به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «فلیک» به کارگردانی محمدحسن معجونی این روزها در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است؛ نمایشی از تولیدات گروه تئاتر لیو با بازی نوید محمد زاده، ستاره پسیانی (مهمان از گروه بازی)، حسین حسینیان، برنا انصاری.
نمایشنامه «فلیک» نوشته آنی بیکر برنده جایزه پولیتزر سال ۲۰۱۴ است و ترجمه این اثر توسط بهرنگ رجبی انجام شده است.
سَم و رُز دختر و پسر جوانی هستند که مسئولیت نگهداری از یک سالن سینمای قدیمی به نام «فلیک» به آنها سپرده شده است. سم نظافت‌چی و رز مسئول آپاراتخانه فلیک است. در این بین رابطه عشقیِ به نظر یک طرفه‌ای که بی‌شباهت به عشق‌های سینمایی نیست از سوی سَم نسبت به رز وجود دارد. با استخدام جوان دانشجو و عشقِ فیلمی به‌نام اَوری به عنوان همکار سَم، اتفاقات جدیدی در روابط و سازوکارهایی که تا پیش از ورود او در فلیک جریان داشته می‌افتد.
«فلیک» نمایشی در ستایش سینماست و مرور خاطرات نوستالژیک سینما و فیلم های شناخته شده با حضور یک جوان سینه فیلی که یک سینمای قدیمی با سیستم پخش آپارات را برای کار کردن و در واقع رویاپردازی انتخاب کرده است؛ رویاپردازی که زیاد به طول نمی انجامد و با فروخته و تبدیل شدن به سینمایی با سیستم دیجیتالی به خاطره تبدیل می شود.
نمایش با ریتمی آرام و ملایم آغاز و با کمترین کنش و اوج و فرود ادامه و پایان می یابد به همین دلیل برای مخاطبان ایرانی چنین نمایشی با مدت زمان ۲ ساعت خسته کننده به نظر می رسد و برای تماشاگرانی که کارهای حسن معجونی و گروه تئاتر لیو را دنبال می کنند این نمایش با فضای ایستایی که به تصویر می کشد، کمی دور از انتظار به نظر می رسد، اما «فلیک» قرار است ملال و روزمرگی سه جوان خدمه سینما را به تصویر بکشد که در گذار از سنت به مدرنیته تکنولوژی سینما تلاش می کنند خودشان را بالا بکشند ولی در نهایت جمع سه نفره شان از هم می پاشد پس تا حدودی بی کنش بودن درام و ریتم آرام نمایش منطقی به نظر می رسد.
بازی نوید محمدزاده، ستاره پسیانی و حسین حسینیان قابل قبول و در مقاطعی جذاب است اما تماشاگرانی که به سنت چندسال گذشته برای دیدن نوید محمدزاده و طنازی هایی که روی صحنه می‌کند به دیدن این نمایش می نشینند، ممکن است کمی ناامید از سالن خارج شوند چون اگر تماشاگر اطلاعی هر چند اندک از روند کار سینما و یا فیلم های شناخته شده دنیا نداشته باشد کمی سردرگم خواهد شد در حالی که علاقه مندان به سینما و عشق فیلم ها می توانند با این نمایش به مرورِ خاطراتشان از فیلم های محبوب بپردازند.
شایلان عشایری طراح صحنه نمایش، یک سالن سینما را در ابعادی کوچکتر جلوی چشم مخاطب بازسازی کرده است که در نگاه اول جذاب و متفاوت به نظر می رسد اما اگر صندلی ها و فضای سینما کمی کهنه تر طراحی و اجرا می شد به تصوری که قرار است از یک سینمای کهنه و فرسوده در ذهن مخاطب تداعی شود، کمک بیشتری می کرد.
مهدی چاکری دراماتورژ، شایلان عشایری طراح لباس، صبا کسمایی طراح نور، سیاوش البخشی نائینی دستیار کارگردان و برنامه ریز و سبا غروی مدیرتولید از جمله عوامل این اثر نمایشی هستند که هر روز ساعت ۱۹:۳۰ در سالن شماره ۲ پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می رود.
نظر شما