به گزارش خبرنگار مهر، ولی شریعتی ظهر چهارشنبه در همایش بزرگداشت روز جهانی غذا، با اشاره به پیشینه ورود چای به ایران در سال ۱۲۷۸ و گزینش دو منطقه تنکابن و لاهیجان برای کشت چای گفت: با توجه به محصولات منطقه، چای غرب مازندران بسیار غریب واقع شده، به این معنا که بسیاری از افراد از وجود چای در این استان اطلاع نداشته و کار فرهنگی در این زمینه انجام نشده است.
رئیس انجمن صنعتی چای مازندران، با بیان اینکه در غرب مازندران حدودا ۱۲ کارخانه چای‌سازی وجود دارد که از این تعداد ۹ کارخانه فعال هستند، افزود: ظرفیت روزانه کارخانه‌ها بیش از ۲۴۹ تن بوده که ۳۹۰ کارگر در آنها مشغول به کارند.
وی مساحت باغات چای غرب استان را ۲ هزار و ۲۰۰ هکتار برشمرد و افزود: غرب استان ۲ هزار و ۷۰۰ کشاورز با تولید سالانه هزار تن چای کیفی دارد.
شریعتی تفاوت چای استان و وارداتی را ارگانیک بودن چای مازندران دانست و افزود: چای ما بخاطر دیردم بودن، بعد از ۱۵ دقیقه عطر و طعم بسیار خوبی دارد و حتی می‌توان تا چندین ساعت بعد هم آن را نوشید اما رنگ و اسانس چای خارجی زود از چای جدا می‌شود.
وی ارزش اقتصادی یک دوره بهره‌برداری از چای را، ۷۲ میلیارد تومان برشمرد که این میزان با مشارکت ۶۰ درصدی دولت و ۴۰ درصدی کارخانه به کشاورز پرداخت می‌شود و به اقتصاد و اشتغال منطقه کمک می‌کند.
رئیس انجمن صنعتی چای مازندران، با اشاره به جمعیت ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفری استان، گفت: اگر واقعاً به تولید منطقه احترام بگذاریم، چای تولیدی با همین جمعیت به فروش می‌رسد و نیاز به فروش در استان‌های دیگر نیست، اما چای ما هنوز در انبار مانده و منتظر مشتری هستیم.
شریعتی با اشاره به اینکه استان مازندران و گیلان در دهه ۷۰ حدود ۷۵ هزار تن چای در ۶ هزار هکتار زمین و با ۳۶ هزار نفر کشاورز تولید می‌کردند افزود: اما اکنون تولیدات ما به ۲۲ هزار تن در این دو استان کاهش یافته که نیازمند کمک و توجه جدی از سوی دولت است.
وی ما بیان اینکه ما به اشباع در کشور نرسیده‌ایم و چای مصرفی کشور بیش از ۱۳۰ هزار تن است، بر حمایت دولت از کشاورز و کارخانه‌دار تأکید کرد.
نظر شما