چرا ساعي آن تكواندو كار هميشگي نيست؟

به گزارش خبرنگار "مهر" ، با شكست ساعي اين سئوال پيش مي آيد كه آيا وي تمام شده است ؟ هادي از سال 98 صاحب پيراهن تيم ملي شد و تا سال 2001  هيچگونه باختي را متحمل نشد و در تمام مسابقات به مدال طلا دست يافت. شكست مقابل لوپز آمريكايي در رقابت هاي جهاني 2001  كره (ججو) اولين ناكامي  هادي ساعي بود. بعد از آن در ديدار پاياني رقابتهاي 2003 جهاني در آلمان مقابل كيم كيوسيك كره اي دومين شكست را پذيرفت . او 48 بار در طول 6 سال حضور در مسابقات جهاني به ميدان رفته كه حاصل آن 46 پيروزي و 2 شكست بوده است.
واقعيت اين است كه ساعي مدتهاست در مبارزات خود آن تكواندو كار مقتدر و شش دانگ هميشگي نيست و مسابقات مطمئني را به نمايش نمي گذارد . او در مسابقات جهاني آلمان قبل از باخت به نماينده كره ، در پيكار براي رسيدن به سكو مقابل راشد احمدوف از آذربايجان از نظر امتياز بازي را باخته بود و اگر حريف 6 اخطاره نمي شد ، در همان مسابقه نيز طعم تلخ شكست را مي چشيد.
از نظر فني نمي توان ساعي را زير سئوال برد چرا كه هادي از تكنيك فوق العاده اي برخوردار است كه كمتر تكواندوكاري در سطح جهان با چنين تكنيكي وجود دارد اما آن سرعت و جسارت هميشگي در ضربات هادي ديده نمي شود.
اينكه چرا هادي جسارت خود را از دست داده ، سئوالي است كه مربيان تيم ملي بايد براي آن جوابي پيدا كنند شايد اطمينان از حضور در تيم ملي نوعي حاشيه امنيت را براي وي ايجاد كرده و استراحت در يك دوره مسابقه بتواند آن ساعي گذشته را باز گرداند.
شايد هم حضور درمسابقات متعدد داخلي و خارجي نوعي بي انگيزگي را براي او ايجاد كرده ، به هر حال دليل آن هرچه باشد بايد براي اين مورد راه حلي پيدا كرد. ساعي بايد چند سال ديگر براي ايران افتخار آفريني كند و توانايي آن را نيز دارد، به شرط آنكه چون گذشته  مقتدر و شجاع بازي كند. كاستا كارلوس برزيلي كه در فرانسه هادي ساعي را شكست داد  ، 72 روز قبل در مسابقات جهاني آلمان بازي را به ساعي واگذار كرده بود و حذف شده بود ولي او در اين مدت كار و تلاش كرد تا بتواند به اين مهم دست يابد. براي رسيدن به پيروزي بايد تلاش كرد. نه اينكه ما تلاش نمي كنيم ولي بايد نگرش خود را تغيير دهيم.