خبرگزاری مهر- گروه استانها، رقیه رحمتی راد: نمی‌دانم از چه می‌خواهم بنویسم و از چه سخن بگویم. تنها می‌دانم حال که قلم به دست گرفته‌ام تا از صحنه وصال یعقوبیان به یوسفشان بگویم، در میان واژه‌ها حیران و سرگردان به دنبال کلمه‌ای برای وصف می‌گردم چرا که قلم عاجز می‌ماند اگر بخواهی شرح‌حال مردمانی را بگویی که از روزها پیش برای استقبال از خادمان حرم رضوی لحظه‌شماری می‌کنند. نوشتن سخت می‌شود وقتی می‌خواهی ضجه‌های مادری بر روی پرچم بارگاه ملکوتی امام غریبمان، را به رشته تحریر درآوری. نوشتن دشوار است وقتی می‌خواهی از اشک‌های بانویی گیسو سپید سخن بگویی که پنج سال برای زیارت امام رضا(ع) بی‌قراری می‌کند.
آری، می‌خواهم از مردمانی بگویم که شوق زیارت امام رضا(ع) برایشان طاقتی باقی نگذاشته است. همان مردمانی که برای استقبال از خادمان حرم مطهر رضوی سنگ تمام گذاشته‌اند.
اینجا «مُنُند» از روستاهای محروم بخش درمیان است. جمعیت در ورودی روستا چشم‌انتظار نشسته‌اند. به خوبی می‌توان بی‌قراری‌ها را از لابه‌لای قدم‌هایشان بیرون کشید. یکی مدام به آتش روی سینی فوت می‌کند و با چند دانه سپند بر دود آن می‌افزاید. یکی به مردم را آب تعارف می‌کند تا مبادا داغ آفتاب تابستانی، منتظران امام مهربانی‌ها را عطشان کند.
گویی متوجه گذر زمان نیستند و فارغ از کار روستا، همه برای استقبال از کاروان زیر سایه خورشید آمده‌اند. اینجاست که چشم‌هایت خودبه‌خود می‌جوشند و دست‌هایت بر روی سینه می روند. گویی این غریب، تمام غربا را در آغوش مهربان خود کشیده است.
فرصتی برای عاشقی
نوای کاروان از دور به گوش می‌رسد. صدای قدم‌های خدام نزدیک می‌شود. پرچم به دست به طرف جمعیت می آیند اما مردم عاشقانه‌تر از وصالی، با شتاب خود را به پرچم می‌رسانند. اشک‌های الماس گونه و ضجه‌های مادری پیر دلم را می‌لرزاند. تمام تار و پود وجودم قندیل می‌بندد و اشک در پشت چشم‌هایم چادر می زند. در این آشفته‌بازار دل، جملاتی بریده‌بریده بر روی ذهنم نقش می‌بندد و بی‌اختیار با خود سخن می‌گویم: «یا امام رضا، چه کرده ای امام من که اینگونه بی قرارت شده ایم... یا امام رضا دلتنگت شده ام... دعوت از تو اجابت از من».
اشک‌ها و ناله‌های جمعیت رشته افکارم را در هم می‌گسلد. با اشتیاقی وصف‌ناشدنی بر پرچم بوسه می‌زنند و اشک می‌ریزند. هر کدام در میان ضجه‌هایشان، دلتنگی هایی را بیان می‌کنند.
به راستی که چه زیبا با اشک‌های خالصانه‌شان عقده دل می‌گشایند و چه بی‌ریا نجوا می‌کنند. هر کس بوسه‌ای بر پرچم می زند و در گوشه‌ای در دنیای خود فرو می رود.
یا علی موسی‌الرضا(ع) حاجتم روا کن
با یک دست سینی اسپند به دست دارد و با دست دیگر سینه می زند. اشک‌هایش یکی‌یکی بر روی هم می غلط‌ند. با هر ضربه سینه، صدای «رضا رضا» گفتنش بالاتر می رود.
گام‌هایش کند و کوتاه است چرا که تلاش می‌کند دوش به دوش خامان حرم به جلو برود. گویی نزدیک بودن به پرچم حرم امام رضا(ع) دلش را گرم دارد.
هر چند مدت نجواهایش شنیده می‌شود که می‌گوید: «یا علی موسی الرضا(ع) حاجتم روا کن... یا علی موسی الرضا دردمو دوا کن»
کمی آن‌سوتر پیرمردی با کاروان هم صدا شده است. با قد خمیده و پاهای لرزانش از جمعیت عقب نمی‌ماند. گویی قدم زدن در پشت سر عاشقان امام رضا(ع) برایش شیرین است. گاه می‌ایستد، کمر راست می‌کند، نفس عمیقی می‌کشد و دوباره به راه خود ادامه می هد. از اشک‌های پنهان‌شده در گوشه چشمانش پیداست که دلی برای گفت و گو ندارد. او را در دنیای شیرینش رها می‌کنم و به جمعیت پیوند می‌خورم.
عقده‌هایی که گشوده شد
پسر خردسالش را در بغل گرفته و به جلو می رود. اشک پهنای صورتش را گرفته و مدام با خود حرف می زند. با او هم کلام می شوم. نفس‌زنان سخن می‌گوید: «ما عاشق امام رضا هستیم. هرچه داریم از او داریم. شاه ما خراسانی ها، امام رضا است. پرچم امام رضا افتخاری برای اهالی این روستا است».
چادرش را به جلو می‌کشد و می‌افزاید: هر سال در سه یا چهار نوبت به زیارت امام مهربانی‌ها می روم اما باز هم دلتنگ می شوم. امروز برای باری دیگر با زیارت پرچم حرمش، دلم شکست.
حال دیگر گفت و گوهایش با نجوا پیوند خورد و گویی در دنیای خودش درد دل می‌کند: «یا امام رضا(ع) دیدارت سعادت می خواهد... زیارتت معرفت می خواهد... بنده خوبی نیستم اما می دانم تو دستم را رد نمی کنی... دل شکسته ام را با پنجره فولادت گره بزن تا مشکلات زندگی برایم سنگینی نکند.»
۵ سال به زیارت امام رضا(ع) نرفته‌ام
سرش را به دیوار خانه‌ای تکیه داده و اشک می‌ریزد. هر چند مدت، چارقد سفیدش را به روی صورت می‌کشد و گونه‌های خیسش را خشک می‌کند.
وارد دنیایش می شوم. از حس و حالش می‌پرسم. بغض می‌کند و می‌گوید: چه بگویم مادر... پنج سال است به زیارت امام رضا(ع) نرفته‌ام و از زیارت پرچم حرمش بسیار خوشحالم.
بغضش می‌شکند و می‌افزاید: از دیشب که شنیده‌ام خادمان حرم امام رضا(ع)، پرچم را به این روستا می‌آورند، خواب ندارم و از صبح کنار جاده منتظر آمدنشان هستم.
پنج سال است به زیارت امام رضا(ع) نرفته‌ام و از زیارت پرچم حرمش بسیار خوشحالم وی با بیان اینکه پرچم سبز حرم امام رضا(ع) عقده‌ام را باز کرد، می‌گوید: احساس کردم در حرم امام رضا(ع) ایستاده‌ام و دعای مخصوص او را می‌خوانم.
گفته‌هایش با هق‌هق همراه می‌شود. صورتش را پشت چادرش مخفی می‌کند و به دنیایی دیگر می رود.
نمک‌گیر امام رضا(ع) شده‌ام
بسته نمک کوچکی در دست دارد و با لبخندی که با اشک همراه است به جلو می رود. خودم را به وی می‌رسانم و از احساساتش می‌پرسم. بسته نمک را به بالا می‌آورد و می‌گوید: نمک تبرک امام رضا(ع) است.
لبخندی می زند و می‌افزاید: ذره‌ذره از این نمک برایم شیرین است چرا که نمک‌گیر آقایم امام رضا(ع) شده‌ام و شوری و تلخی برایم مفهومی ندارد.
از حال و هوای زیارت پرچم می‌پرسم. نفسی می‌کشد و می‌گوید: زیارت پرچم حرم امام رضا و دیدار با خادمانش روحیه‌ای تازه به من داده است.
وی با بیان اینکه دلم هوای حرم امام رضا(ع) را کرده است، می‌افزاید: خدا را شکر می‌کنم که سعادت زیارت پرچم را از من نگرفت.
لبخندی دیگر مهمان گونه‌های اشک‌آلودش می‌کند و به راه خود ادامه می‌دهد.
توزیع ۱۲۰ هزار بسته نمک متبرک
مدیرعامل جمعیت سرزمین خورشید خراسان جنوبی در گفت و گو با خبرنگار مهر می‌گوید: حضور خدام رضوی در خراسان جنوبی زمینه زیارت از راه دور را فراهم می‌کند.
حامد عرب زاده با بیان اینکه بسیاری از افراد از سال‌های گذشته به مشهد مقدس نرفته‌اند، می‌افزاید: این پرچم عطر حرم امام رضا(ع) را به مشام شهروندان می‌رساند.
وی با بیان اینکه امسال برای اولین بار عطر پرچم بارگاه رضوی در سراسر خراسان جنوبی می‌پیچد، ادامه می‌دهد: ۲۷۰ برنامه محوری با حضور خادمان حرم امام رضا(ع) در سطح استان اجرایی می‌شود.
۲۷۰ برنامه محوری با حضور خادمان حرم امام رضا(ع) در سطح استان اجرایی می‌شود عرب زاده دیدار با خانواده شهدا، حضور در بیمارستان‌ها، عطرافشانی گلزار شهدا، برگزاری جشن زیر سایه خورشید و دیدار با ائمه جماعات را از جمله برنامه‌های این کاروان عنوان کرد.
مدیرعامل جمعیت سرزمین خورشید خراسان جنوبی با بیان اینکه کاروان ترکیبی از شش خادم و دو مبلغ جوان است، اظهار کرد: ۱۲۰ هزار بسته نمک متبرک توسط این خدام توزیع خواهد شد.
عرب زاده بیان کرد: سال گذشته ۶۸ هزار نفر از کاروان خدام رضوی میزبانی کردند که پیش‌بینی می‌شود در سال جاری به ۱۰۰ هزار نفر برسند.
آری مردم ولایی خراسان جنوبی در مناسبت‌های مختلف عشقشان به ائمه اطهار(ع) را به اثبات رسانده‌اند و این بار هم با حضور گسترده خود در استقبال از کاروان رضوی، برگی دیگر را به پرونده درخشان استان افزودند.
نظر شما