هنرمندان به یاد "رضا" گرد هم آمدند

به گزارش خبرنگار مهر، در این مراسم هنرمندانی چون جمشید مشایخی، علی دهکردی، انوشیروان ارجمند، علیرضا اسیوند، رضا توکلی، حسینعلی لیالستانی، حسین پاکدل و خانواده آن مرحوم حضور داشتند و هر یک در سخنانی کوتاه یاد و خاطره مرحوم سعیدی را گرامی داشتند.

در ابتدای مراسم سینا سرلک و گروهش چند قطعه موسیقایی اجرا کردند، سپس جمشید مشایخی با ذکر خاطره ای از آن مرحوم گفت: "تفکر و احساس هنرمند این است که هرگز نباید گمان شود در خدمت دیگران است، اما او خاک پای مردم است. رضا هنرمندی بزرگ بود که هرگز از بین ما نمی رود."

در ادامه فیلم کوتاهی به کارگردانی پرستو صالحی از بازی این هنرمند در عرصه تئاتر، سینما و تلویزون به نمایش درآمد. علی دهکردی پس از نمایش این فیلم درباره شخصیت هنری سعیدی گفت: "حالا که رضا از ما فاصله گرفته، قدر و ارزش او را متوجه می شویم. ما هنرمدان به این مراسم نیاز نداریم، زیرا به نظر من تعریف ما از مرگ و زندگی با دیگران متفاوت است. من از رضا گله کوچکی دارم. او با قامت بلند و افراشته خود کوتاه نشست و اجازه داد عده ای با بی تجربگی در مقابلش خودنمایی کنند."

رضا توکلی، دیگر هنرمند حاضر در این مراسم، گفت: "من و رضا سعیدی خیلی با هم دوست بودیم. اما حالا متاسفانه بازیگران بی تجربه قدر و منزلت بزرگترها را نمی دانند. ما با هم بارها در عرصه های مختلف کار کردیم. یکی از دغدغه های مهم آن مرحوم احترام به پیشکسوت بود. او هرگز از بین ما نمی رود و برای همیشه جاودانه می ماند."

فرزاد حسنی هم با خواندن قطعه شعری درباره مرحوم سعیدی افزود: "او هنرمندی مهربان و دلسوز بود و با این کار نهال محبتی در دل همه کاشت. سعیدی همیشه در خانه گرم و مهربان بود. به همین دلیل رفتن این عزیز برای خانواده اش سخت و ناراحت کننده بود."

انوشیروان ارجمند هم با ذکر جایگاه هنرمند در دو جهان گفت: "35 سال از دوستی من و رضا می گذرد. 34 سال با او و یک سال بدون او گذشت. وی گویی برای عرشیان هنرنمایی می کند. شاید آنها هم حق داشته باشند هنر رضا را ببینند. شاید آنها هم دلشان می خواست در نهایت قدرت بازیگری، جوانی و در نهایت بضاعت، سخت کوشی و قائم به ذات بودن او را ببینند. ما تنها برای زمینیان نیستیم، بلکه عرشیان هم حق دارند. زیرا این هنر از آنها به ما رسیده است."

مجری برنامه پس از خواندن متنی از همسر مرحوم سعیدی، وی را به صحنه دعوت کرد. همسر سعیدی هم گفت: "رضا معتقد بود برای بودن یا ماندن باید رفت. این دغدغه همیشگی او بود. اما من اعتقاد دارم وقتی زنده ایم نباید فراموش شویم. در کشوری که جایگاه هنرمندانش هنوز مشخص نیست، در کشوری که مولانای آن را به راحتی تصاحب می کنند چندان نباید برای ماندگار شدن تلاش کرد. اما رضا به آنچه می خواست رسید."

وی ادامه داد: "من در 16 سال زندگی با رضا درس های زیادی از او گرفتم. من از رضا درس جرات و جسارت در پریدن را یاد گرفتم و به این موضوع رسیدم که بدون ترس باید به اوج گرفتن فکر کنم. من از تمام دوستانی که در این یکسال با حضورشان تسلی خاطری برای من بودند و به احیاء دوباره زندگی ما کمک کردند، سپاسگزاری می کنم."

حسین پاکدل که از سر صحنه نمایش "سمفونی درد" به این مراسم آمده بود، درباره جایگاه این هنرمند متنی با عنوان "نیایش و نمایش" خواند. در پایان پرستو صالحی نیز متن رضا کیانیان را که نتوانسته بود به دلیل مشغله کاری در این مراسم حاضر شود برای حاضرین قرائت کرد.