به گزارش خبرنگار مهر، فرزان عاشورزاده را باید کشف بزرگ بیژن مقانلو در تکواندو ایران نامید. تکواندوکاری که در رده نوجوانان توفیقی در کسب مدال نداشت، ولی در رقابتهای انتخابی تیم ملی عملکرد خوبی داشت و با تیم ملی به مسابقات قهرمانی آسیا در قزاقستان اعزام شد و به نشان طلا دست پیدا کرد.
این تکواندوکار تنکابنی قبل از المپیک آنقدر خوب مبارزه کرد و مدال گرفت که به سونامی تکواندو معروف شد. هیچ میدانی نبود که فرزان اعزام شود و دست خالی به ایران بازگردد. طلای بازیهای آسیایی ۲۰۱۴، طلای قهرمانی جهان ۲۰۱۵، سه طلا، دو نقره و یک برنز رقابتهای گرندپری مهمترین مدالهای عاشورزاده قبل از ریو ۲۰۱۶ بود که او را به امید اول ایران برای کسب مدال طلا معرفی کرد.
اما کسی نمی داند قبل از ریو ۲۰۱۶ چه اتفاقی افتاد که نه تنها فرزان، که خدابخش و مردانی هم عملکرد ضعیفی داشتند تا تکواندو بعد از المپیک ۲۰۰۰ که وارد المپیک شد، مدالی برای ایرانی ها نداشته باشد.
اما تبعات این شکست، نه برای فدراسیون که برای ملی پوشان این رشته سنگین بود. فرزان عاشورزاده که یک تکواندوکار فنی و باهوش بود، به یکباره تبدیل به تکواندوکاری معمولی شد. غیبت در مسابقات لیگ و تورنمنت ها او را از شرایط روز دور کرد و در مسابقات جهانی هم توفیقی نداشت. عاشورزاده بعد از مدتی استراحت به اردوی های تیم ملی بازگشت و راهی گرندپری مراکش شد.
این تکواندوکار ملی پوش سه بار روی «شی هاپ چانگ» پهن شده در سالن «شاهزاده مولا عبدالله» شهر رباط حاظر شد. وی «قاسم مگمدوف» از آذربایجان را ۱۹ بر ۳ و «ویتو دلاکویلا» از ایتالیا را ۱۷ بر ۷ شکست داد و به نیمه نهایی راه پیدا کرده بود. هر دو این تکواندوکاران از عنوان داران جهان بودند برای عاشورزاده حرفی برای گفتن نداشتند.
فرزان در نیمه نهایی در یک رقابت نزدیک ۸ بر ۷ نتیجه را به «کارلوس ناوارو» مکزیکی واگذار کرد و به نشان برنز دست یافت. این چهارمین مبارزه عاشورزاده و «ناوارو» بود. در سه مبارزه قبلی در رقابتهای گرندپری ۲۰۱۴ منچستر، قهرمانی جهان ۲۰۱۵ چلیابینسک و گرندپری مسکو ۲۰۱۵، فرزان رقیب را شکست داده بود و این اولین پیروزی «ناوارو» بود.
عاشورزاده آخرین بار خردادماه ۹۵ و در مسابقات بین المللی یونانی به نشان طلا دست پیدا کرد و بعد از آن تا همین امروز هیچ مدالی کسب نکرده بود. در واقع فرزان عاشورزاده بعد از ۴۵۴ روز موفق به کسب مدال شد. اما فارغ از این مدال، مبارزاتی بود که فرزان در مراکش به نمایش گذاشت. نشان داد که رفته رفته از شوک المپیک خارج شده و می تواند به روزهای خوب گذشته بازگردد.
هر چند هنوز برخی مشکلات فنی بخصوص در زمان عقب افتادن امتیاز و سردرگمی و نداشتن تاکتیک مناسب برای جبران در مبارزات او مشهود است و وظیفه بی باک است که برای رفع آن تلاش کند ولی در مجموع این مدال برنز را باید به فال نیک گرفته و امیداور بود که این تکواندوکار ۲۱ سال بازهم برای تکواندو ایران در میدانهای مختلف زیبا مبارزه و چشم نواز مبارزه کرده و مدالهای خوشرنگ کسب کند.
نظر شما