به گزارش خبرنگار مهر، با توجه به این که غالب شرکت کنندگان را زنان این منطقه تشکیل می دادند و متاسفانه تعداد کثیری از این افراد یا نوشتن نمی دانستند و یا آن قدر در نوشتن تبحر نداشتند که بتوانند خواسته های خود را به رشته تحریر درآورند در خواست های مکرر آنها از خبرنگاران به خصوص خبرنگار خبرگزاری فارس که در میان خانم ها نشسته بود باعث شد تا خبرنگاران حاضر به سختی بتوانند به کار اصلی خود بپردازند و به قولی عریضه نویس شده بودند.
در پایان مراسم هم هجوم مراجعان به اندازه ای بود که شهردار به سختی توانست از در سالن بیرون رود و البته همین موضوع باعث شد تا به بسیاری از سئوالات خبرنگاران نیز پاسخ ندهد. در این میان چند سوال قدیمی به وجود می آید که پاسخگویی به آنها حداقل در ذهن هم می تواند بسیاری از ابهامات را روشن کند، که چرا همواره در برگزاری مراسم این چنینی بی نظمی و وجود افراد غیر مسئول در محیط باعث به وجود آمدن مشکلات برای مدعوین و مسئولان شرکت کننده و همچنین خبرنگاران و عکاسان می شود؟
آیا با وجود سامانه های 137و 1888 و کارآمدی فراوان این سامانه ها نیازی به این حجم انبوه عریضه نویسی و مراجعه حضوری و رو در رو با بالاترین مقام شهرداری وجود دارد؟ چرا مردم ما همواره ملاقات حضوری با مسئولان، آن هم در چنین شرایطی که به نظر نمی رسد چندان کارآمد باشد را بر طی کردن راههای قانونی ترجیح می دهند؟ آیا رسیدگی به مشکلات مردم در شرایط سرپا و بدون شنیدن نظرات کارشناسی امکانپذیر است و در صورت ارائه دستور و یا زیرنوشت و ابلاغی از جانب مسئولان، این حکم تا چه حد می تواند عادلانه باشد؟ آیا در صورت وجود راهکارهای اساسی و پایه ای برای حل مشکلات مردم باز هم با این حجم انبوه مراجعه به نهادهای مختلف و به مسئولان آنها در دیدارهای مردمی مواجه خواهیم شد؟
نظر شما