به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی کشتی آزاد ایران با رکودی عجیب و نگران کننده در رقابتهای جهانی ۲۰۱۷ فرانسه به رده نهم سقوط کرد تا این ناکامی بزرگ، زنگ خطری برای متولیان کشتی باشد.
بعد از این اتفاق تلخ، تمام نگاه ها به شورای فنی دوخته شد تا دلایل ناکامی و راهکارهای خروج از این افت تاریخی، بررسی و مشخص شود. نخستین موضع گیری شورای فنی، وعده تغییر و تحول اساسی در کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد بود. مربیانی که در این ناکامی بزرگ، کمتر از کشتی گیران مقصر نبودند و در بسیاری از شکست‌های دور از انتظار آزادکاران که در ثانیه های پایانی رقم خورد، سهم زیادی داشتند.
بدین ترتیب گزینه‌های مختلفی هم برای جایگزینی محمد طلایی به عنوان سرمربی تیم ملی مطرح شد، اما برگزاری نشست شورای فنی برای حل و فصل این موضوع تا امروز به تاخیر افتاد. به گفته برخی از اعضای شورای فنی این تاخیر نیز ،همچنان تا بعد از =مجمع انتخاباتی رئیس فدراسیون ادامه خواهد داشت.
گزینه‌هایی که هنوز به تایید نرسیدند
هر چه که زمان برگزاری نشست شورای فنی به تعویق می افتاد، تعداد گزینه ها نیز بیشتر و بازار شایعات و گمانه زنی ها داغ تر می شد. در این میان هر گروهی از اهالی کشتی به طرح پیشنهادات شخصی و معرفی گزینه های خودشان مشغول هستند و هر روز گزینه جدیدی به عنوان سرمربی آینده تیم ملی کشتی آزاد مطرح می شود. اما در این بین نام برخی از گزینه ها بیش از دیگر همتایان خود بر سر زبانهاست.
«اکبر فلاح» یکی از همان گزینه های اصلی و مورد تایید اهالی کشتی است که همه از او به عنوان یک مربی سازنده و قهرمان بااخلاق کشتی ایران یاد می کنند. البته گفته می شود فلاح در همان ابتدای کار، بطور شفاهی و دوستانه، آب پاکی را روی دست شورای فنی ریخته و شرط حضورش را به داشتن اختیار تام و البته عدم توجه به فرایند انتخابی تیم ملی اعلام کرده است. شرطی که بعید به نظر می رسد شورای فنی و فدراسیون آنرا قبول کنند.
«غلامرضا محمدی» هم یکی از گزینه‌های اصلی سرمربیگری تیم ملی است. گزینه ای که سابقه درخشانی در این مسئولیت دارد و افتخارات فراوانی با آزادکاران ملی پوش در رقابتهای آسیایی و جهانی کسب کرده است. البته محمدی برای رسیدن به سرمربیگری تیم ملی، مخالفان فراوانی هم دارد و برخی از اعضای شورای فنی اعتماد چندانی به او ندارند. گفته می شود یکی از مهمترین دلایل مخالفت با بازگشت محمدی به جایگاه سرمربیگری، تغییر شرایط مختلف او نسبت به سالهای قبل است و برخی معتقدند وی دیگر توان مدیریت و جمع و جور کردن حواشی احتمالی تیم ملی را ندارد.
«محمد حسن محبی» هم از دیگر گزینه های سرمربیگری بود که البته بعد از مطرح شدن نامش گفته شد چندان تمایلی برای همکاری با فدراسیون ندارد. بدین ترتیب خیلی زود از جمع گزینه ها خارج شد.
برخی از اهالی کشتی هم موافق ابقای محمد طلایی در راس امور تیم ملی کشتی آزاد به عنوان سرمربی هستند و معتقدند آنچه باید تغییر کند، مربیان کادر فنی هستند، نه محمد طلایی. این عده از گوش شکسته ها بر این باورند که با توجه به شرایط کنونی، گزینه ای بهتر و فنی تر از محمد طلایی برای سرمربیگری نداریم و او باید همچنان در این مسئولیت باقی بماند.
یکی از نکات جالب در بحث انتخاب سرمربی جدید تیم ملی، مطرح شدن نام علیرضا رضایی است. وی که به تازگی بعد از مدتها دوری از فدراسیون کشتی به عنوان سرمربی تیم کشتی آزاد امید، انتخاب و مشغول به فعالیت شده، توسط برخی از اهالی کشتی به عنوان گزینه جدید برای پیوستن به کادر فنی تیم ملی معرفی شده است. به همین دلیل برخی از اعضای شورای فنی منتظر عملکرد تیم امید در رقابتهای جهانی هستند تا بدین ترتیب به حضور علیرضا رضایی در کادر فنی تیم ملی بزرگسالان، جدی‌تر فکر کنند.
گزینه‌ای که بیشترین شانس و اجماع را دارد!
در شرایطی که هر روز یک گزینه جدید به جمع سرمربیان احتمالی تیم ملی مطرح می شود، یک گزینه نسبت به دیگران با شانس و اجماع بیشتری روبروست. رسول خادم به عنوان سرمربی پیشین و رئیس کنونی فدراسیون کشتی همان گزینه اصلی بسیاری از اهالی کشتی و حتی شورای فنی است که البته احتمال بازگشتش به تیم ملی، به مجمع انتخابات ریاست فدراسیون گره خورده است. علاوه بر اهالی کشتی و علاقمندان به این رشته، حتی اعضای شورای فنی هم از خادم به عنوان گزینه اصلی یاد می کنند و معتقدند تنها کسی که می تواند کشتی آزاد را از بحران رقابتهای جهانی فرانسه خارج کند، خادم است.
آنچه مسلم است فعلا باید صبر کرد، چراکه شورای فنی اعلام کرده روند انتخاب سرمربی جدید تیم ملی، به بعد از مجمع انتخابات فدراسیون موکول شده و گویا باید تا اواخر دیماه منتظر به سرانجام رسیدن این پروسه طولانی ماند.
نظر شما