ایده «خانه ایرانی» به استان‌ها می‌رود/ نیاز صنایع‌دستی به رنسانس

امیر مسعود انوشفر در گفتگو با خبرنگار مهر به راه‌اندازی یک «خانه ایرانی» در مرکز هر استان اشاره و بیان کرد: ایده خانه ایرانی در بیست‌وهشتمین نمایشگاه صنایع‌دستی اجرایی شد. طی جلساتی که با معاونت صنایع‌دستی داشتیم به این نتیجه رسیدیم که برای رونق صنایع‌دستی ایران، باید آن را کاربردی کنیم. اصلا این نوع محصولات، همواره جنبه کاربردی داشته‌اند و اگر به تاریخ صنایع‌دستی نگاه کنیم، متوجه می‌شویم از دوره مفرغ تا امروز، صنایع‌دستی جنبه تزیینی نداشته و همیشه کاربردی بوده‌اند؛ بنابراین ما در طراحی و چیدمان خانه‌ها می‌توانیم از صنایع‌دستی بهره ببریم و به رونق کارگاه‌های صنایع‌دستی کمک کنیم.

او شکل‌گیری «خانه ایرانی» را نوعی فرهنگ‌سازی دانست و افزود:  ما این فرهنگ سازی را آغاز کرده‌ایم که در چیدمان خانه‌ها می‌توان از صنایع‌دستی استفاده کرد؛ امروز خانه تازه عروس‌ها را با اجناس چینی تجهیز می‌کنند در حالی که صنایع دستی ما کاربردی است و ما صفر تا ۱۰۰ یک خانه را می‌توانیم با دست ساخته‌های خود کامل کنیم؛ از سوی دیگر،  یکی از اهداف اصلی ما این است که در هتل‌ها و اقامتگاه‌های بومگردی از صنایع دستی استفاده شود. از این رو با معاونت گردشگری ارتباط گرفته و با رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری توافق کرده‌ایم در هر استان یک خانه ایرانی، به عنوان پایلوت و نمونه داشته باشیم و به هتلداران نشان دهیم تا چه اندازه می‌توان از صنایع دستی در تجهیز هتل‌ها بهره برد.

انوشفر به این که خانه‌های ایرانی می‌توانند با صنایع دستی تجهیز شوند اشاره و بیان کرد: در حال حاضر نزدیک به ۴۰۰ کاروانسرا و خانه قدیمی‌ داریم که در اختیار صندوق حفظ و احیاست؛ این خانه‌ها، ارزش‌های میراثی دارند و لازم است که به این معماری فاخر احترام گذاشته شود. از سوی دیگر، وقتی میلیاردها تومان برای مرمت خانه‌ها هزینه می‌کنیم چرا آن را با جنس چینی تزیین می‌کنیم!؟

طراح «خانه ایرانی» با اشاره به ضرورت وجود سیاست‌های تشویقی گفت: وقتی قیمت جنس چینی، ارزان‌تر از صنایع دستی ایرانی است باید به سیاست‌های تشویقی فکر کنیم و امتیازاتی را در اختیار هتل‌ها و اقامتگاه‌هایی بگذاریم که در چیدمان خود از صنایع‌دستی استفاده می‌کنند. از سوی دیگر برآن هستیم تا در مرکز هر استان یک خانه ایرانی شکل بگیرد. طبیعی است که خانه‌ای که در اصفهان راه‌اندازی می‌شود، بیشتر از هنرهای سنتی اصفهان بهره می‌برد اما خانه‌ای که در تهران، راه‌اندازی می‌شود، جنبه تلفیقی دارد. البته تلاش ما براین است که خانه‌های صنایع دستی، محلی باشند تا علاقه‌مندان با رشته‌های مختلف آشنا شوند و صنایع دستی کاربردی خریداری کنند؛ البته خانه‌ ایرانی در کردستان با خراسان تفاوت دارد.

انوشفر به ضرورت معاصر شدن صنایع دستی اشاره و بیان کرد:  چه اشکالی دارد در فضاهای امروزی از صنایع‌دستی بهره ببریم؟ مگر تنها در خانه‌های قدیمی‌ می‌توان از صنایع‌دستی استفاده کرد؟ اصلا صنایع‌دستی ما زمانی می‌تواند جای خود را در زندگی آدم‌های امروزی باز کند که نو شود و مشکل فعلی ما معاصر کردن صنایع‌دستی است که باید از طریق هنرمندان دنبال شود و این همان اتفاقی است که در هنرهای تجسمی ما رخ داده و ما از نگارگری به نقاشی قهوه خانه و آبستره رسیده‌ایم؛ در صنایع دستی هم باید این رنسانس رخ دهد و این به معنی از بین رفتن هویت ایرانی نیست.

انوشفر با اشاره به این که باید رنسانسی در صنایع دستی اتفاق بیفتد گفت: رنسانس یعنی بازآفرینی و این به معنی آن نیست که اصالت‌ها از بین می‌روند بلکه بدان معناست که معاصر می‌شوند و این رنسانس با رشد اقتصادی همراه است و ورود ما به این دوره، چه در معماری چه در صنایع دستی با تاخیر  همراه بوده است.