عابدین سالاری اسکر، سردبیر هفته نامه طهران شهر : ساعت ها زمان و میلیون ها تومان پول صرف می شود، تا بودجهِ سالیانه تهیه ، تنظیم و نهایتا به تصویب شورا برسد. بعد از تصویبِ بودجه، شهرداری آنگونه که صلاح می داند هزینه می کند. نهایتاً،ِ برای قانونی کردنِ هزینه هایِ خارج از بودجه، اصلاحیه به شورا می آورد! شورا هم بر اساس مدلِ "همسویی سیاسی" آن را تایید می کند!
بخشِ اصلیِ جلسه "۵۱ ام شورایِ مردمِ شهرِ تهران ، به بررسی اصلاحیه بودجه سال ۹۶ اختصاص یافت . براین اساس، شهرداری مجوز جابجایی، حدود ۷۶۰ میلیارد تومان(۴۲۴ میلیارد تومان هزینه جاری، ۳۰۰ میلیارد تومان بودجه عمرانی و ۴۰ میلیارد تومان وام) را از شورا گرفت . ن کتهِ عجیب این جلسه، نوعِ مواجهِ اعضاء با این اصلاحیه بود. کمیسیونِ بودجهِ شورا هم در موضوعِ تصویبِ بودجه سال ۹۷ و هم دربررسی این اصلاحیه، به دلیلِ حضورِ اکثریتِ اعضایِ "وکیل الشهرداری" درآن ، عملاً به عنوان بخشی از ساختار اداری شهرداری عمل می کند! علاوه بر این، برخی از اعضاء شورا، با حرارت و شوقِ آتشین پیشنهاداتی برای حذف برخی ردیف های هزینه ای دادند ، اما زمانی که معاونِ برنامه ریزی شهرداری تهران پشت تریبون قرار گرفت، با ناراحتی گفت: دارید با این پیشهادات آقای "نجفی" را دچار مشکل می کنید! دقیقاً بعد از این عتاب و خطاب، اعضاء محترم پیشنهادات خود را پس گرفتند! یعنی با پدیده ای مواجه هستیم که در آن، مساله بر سرِ رعایت قانون و مصالح مردم و شهر نیست، بلکه بحث بر سر این است که اگر مساله، مربوط به شهردار قبلی است حذف آن ردیف ایراد ندارد، اما اگر مربوط به شهردار همسوی سیاسی باشد قابل چشم پوشی است! دقیقاً براساس همین نگرش، در همه ادوارِ قبلی شورا عمل شده است و دود آن به چشم مردم و شهر تهران رفته است!
همچنین در جلسهِ، در بخشی از نطق پیش از دستور یکی از اعضاء، به مساله زنان اشاره شد. این مساله بهانه ای شد تا به صورت گذرا به کارکردهای اصلی و کارنامه شش عضو زن شورا اشاره ای داشته باشم . چند روز قبل، یکی از نمایندگانِ مجلس درمقامِ تعریف و تمجید از رئیس خود گفته بود: "ادبیات ایشان از میانگینِ فهم بشریت بالاتر است." در یک قرینه سازی تمثیلی، می توان گفت که توان و عملکردِ حداقل چهار نفر از زنانِ عضو شورا، از میانگین توان و شایستگیِ زنان نخبه شهر تهران کمتر بوده است . حتی برخی آنرا با زنان معمولی جامعه تهران مقایسه می کنند.
صحنِ علنیِ شورا، محلِ بروز و ظهور شایستگی ها، کمیت و کیفیت مشارکت در تصمیم گیری ها، موافقت ها و مخالفت ها و نهایتا میزانِ اثرگذاری هر عضو در شوراست. به نحوی که، بعد از گذشتِ مدتی می توان راجع به کارکردها و خروجی هر عضو به یک معیار رسید. به زبانِ ساده تر، هر عضوی به یک مختصه و صفتی در شورا اشتهار می یابد. بررسی کارنامه ۷ ماهه، چهار عضوِ خانمِ شورا نشان میدهد که کارکرد و کارویژهِ اصلی آنها به ترتیب؛ "شمارش آراء"، "تذکر آیین نامه ای"، " دفاع تمام قد و همیشگی از نجفی شهردار تهران" و " سکوت تمام عیار در تمام جلسات از ابتدا تا انتها و نقش ناظر شورا را بازی کردن" بوده است! البته، کارکردِ خانم "فخاری"(به دلیل ایفای نقشِ مردمی در زمان تصویب بودجه سال ۹۷ و طرح ترافیک)و کارکرد خانم "نژاد بهرام" تا حد کمتری( به دلیل حضور مداومِ میدانی در محلات تهران) در حدِ متوسطِ زنان نخبه تهرانی بوده است.
این کارنامه ضعیف و داشتن کارکردهای حاشیه ای و نقش انفعالی در شورا، از دو زاویه قابل بررسی است :
همانگونه که محاسبات من نشان می دهد، شهر و مردم تهران، برای هر سال نمایندگی هر عضو شورا مبلغی معادل ۳.۵ میلیارد تومان هزینه می کنند.
یعنی هر عضو باید خروجی و کارکردِ مثبتی معادل این عدد برای مردم تهران داشته باشد. در حالی که خروجی وکارکرد این اعضاء، بسیار کمتر از هزینه ای است که برای آنها می شود.
از آنجائیکه این ۶ نفر، بر اساسِ سهمیه جنسیتی وارد لیستِ انتخاباتی اصلاح طلبان شدند، کارنامه ضعیف آنها در درازمدت، باعث بدبینی افکار عمومی نسبت به نقش زنان خواهد شد.
این شش نفر به صورت جمعی نیز، به دلیل اختلافات و دعواهای درونی، عملاً هیچ طرح و یا لایحه ای که به نفع زنان جامعه باشد، نتوانسته اند عملیاتی کنند! به عنوان مثال، در زمانِ بررسی بودجه سال ۹۷، یک پیشنهاد جنسیتی به شورا آوردند، اما موفق به کسب تاییدیه شورا نشدند!
نظر شما