خبرگزاری مهر، گروه استان ها - سیده فاطمه هلالات: مردها گردهم حلقه بسته اند. او بالاتر ایستاده است. صدایش افت و خیز دارد اما نفسش نه. کلمه به کلمه را محکم ادا می کند. تک تک بیت ها را با حسی خاص می خواند. انگار همین دیروز آنها را نوشته. اشعار خود را مداحی می کند. اشعاری که خودش هم نمی داند چطور اینقدر زیاد شدند و چه شد که ۲۰ مداح مطرح از پهنای دنیای عربی جذبشان شده اند و از روی آنها مداحی می کنند.
«علیرضا بطیلی» معروف به «راضی فیصلی» است و کمتر کسی است که اهل عزاداری و مرثیه برای اهل بیت(ع) به زبان عربی باشد و این شاعر عرب خرمشهری را نشناسد. معروفیتی که حالا پهنه کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس را در نوردیده است.
شعر عربی خوزستان به واسطه فعالیت شاعران خوبی که در آن ظهور کرده اند از غنای خاصی برخوردار است. در شعر شاعران عرب خوزستان به دلیل نزدیک بودن لهجه عامیانه تکلم به زبان فصیح و کتابی، اکثر کلمات کاربردی در شعر شعبی ریشه در زبان فصیح عربی دارد.
به جز کشور عراق، شعرهای شاعران عرب خوزستان در رتبه‌ای بالاتر از سایر کشورهای عرب قرار دارد. شعر سایر کشورهای عرب همانند سوریه و عربستان در رده‌های بعدی قرار دارد زیرا قواعد دستوری از نظر لهجه و زبان در شعر آنها رعایت نمی‌شود. در شعر عرب خوزستان به موضوعات متنوعی پرداخته می‌شود اما رکن اصلی و اساسی در این شعر مدح و ثنای اهل‌بیت (ع) است. هم‌چنین کاربرد برخی مفاهیم در این شعر مثل ابوذیه و موال در رتبه بالاتری نسبت به سایر کشورها قرار دارد.
خبرنگار مهر به بهانه ایام ماه محرم سراغ این شاعر و ذاکر اهل بیت(ع) رفت که که در این ایام برنامه اش به قدری پر است که حتی فرصتی برای مداحی کردن در حسینیه خودشان ندارد. امروز شادگان است و فردایش آبادان و ...
چه شد که به شعر روی آوردید؟
شاعری در خانواده ما چیز تازه ای نبود، برادر بزرگم شعر می گفت و خیلی شناخته شده بود. من هم از ۱۷ سالگی و در زمان جنگ شعر گفتن را با غزل شروع کردم . آن موقع جنگ زده بودیم. ما در زمان جنگ در شادگان، بعد بروجرد، بعد اهواز و رامشیر زندگی کردیم و در رامشیر بود که کم کم در دایره اهل بیت(ع) قرار گرفتم و از این خط خارج نشدم تا اینکه روز به روز شهرتم بیشتر شد.
و چطور به عنوان یک شاعر بین المللی شناخته شدید؟
از سال ۶۸ شعر گفتن را شروع کردم. سال ۷۰ شعر خارج از دایره اهل بیت نداشتم و برای مداحی هایم از اشعار خودم استفاده می کردم . سال ۷۶ به خاطر شرکت در مراسم و تریبون خارج شهر، بیشتر شناخته شدم و سال ۸۲ بود که شهرتم فراگیر و خارج از کشور شد. البته اولین بار در سال ۷۸ در امارات مداحی کردم، سال ۸۲ در کویت مراسم داشتم و از سال ۸۳ و بعد از سرنگونی رژیم بعث تا الان در اکثر شهرهای عراق و عتبات عالیات مداحی کردم و همه گیر شدن وسایل ارتباط جمعی و توسعه ارتباطات الکترونیک هم باعث شد گستره شهرتم روز به روز در عالم شیعی وسیع تر شود.
دیوان اشعار هم دارید؟
از من پنج دیوان شعر چاپ شده و سه دیوان هم در دست چاپ است که بیشتر در قالب مرثیه هستند. هر دیوانی بالغ بر ۳۰۰ شعر است . عمده اشعار مربوط به محرم، صفر و ایام فاطمیه در قالب مرثیه و در سایر مناسبت ها همچون شعبان و رمضان در قالب مدح هستند که به هرمناسبت هرسال ۳۰ تا ۴۰ شعر اضافه می شود.
در شعر از سبک خاصی پیروی می کنید؟
اشعارم به سبک فیصلی معروف شده اند. ترکیبی از شعر قدیم و کلاسیک و امروزی است که نوعی نوآوری در آن هست. انگار سبک سنتی است که هم رنگ بوی امروز دارد و هم کلاسیک است. شعرهای من همیشه شنونده دارد و می تواند طرفداران هر دو سبک را جذب کند چون علم امروز و تحول روز در آن دیده شده است. بالغ بر ۲۰ مداح از شعرهای من استفاده می کنند که اکثر آنها از خارج از کشور به ویژه از کشورهای کویت، عراق، بحرین، القطیف، عمان و لبنان هستند . البته من طبع شعر فارسی هم دارم و بین اشعارم شعرهای فارسی هم هست و در خیلی از شب شعرهای فارسی و عربی شرکت می کنم.
در صحبت هایتان بر نقش ارتباطات در معرفی خودتان اشاره کردید، به نظر شما پیشرفت تکنولوژی در معرفی شعر عربی هم تاثیر گذار است و چطور؟
تحول و توسعه علم الکترونیک معایب و مزایایی دارد که در کنار معایبش ارتباط بین اقشار مختلف در سطح جهان را ممکن کرده و باعث شده که سبک های جدیدی در شعر توسعه پیدا کنند و چهره های ناشناخته شناخته شوند. اما قبل از این تحولات ارتباط برقرار کردن بسیار سخت بود. همین وسایل ارتباط جمعی باعث شده هم جایگاه شعر عربی وسیع تر و این اشعار به روز شوند و هم به ما شاعران کمک می کند که اندوخته های خود را انتقال دهیم و همینطور در خودمان تغییر ایجاد کنیم چرا که باید برای فردا و آینده برنامه ریزی کرد و سبک روز و سبک فردا را دنبال کرد.
آیا در این سال ها در مقام رقابت با شاعران عرب کشور و کشورهای حاشیه خلیج فارس قرار گرفته اید؟
رقابت به معنای جا افتاده امروز که معنای مسابقه بدهد نه. اما در استان و کشورهای عراق، کویت و بحرین شب شعرهای مختلف اما غیررسمی شرکت کردم که همیشه حضورم به عنوان نماینده خرمشهر و خوزستان مطرح می شد. یکی از مراسم های این چنینی« جشنواره المهدویه » در کویت بود که در سال ۲۰۰۸ یا ۸۷ برگزار شد و تحولی شگرف برای من محسوب می شود چون آن سال از بین ۱۰ شاعر کشورهای مختلف مقام اول را کسب کردم و در محافل بین المللی شهرتم را چندین برابر کرد. در بسیاری از برنامه ها به عنوان مهمان ویژه یا عضو تیم داوری شرکت کرده ام. حدود ۱۲ جشنواره ملی شعر هم حضور داشتم.
شما نماینده خوزستان در جشنواره مهربانی بودید، لطفا از حضورتان در کنگره شعر پیامبر مهربانی بگوید؟
در کنگره شعر پیامبر مهربانی از استان های مختلف و قومیت های مختلف یک نماینده بود در آن کنگره به نمایندگی از استان خوزستان دعوت شدم و به اسم راضی فیصلی شرکت کردم .این کنگره برای اولین بار بود که همه قومیت ها وگویش ها و مذاهب را دور هم جمع کرد.
فکر می کنید چرا شما از بین شاعران عرب خوزستان انتخاب شدید؟
خب دقیقا نمیدانم اما احتمالا به خاطر شهرت بین المللی و شهرت ادبی که در جوامع بین المللی دارم و نوع ارتباطات وسیع بین المللی ام انتخاب شده باشم و چون من از خرمشهر شرکت کرده بودم نگاه ویژه ای به من می شد و به خاطر قدمتم در روز اول به عنوان پیشکسوت تقدیر شدم.
نظرتان درباره این کنگره و محافل بین المللی مشابه چیست؟
کنگره شعر پیامبر مهربانی همه قومیت ها را جمع کرد و به نوعی گردهمایی با شعر بود و شعر توانسته بود بین قومیت ها و مذاهب همدلی خاصی ایجاد کند و همینطور که معکوس آن هم شدنی است و با توجه به تلاش برای تفرقه افکنی باید هوشیاری وجود داشته باشد که از شعر به عنوان فرصتی برای همدلی استفاده کرد. این کنگره توانست همه اقوام را جمع کند. باید طوری شود که بیرون از کنگره نیز همینطور باشد. من این کنگره را حرکتی مثبت دیدم که ای کاش در شهرها و استان های مختلف که قومیت های مختلف وجود دارد هم اجرا شود.
«محمدرضا بطیلی» یا همان« راضی فیصلی» شاعر خوزستانی شناخته شده، اعتقاد دارد شعر می تواند سبب صلح بین مردم جهان شود، می تواند مرزها، رنگ ها، نژادها و هر چیزی که حائلی میان انسانیت باشد را بردارد. او که حالا در ۴۸ سالگی شاگردانی را هم تربیت کرده و می کند، در پایان می گوید: شاعر به واسطه شعرش باید اثرگذار باشد، شاعر می تواند فرهنگ ساز باشد. باعث ایجاد همدلی شود. شاعر می تواند احساس وطن دوستی بین مردم را بیشتر و بیشتر کند . شاعر با شعرش می تواند اجتماعی را دگرگون کند و به سمت و سوی محاسن حرکت دهد.
نظر شما