دکتر فهیمه فرهمند پور استاد گروه معارف دانشگاه تهران در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با جایگاه دین در تقویت اقتدار ملی اظهار داشت: نخستین مسئله ای که در این مقوله مطرح می شود ارتباط دین با حب وطن است. باید پرسید که آیا علائق شخصی انسان چون علاقه به خانواده، کشور، ملت و هموطن با علائق دینی انسان در تعارض است یا خیر؟ حقیقت آن است که اسلام - با پیش شرط عدم تعارض میان این کششهای شخصی با گرایشهای دینی - این علائق را پذیرفته و حتی برای آن ارزشگذاری مثبت نیز کرده است.
وی افزود: برای روشن شدن موضوع می توان به مسئله هجرت در اسلام اشاره کرد که از ارزش و احترام قابل توجهی برخوردار است. شاید یکی از علل این مسئله آن است که پایبندی، میل و وابستگی انسان به زاد، بوم، وطن و سرزمین مادری از نظر اسلام پذیرفته شده است و چون این دین آسمانی می پذیرد که انسان به وطن و خانه خود علاقه دارد، دل کندن از آن برای رضای خدا را مورد احترام قرار داده است، اما در عین حال به صورت مستقیم یا غیر مستقیم یادآوری می کند که علائق شخصی نباید در تعارض با وظائف دینی قرار گیرد.
استاد گروه معارف دانشگاه تهران تصریح کرد: درست همانطور که آموزه های دین، پاسداری از عزت خانواده را سفارش کرده و آن را ارزش می دانند، فداکاری وتلاش برای حفظ عزت و اقتدار وطن نیز - در صورت عدم تعارض با قالبهای دینی - یک ارزش می شود. اما نکته قابل توجه در اینجا آن است که امروز اقتدار ملی ایران اسلام نه تنها در تعارض با دین قرار نگرفته بلکه به علت موقعیت خاص کشورمان در نگاه جهانی، اقتدار ملی ما به عزت دینی گره خورده است.
فرهمند پور با تأکید بر اینکه نمی توانیم اقتدار دینی را از عزت ملی خود جدا کنیم، یادآور شد: ایران مقتدر امروز، یک کشور اسلامی مقتدر است و این امر به عزتمندتر شدن و مقتدر شدن پرچم اسلام در جهان ارتباط مستقیم دارد.
وی با اشاره به رابطه مستقیم اهمیت اقتدار ملی و عزت دینی ما در ایران اسلامی، گفت: بسیاری از موارد مسلمانان سایر کشورها از پیشرفت ایران ابراز مسرت می کنند، چرا که به عنوان یک مسلمان احساس می کنند اقتدار ایران، همان عزت اسلام است. این امر ما را نسبت به اقتدارملی خود بیش از پیش حساس کرده و زمینه را برای تلاش در راستای تحقق، حفظ و نگهداری آن را فراهم می آورد.
استاد گروه معارف دانشگاه تهران گفت: اگر دولت سکولاری دارای اقتدار ملی باشد و مسلمان احساس کند که این اقتدار می تواند در جهت مخالف باورهای دینی قرار کند، بی تردید باورهای دینی خود را بر اقتدار ملی ترجیح می دهد. در چنین شرایطی ضامنی برای التزام مردم به هزینه های اقتدار ملی وجود ندارد. اگر فرض کنیم که اقتدار ملی در تعارض با باورهای دینی قرار نگیرد مشکلی ایجاد نمی شود. امروز دین ما به نوعی تقویت کننده انگیزه های ما برای حفظ اقتدار ملی خود بوده و به طور طبیعی در قالب سکولار این وضعیت به وجود نخواهد آمد.
نظر شما