روسیه به دنبال تقویت نفوذ سیاسی خود در ترکمنستان و بلاروس است / مفاهیم دستیابی روسیه به اهداف خود برای اروپا و آمریکا اهمیت دارد

به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه مطالعاتی PINR در تحلیلی نوشت : تلاش سیاسی روسیه برای ایجاد یک موضع کلیدی در شبکه ها و بازارهای منبع استراتژیک اروآسیا بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است. اقدامات اخیر کرملین در ترکمنستان و بلاروس نشان دهنده دو ویژگی سیاست واحد مسکو برای امنیت و توسعه رهبری روسیه در امنیت انرژی اروپا، قفقاز و آسیای میانه است.

دکتر " فدریکو بوردونارو" (Federico Bordonaro ) نویسنده  این تحلیل خاطر نشان می کند که اگر مسکو در به دست آوردن همه اهداف خود دراین دوکشور موفق شود، این امر مفاهیمی را برای اتحادیه اروپا و آمریکا در برخواهد داشت که مهم نیز خواهد بود.

در بخشی از این تحلیل درباره نقش آفرینی مسکو در ترکمنستان آمده است : پس از مرگ صفر مراد نیازاف رئیس جمهوری سابق ترکمنستان در 21 دسامبر ، مسکو فورا در صدد تقویت نفوذ سیاسی خود در این کشور برآمد. ترکمنستان نقش مهمی در استراتژی انرژی روسیه ایفا می کند و علتش آن است که بخش اعظم گازی را که شرکت گازپروم روسیه به اوکراین می فروشد ، از ترکمنستان عبور می کند.

به گزارش مهر، در ادامه این مطلب آمده است : درحالی که روسیه تنها قدرت خارجی نیست که تلاش می کند تا روابط اقتصادی و سیاسی خود را با ترکمنستان گسترش دهد، اما به نظر می رسد که به سرعت دست بالاتر را در یک بازی که شامل چین، ایران ، اتحادیه اروپا و آمریکا می شود، گرفته است. به گفته آخرین منابع موجود ترکمن، مقامهای دولت موقت این کشور به دنبال تقویت روابط  ترکمنستان با مسکو و شرکت گازپروم هستند .

PINR دلیل این امر را اینگونه توضیح می دهد که حاکمان موقت این کشور به حمایت مستحکم منطقه ای به منظور برخورد با دشمنان بالقوه سیاسی در راه خود به سوی انتخابات ریاست جمهوری که قرار است در 11 فوریه سال 2007 انجام شود، نیاز دارند.

نویسنده تصریح می کند : بهترین بازیگر برای همراهی با دولت موقت ترکمنستان روسیه است که دلایل این کار هم تاریخی و  ژئوپلیتیکی است و از طریق چارچوب سیاسی کنونی بین المللی استخراج شده اند که به این شرح است :

نخست آنکه، اگرچه نیازاف تلاش کرده تا  وابستگی عشق آباد را به مسکو کاهش دهد، اما نتیجه قدرت طغیانگر روسیه و افزایش قدرت گازپروم تحت حاکمیت ولادیمیر پوتین ، نفوذ احیا شده روسیه در بازیهای قدرت آسیای میانه و توافقهای مهم انرژی بین مسکو و عشق آباد در سال 2006 است.

دوم آنکه دیپلماسی پایدار انرژی روسیه در ترکمنستان مسکو را در موقعیت بهتری نسبت به ترکیب اتحادیه اروپا - آمریکا بالافاصله پس از مرگ نیازف قرار می دهد. همچنین آنچه که مطلوب نظر مسکو است ، روابط سیاسی ایجاد شده آن با عشق آباد است که به دوره اتحاد جماهیر شوروی سابق بازمی گردد.

سوم آنکه پتانسیل ایران برای ایفای نقش بیشتر در ترکمنستان در زمانیکه تمرکز الزامی تهران بر چارچوب آشوبها در عراق ، لبنان و افزایش تنشها با واشنگتن ، تل آویو و بروکسل بر سر برنامه هسته ای آن است، کاهش می یابد. این در حالی است که بعید به نظرمی رسد که چین روابط مثبت وسودمند خود با مسکو را با وارد شدن به بازی سیاسی پس ازمرگ نیازاف به خطر بیندازد.

به عقیده نویسنده، در زمان کنونی نبود یک رقیب مهم برای همپیمانان نیازاف نشان دهنده آن است که سیاست خارجی ترکمنستان برای آینده قابل پیش بینی یکسان باقی خواهد ماند و این حقیقت نشان دهنده آن است که فرصتهایی که مسکو برای ایفای نقش مهمتردر بازارگاز ترکمنستان دارد ، افزایش یافته است.

PINR در بخش دیگری درباره نقش آفرینی روسیه در بلاروس هم اذعان می کند که مسکو همچنین به طرف تقویت موضع خود در بلاروس حرکت کرده است. با وجود آنکه " آلکساندر لوکاشنکو" رئیس جمهور بلاروس از وارد شدن در سیاستهای داخلی و خارجی لیبرال دموکرات طرفدار غرب خودداری کرده و مسلما طرفدار روسیه است، اما روابط بین بلاروس و روسیه طی 12 ماه گذشته تنشهایی داشته است.

بوردونارو دلیل این امر را اینگونه توضیح می دهد که کرملین می خواهد کنترل سیاسی سخت خود را بر مینسک به گونه ای ایمن کند که حتی نتیجه رفتن لوکاشنکو در بلاروس همراهی با لهستان و کشورهای بالتیک در درگیری کنونی ژئوپلیتیک بر سر شرق اروپا نباشد. به این منظور مسکو باید کنترل گازپروم را بر شبکه های گاز طبیعی بلاروس که گاز روسیه را به لیتوانی ، لهستان و آلمان منتقل می کند، به دست آورد.

به گزارش مهر در ادامه این مطلب آمده است : یک عامل کلیدی در تنش بین روسیه و بلاروس اقتصاد دولتی مینسک است. عملکرد اقتصاد برای توانایی لوکاشنکو و همپیمانان وی برای باقی ماندن در قدرت الزامی است. این اقتصاد دولتی به ترکیبات ارزان هیدروکربن و حمایت روسیه وابسته است. ماهیت موقعیت اقتصادی بلاروس فرصت جدیدی را برای گازپروم ایجاد کرده است؛ یا مینسک با فروش 50 درصد از شرکت بلترانس گاز خود به گازپروم موافقت کند و یا بلاروس باید بهای سنگین تری را برای گاز روسیه بپردازد.

در بخش نتیجه گیری  تحلیل نیز آمده است : برای آمریکا تلاش دوگانه روسیه نشان دهنده تصمیم روسیه برای به دست گرفتن کنترل کامل مناطق خارجی نزدیک است. پس لرزه هایی را می توان در بلاروس و تا حد کمتری درترکمنستان شاهد بود، اما مسکو احتمالا به عنوان پیروز در هر دو منطقه ظاهر خواهد شد. رقابت زیادی را بین روسیه و غرب را باید انتظار داشت که احتمالا این امر پیامدهای بی ثبات کننده ای در گرجستان، مولداوی و اوکراین در سال 2007 خواهد داشت.