محسن اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: وحدت حوزه و دانشگاه نباید به عنوان وحدت 2 ساختار جدا فرض شود بلکه باید اندیشمندان جامعه که در حوزه های علمیه و دانشگاه حضور دارند در خصوص موضوع تقویت باورهای دینی و مفاهیم انسانی برگرفته از الهامات آسمانی به طور مشترک وارد عمل شوند و جهت تسری امور در جامعه کوشا باشند.
وی اضافه کرد: وحدت حوزه و دانشگاه این نیست که طلبه باید دانشگاهی شود و دانشگاهی برود طلبه شود بلکه در خصوص این موضوع اگر به سمت تقویت باورهای مشترک دانشگاهیان و حوزویان برویم وحدت حوزه و دانشگاه خود به خود شکل می گیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی اظهار داشت: نظریه ای که می گوید افرادی که با حوزه دین کار می کنند - حوزویان - و کسانی که با حوزه علوم روز کار می کنند - دانشگاهیان - دارای دو هدف جداگانه هستند به شدت مورد توجه دنیای غرب قرار گرفته است. یک تقسیم بندی در غرب بین جامعه دینی و غیر دینی شکل گرفته اما بحث وحدت حوزه و دانشگاه پاسخی است به تمایز قائل شدن بین دو عنصر موثر در رشد جامعه.
مدیرکل امور فرهنگی وزارت علوم با بیان اینکه وحدت حوزه و دانشگاه را نباید شکلی دید، تأکید کرد: معنای وحدت حوزه و دانشگاه این نیست که جامعه حوزوی جامعه دانشگاهی شود و جامعه دانشگاهی جامعه حوزوی شود. اصولا اگر نگاه های شکلی به وحدت حوزه و دانشگاه کنار زده شود جامعه می تواند به راحتی در مسیر رشد گام بردارد.
نظر شما