خورشیدی به نامِ رابعه

رابعه رخشانی متولد ۱۳۵۷ در شهر زابل است. رابعه بلوچ می باشد و طبق سنت و آیین مرسوم بلوچ ها که اغلب ازدواج فامیلی دارند، در سن ۱۸ سالگی با یکی از اقوامشان ازدواج می کند. رابعه اکنون پنج فرزند دارد که یکی از این فرزندان، به علت مشکلات ژنتیکی، دچار معلولیت می باشد. آنها بعد از ازدواج، با رویای داشتن کار و وضعیت بهتر به استان گلستان کوچ می کنند. اما دریغ از یک کار و شغلی که حتی بتواند آنها را در وضعیت معمولی قرار بدهد. همسر رابعه یک کارگر ساده است که فقط طی چند ماه اول سال کار برایش وجود دارد. رابعه نیز با وضعیت دشوار و مسؤلیت سنگینی که در زندگیش دارد و همچنین مشکلات و پرستاری فرزندِ معلولش رحیمه، مجبور است به کارگری به روی زمین های کشاورزی اطراف روستایشان بپردازد و دخترش رحیمه را در خانه تنها بگذارد و در تمامِ طول روز در زیر آفتاب عرق بریزد و در مقابلِ آن هزینه بی نهایت ناچیزی دریافت کند تا شاید گوشه ای از زندگی سختِ خود را بگیرد. او سرسختانه برای بهبود زندگیش می جنگد و می تواند الگوی بسیاری از زنان باشد.