیت امور و تدبیر در برابر جهالت ها و ضلالتهاست، همو که فرمود: «صدیق کل امرئ عقله و عدوّه جهله» (مسند امام رضا (ع) کتاب العقل ص٣ ح ١) بذراین سخن حضرت رضوی (ع) که تفکّرپایه گذاری اصول و بنیان نهادن فروع برآن است که «فاعقل ذلک و ابن علیه ما علمت صوابا» (مسند امام رضا (ع) ج ٢ ص ٨٦ ح ٣) در دل و جان مردان و زنان این مملکت به درستی نشانده و آبیاری شد و بر این اساس نخل پرثمری شد که جای جای ایران اسلامی از ثمرات آن در ابعاد مختلف بهره می‌برد.

وجود مبارک امام رضا (ع) آنچنان درخشان و سیره و مرام وی آنچنان تابان است که آمد و شد دوران و گذار افراد و اشخاص به حریم کبریائی او آسیب و خللی ایجاد ننموده، بلکه آنچه ماندگار و بنیاد پایدار دارد معرفت نمایان و ارادت شایان است. 

امّت رضوی ایران سرافراز، امید فراوان دارد  تا با الهام از تراث وحیانی آن امام عقل و عدل،   جامعه ونظام اسلامی به آرمانها واهداف بلند آن اسوه الهی نزدیک گردند.