آمریکا باید به قدرت منطقه ای ایران اقرار کند / راه فرار واشنگتن از باتلاق عراق از تهران می گذرد

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه بوستون گلوب آمریکا با بیان این مطلب نوشت : برای آمریکا راه خروج از عراق از تهران می گذرد. تنها راه برای توسعه صلح، ثبات و نظم پایدار درعراق ایجاد یک ائتلاف نامقدس با ایران و پذیرش نفوذ حاکم ایران در  خاورمیانه است. تنها با پذیرش این هژمونی است که آمریکا می تواند با افتخار خود را عراق نجات دهد.

" رابرت روتبرگ"(Robert I. Rotberg ) رئیس بنیاد صلح جهانی  (World Peace Foundation ) و نویسنده این تحلیل خاطر نشان می کند : واشنگتن در سال 2007 با یک سری از گزینه های محدود روبروست. به رسمیت شناختن ایران به عنوان بخشی از راه حل بیش از یک مشکل یک پیشرفت خواهد بود. ایران بالاتر از همه خواهان احترام است، اما همچنین خواهان آن است که به عنوان یک قدرت منطقه ای پذیرفته شود. تلاش برای سازگاری با نیازهای ایران زمانی غیرقابل تفکر بود، اما هم اکنون بهترین پاسخ به معضل عراق است.

به رسمیت شناختن ایران به عنوان بخشی از راه حل بیش از یک مشکل یک پیشرفت خواهد بود. ایران بالاتر از همه خواهان احترام است ، اما همچنین خواهان آن است که به عنوان یک قدرت منطقه ای پذیرفته شود.

در ادامه این مطلب آمده است: ائتلاف با ایران به رسمیت شناختن این مسئله است که سرنگونی صدام نه تنها اکثریت شیعه را از تحت حاکمیت بودن بسیار طولانی سنیها نجات داده، بلکه شیعیان را در خاورمیانه تقویت کرد و توازن قدرت فرقه ای را به طرز عمیقی تغییر داد و شیعیان را در لبنان و کشورهای دیگر بیدارکرد تا کنترل سرنوشت خود را در راههای جدید بر عهده بگیرند.هر آنچه را کاشتیم، حالا برداشت می کنیم.

نویسنده با تکرار اتهامات بی اساس مقامهای آمریکایی علیه ایران مبنی بر حمایت از شورشها در عراق می افزاید : واشنگتن به گونه ای مناسب نگران نتیجه است، اما همکاری با تهران موجبات آن را فراهم می آورد تا ایران خشونتها دربغداد و جنوب عراق را کاهش دهد. اگر اشتیاق ایران برای کمک به آشوبها در عراق کاهش پیدا کند؛ کشورهایی همچون عربستان سعودی و دیگر قدرتهای عرب سنی نیز می توانند ترغیب شوند تا کمک خود به گروههای سنی را کاهش دهند. هر گونه کاهشی در درگیریهای فرقه ای باید نیروهای آمریکایی وعراقی را قادر کند تا بر آشوبهای کم خطرتر القاعده که هم اکنون در زیر خشونتهای فرقه ای درحال جریان است،تمرکز کنند. سپس ما به آرامی می توانیم سطح نیروهای امریکایی را کاهش دهیم و این کشور را ترک کنیم. هیچ افزایش نیرو مورد نیاز و مطلوب نیست.

به گزارش مهر، روتبرگ می افزاید: گزینه های معتبر کمتری وجود دارند؛ این جنگ حتی تحت گزینه بوش - مک کین ( افزایش شمار نیروهای آمریکایی در عراق) نمی تواند پیروز شود. همکاری دارای اشکال بین آمریکا و اروپا و دولت نوری المالکی نخست وزیرعراق درپایان دادن به خشونتها در شش ماه آینده موفقیت آمیز نخواهد بود، زیرا عراق بسیار آشفته است و موسسات آن با ضعف بسیاری عمل می کنند و در جامعه آن در نتیجه رقابتهای فرقه ای که حمله آمریکا آن را ایجاد کرده، شکاف ایجاد شده است.

اگر آمریکا و ایران در جستجو برای ثبات درعراق هم پیمان شوند ، یک سری از گزینه ها قابل تامل می شوند.

بوستون گلوب تصریح می کند : اگر آمریکا وایران درجستجو برای ثبات درعراق همپیمان شوند؛ یک سری از گزینه ها قابل تامل می شوند. هر چند درست است که این اقدام قدرت را در عراق به رهبران شیعه ای منتقل می کند که از سوی ایران حمایت می شوند، اما این امر به شیعیان عراق اجازه می دهد تا منافع خود را از ایران جدا کنند.

به گزارش مهر، در ادامه این تحلیل آمده است: به رسمیت شناختن نقش محوری ایران، کردها را آرام خواهد کرد، اما با ایجاد دو ایالت امن و باثبات ( شیعه در جنوب وکرد در شمال) و شاید یک استان سوم ، ممکن است که عراقیها به زودی خسارات جانی کمتر و جنبه های اجتماعی و اقتصادی بهتری را تجربه کنند .

به عقیده روتبرگ، ایران ممکن است بتواند به رهایی نیروهای آمریکایی که هم اکنون در باتلاق عراق فرو رفته اند، کمک کند. این کشور به راحتی نمی تواند به سه بخش تقسیم شود. همچنین تقسیم کرکوک و منابع نفتی هم کار آسانی نخواهد بود، اما با حضور ایران در بخش امنیت و ثبات - که هر دوی آن به نفع ایران است - اکثریت شیعه می توانند به طور امکان پذیری متقاعد شوند تا با رهبران سنی و کرد معامله کنند.

به گزارش مهر، در ادامه این مطلب آمده است :همکاری با ایران هزینه های مهمی در بر خواهد داشت. رهبران آمریکا مجبور خواهند شد تا این مسئله را بپذیرند که موقعیت ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای مهم محفوظ است. آمریکا فرصت فوری برای ایجاد یک فضای دموکراتیک در عراق را از دست خواهد داد؛هر چند که دموکراسی ممکن است یک گزینه دراز مدت باقی بماند. یک چنین ائتلافی به حذف تهدید هسته ای از سوی ایران کمک نخواهد کرد، اما به هر حال به نظر می رسد که این امکان هم اکنون در دوردستها قرار دارد.

در پایان این تحلیل آمده است : نتیجه مخالفت با موقعیت برجسته و اجتناب ناپذیر ایران خونریزی بیشتر و از دست دادن زمان است. بدون گفتگو با ایران و رسیدن به یک درک بدبینانه اما لازم ، نیروهای آمریکایی و عراقی تنها به سوی یک باتلاق پایان ناپذیر فرو می روند.