شطرنج ایران هرچند صاحب مدال و عناوین مختلفی در رقابتهای آسیایی و جهانی بوده است، اما بهترین جایگاه این تیم در رنکینگ جهانی عنوان 57 از بین 147 کشور جهان و عنوان هشتمی در بین 45 کشور آسیایی بوده که با این حساب مقام سومی بازیهای آسیایی را باید به عنوان یک نقطه مثبت در این ورزش تلقی کنیم.
شطرنج بازان ایرانی در بخش انفرادی یا شطرنج سریع نتوانستند مقامهای خوبی بدست آورند به طوریکه پورکاشیان با باخت آخرخود مقابل ورزشکاری از ترکمنستان به مقام چهارم رسید و از دریافت مدال بازماند. الشن مرادی در مسابقات هفتم شد و احسان قائم مقامی هم در جدول رده بندی عنوان شانزدهم را کسب کرد.
اما در بخش تیمی تیم ایران توانست در مجموع امتیازات و با گذر از حریفانی چون ارمنستان، ازبکستان و قزاقستان به مدال برنز بازیها برسد. نگاه به این بردها نشان دهنده افزایش رنکینگ ایران در سطح جهان و آسیاست. شطرنج به عنوان یک رشته فکری در جهان مطرح است. ایتالیا عنوان دار جهانی این رشته است و در آسیا هم کشورهایی چون هند، چین، ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ارمنستان قدرترین تیم ها را دارند.
ایرانی ها بالاخره توانتسند طلسم را شکسته و در مقابل این کشورهای آسیایی بایستند. این موفقیت درحالی کسب شد که شطرنج در کشورمان یکی از مهجورترین رشته های ورزشی است. شطرنج بدون تماشاچی دردورترین سالن دوحه برای ایران مدال آورد.
احسان قائم مقامی که امید زیادی به کسب مدال او می رفت در دوحه ناکام ماند
مداحی رئیس این فدراسیون نیز به مظلومیت این رشته درمیان رشته های دیگر اعتراض دارد و می گوید: بودجه ورزشی ما در مقایسه با رشته هایی که در دوحه مدال برنز گرفته اند بسیار ناچیز است. به طوریکه دریافتی بودجه ما در سال جاری از کمیته ملی المپیک 60 میلیون تومان و سازمان تربیت بدنی هم رقمی مشابه را به ما داده است. ولی تلاش مضاعف بچه ها و مربیان و کادر فدراسیون باعث شد تا چنین نتیجه تاریخی در ورزش کشورمان بدست آید. این مدال باید حفظ شود و با این بودجه و با این حمایتها نمی توان کسب این مدال را برای آینده تضمین کرد و شطرنج را موفق دانست.
در تمام دنیا شطرنج به عنوان یکی از دروس نیمه اجباری در سازمان آموزش و پرورش و دانشگاهها قرار دارد ولی در ایران نام این رشته درمدارس بیگانه است و کمترین بهائی به آن داده نمی شود. در حالیکه تمامی کارشناسان ورزشی معتقدند که شطرنج ورزش روح و فکر بوده و حتی می تواند با یک برنامه ریزی درست و منطقی باعث رشد و بهبود سطح فنی ورزشکاران در دیگر رشته ها شود. اما متاسفانه دیدگاه مسئولین کشورمان باعث شده تا این رشته در کشورمان بدون داشتن اسپانسر و با داشتن حداقل ها تنها با علاقه دوستداران و خانواده های ورزشکاران به حیات خود ادامه دهد.
نتیجه کسب شده شطرنج دردوحه ارزشی معادل مدال برنز فوتبال، بسکتبال، هندبال و برخی از رشته های دیگر دارد و باید از این پس به همان شکلی که برای حفظ آن مدالها تلاش و سرمایه گذاری می شود برای این رشته هم سرمایه گذاری لازم صورت گیرد وگرنه تلاش مضاعف فدراسیون دربازیهای آسیایی 2006 دوحه تکرار نشده و به راحتی در مقابل تیمهای قدرآسیایی محو و نابود خواهد شد.
نظر شما