دکتر اردشیر امیر ارجمند ، استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر ، بیان داشت: مخدرهایی مانند تریاک ، حشیش و... قابل شناسایی هستند ولی به هر قرصی نمی توان عنوان روان گردان داد ؛ چون مکن است قرصی نیروزا و غیر قانونی باشد اما در گروه مخدرهای صنعتی قرار نگیرد.
عضو هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی در ادامه افزود : پیش تر در قانون استخدام کشوری تنها از "افیون" یا همان تریاک به عنوان ماده مخدر ی که مانع از استخدام متقاضی می شود ، نام برده شده بود اما بعدها این عبارت ، به "مواد مخدر" تغییر یافت.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه روزانه مواد مخدر شیمیایی جدیدی تولید می شود ، تصریح کرد: اعمال حقوقی در ارتباط با مخدرهای صنعتی ، شامل مبارزه با تولید ، استعمال ، فروش و اتخاذ تدبیرهایی برای پیشگیری از وقوع آن می شود.
امیر ارجمند توضیح داد: در بعد حقوقی ، رویارویی با مخدرهای جدید ، باید به شهروندان آگاهی داده شود که استعمال این مواد ، عملی خلاف قانون و زیان آور است.
وی تاکید کرد: متاسفانه هنوز هستند کسانی که می پندارند استعمال مواد مخدر صنعتی ، جرم نیست و پیگرد قضائی را در پی ندارد.
عضو هیئت علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی یادآور شد: هیچگاه نمی توان انتظار داشت که جامعه حقوقی تمام گونه های مواد مخدر صنعتی را لیست کند ، بلکه باید به سمتی پیش برویم که مطالبه از این قشر ، تمییز واژگان حقوقی در مسائل مرتبط با آن باشد.
وی معتقد است: تنها راه برای مقابله با خطرهای روی آوردن جوانان به مخدرهای نوین ، جلوگیری از خرید و فروش آنها نیست بلکه باید روی یکسری مسائل اقتصادی ، اجتماعی و... که شخص را به سمت استفاده از این مواد می برد ، کار شود.
امیر ارجمند گفت: مبارزه با گرایش جوانان به ماده های مخدر صنعتی ، نباید تنها معطوف به وضع قوانینی با موضوع مواد مخدر باشد ؛ چرا که بحث داروهای بدون پروانه ساخت که غیر قانونی تولید می شوند ، از همین موردهایی است که به عزم ملی برای هماهنگی قوانین نیاز دارد.
وی متذکر شد: متاسفانه همین قانون مربوط به داروهای پزشکی نیز بسیار قدیمی و مربوط به اواسط دهه 40 خورشیدی است.
امیر ارجمند تاکید کرد: در مجموع می توان گفت که مبارزه با ماده های مخدر جدید ، نیازمند روشن کردن ساخت برخی مسائل نزدیک و پیرامونی است.
نظر شما